Wednesday, 25 April 2012
Hillary's the Coast
Vandaag beloofde een mooie dag te worden. Volgens de meneer op de televisie zou het in de omgeving van Perth zo'n 29 graden worden. Jippie, ik spring een gat in de lucht, want zittend aan de ontbijttafel met een kopje groene thee en mijn blik naar buiten werpend, zie ik nog een fikse bewolking. Maar tegen de tijd dat we startklaar zijn om naar de kust te rijden breekt de zon door. Ergens ten Zuid Oosten van Perth verblijf ik en de omgeving is daar mooi, hoewel er in de afgelopen toch ook weer veel veranderd is. We rijden niet over de High Way of de Free Way naar Perth, maar nemen mooie binnenweggetjes. Waar nog een aantal jaren volop bush was, daar verrijzen uit het niets de Australische Vinexwijken. Hoewel deze wijken er wel heel wat beter uitzien dan bij ons, maar ten koste gaan van de prachtige natuur. Er is nog steeds een tekort aan huizen. Dan verandert het uitzicht en wordt het weer ouderwets Bush. Genieten, links en recht van de weg liggen wat boerderijen en veel druiven worden er verbouwd waar weer heerlijk Australische wijn van wordt gemaakt. Nog niet zo lang geleden was hier verder niets, behalve een mooie natuur, maar nu vind je locale gezellige restaurantjes en coffeeshops. Wanneer we bij de kust komen rijden we nog even verkeerd. Ook hier zijn veel nieuwe overigens luxe wijken bijgebouwd. Van de crisis is hier in Australië nog niet veel te merken.
Vandaag 25 april is het Anzac day, dat is een nationale feestdag en wordt in heel Australië volop gevierd. Omdat Freemantle mijn voorkeur had om te bezoeken, maar vanwege de herdenkings ceremonies, de vele marsen en ndere festiviteitenwijkenn we naar Hillary's uit. Wanneer we uit de auto stappen is het heerlijk warm weer. Mijn bodywarmer was een overbodige luxe om mee te nemen, want zelfs aan de kust is het weer zacht. Het is er een gezellige drukke bedoening aan de haven.
Wanneer ik langs een Australian Shop loop waar ze Merino wollen truien hebben, moet ik mij ernstig bedwingen er niet weer een mee te nemen. De truien zijn werkelijk prachtig, zacht en hebben mooie patronen. Ze kosten een paar dollars maar ze zijn het meer dan waard een uitstekende kwaliteit wollen (zeer zachte) truien. Het worden 2 geinige t-shirtjes, die ik meeneem als cadeautje.
Aan een soort van boulevard strijken wij neer, waar het overigens een hele goed plek is om mensen te bekijken en doen ons te goed aan de plaatselijke italiaanse espresso, capuccino en warme chocolademelk met hoe kan het ook anders marsmellows. Of ik mij weer in Engeland waan.
Jenny met een grote zonnebril op, de dag ervoor een oogoperatie gehad. Met al die zon was dat voor haar niet zo'n succes. Vanaf het terras was dit het uitzicht. Het was er heerlijk vertoeven, mooi weer een relaxte sfeer en een heerlijke bak cappucino. Mijn dag kon niet meer stuk.
Labels:
australië,
caroline dekker,
perth,
triade travel
Sunday, 22 April 2012
Down Under
Geheel onverwacht ben ik in het land van de Aboriginals aan de zuidwest kant van dit enorme contintent (eiland). Het weer is lekker, zeker na die koude wind en regenperiode in Nederland. Leuk om mijn familie weer te ontmoeten na zo'n lange tijd. De tijd vliegt 11 jaar geleden ben ik hier voor het laatst geweest. Inmiddels zo'n beetje het hele continent rondgereisd. Wat ik trouwens iedereen kan aanraden want het is bijzonder mooi.
Ook hier wordt het steeds drukker, waar niet denk ik dan. Vandaag had ik een gezellige lunch met mijn vriend Rob, inmiddels met vriendin en kind. Leuk om hen te ontmoeten. Zijn vriendin kende ik alleen van naam en hun dochter, die is pas 7 msanden. Hij brengt ons naar een super locatie. Midden in de Hills ligt een restaurant aan de voet van de heuvel ligt een nursery. Wat hij niet weet is dat ik helemaal verzot ben op rozen en wat kweken ze daar, jawel, rozen in allerlei soorten en maten.
Al sniffend en snuivend zijn we door de prachtig aangelegde tuinen gelopen. Wat een prachtige plek, totaal uit het zicht, het ligt ook een stukje van de weg af. Vandaag waande ik mij een klein beetje in het Paradijs. Als ik de omgeving volledig in mij opneem, kom ik tot de slotsom dat het er in het hiermamaals zo wel moet uitzien.
Ook kleine Hayley had het goed naar haar zin, maar het meest enthousiast werd ze toch van de vijver waar de eenden en de karpers werden gevoerd. Ja wat wil, als je net op zwemles zit, dan word je toch enthousiast van al dat gespartel met dit mooie weer.
Kijk uit naar mijn andere reizen.
Subscribe to:
Posts (Atom)