Retraite, Stilte, meditatie en het lopen van een labyrint, bracht ons naar het Zuiden van Nederland en België. Op zoek naar een goede locatie, waar én de energie goed is en waar we in stilte tot onszelf kunnen komen maar ook een labyrint kunnen lopen.
Er werd het Westmalle Klooster geopperd, daar had ik wel oren naar. Als Belgisch bier lefhebster wil ik wel een aantal dagen in het Westmalle klooster bivakkeren. Voor degene die nooit anders dan "gewoon" bier drinken, ik kan de Belgische bieren van harte aanbevelen.
Persoonlijk vind ik ze een stuk lekkerder en gevarieerder dan het Nederlandse bocht, ik zal geen merken noemen, overigens op de Hertog Jan na, want dat is ook lekker bier! U voelt de bui zeker al hangen??? Jawel al de overige Nederlandse bieren vind ik niet te hachelen.
Dus togen wij naar België, een grens afzetting is mijns inziens niet echt nodig want je ziet direkt wanneer je in België bent. Onderweg naar Westmalle kwamen wij het ene na het andere frietkot tegen. Het water liep me uit de mond bij de gedachten aan deze Belgische frieten met hun wat zurige mayonaise. We hadden hier echter geen tijd voor. Bij het Westmalle klooster aangekomen bekroop mij toch een wat ondefineerbaar gevoel. Stem me af op wat ik nu waarneem en de plek is voor mij niet dé plek. We stappen uit de auto en het stonk, een soort putlucht. Een deel van het klooster lijkt nieuw. Achter een mondern metalen hek zien we de kratten Westmalle staan. Oehhhh denk ik nog LEKKKKKKER!!!!! Maar net als met de friet daar kwamen we niet voor.
Onderweg zie ik Maria aan de muur hangen.
Wanneer we bij het klooster aankomen, oogt het hermetisch gesloten. We staan wat te dralen voor de grote houten deur. We besluiten toch om maar aan te bellen en een alleraardigste Monnik of Broeder doet open. We mogen door het klooster en de kloostertuin doorlopen naar het andere gebouw waar de de gastenbroeder zetelt. Want wij zijn aan het kijken of we op deze plek slaapgelegenheid kunnen regelen.
De kamer van deze broeder was al snel gevonden, ik klop aan, hoor een Jahhhh.....en probeer de deur te openen, die zit dus op slot. Even later hoor ik de sleutel rammelen in het slot en hoor dat het slot open gedraaid wordt en met een ferme zwier gaat de deur open. Oog in oog sta ik met de gastenbroeder. Hij staat daar met opgestroopte mouwen van zijn habijt en hij maakt op mij de indruk dat we hem gestoord hebben. Alleh....wat kan ik iek veur u doehn???? Wij zochten onderdak voor het houden van een retraite antwoord ik. Jaaaah, dat koemt nu nie goei ooiuet hé....., we gahn zoi eeten.......en dahn die mis........Oh...antwoord ik, ik begrijp het. Maar we zoeken iets voor in augustus. Alleeh dat ies dan speitig want we zitten elemaahl vol. Ik kijk hem aan en kan mijn lachen gelukkig inhouden en zeg dan uit de grond van mijn hart. "Dat is dan heel fijn voor jullie dat jullie volzitten". Hij kijkt mij ongelovig aan. "Ik wens u een prettig maaltijd en een hele fijne dag". Hij draait zich snel om en sluit de deur weer af. Wij kijken elkaar aan.......en zijn eigenlijk een beetje verbaasd, ook omdat hij verder niets zegt wanneer er dan wel eventueel plek is. Omdat deze plaats voor mij niet helemaal lekker voelt, dacht ik, het is weer geregeld dus, we moeten hier gewoon niet zijn. Maar wat dan wel. We besluiten een ander klooster op te zoeken, niet ver hier vandaan.
Het klooster is snel gevonden en wanneer ik het terrein op rijd.................................................................................Wauw.....dit is een goede plek. Enthousiast stap ik uit en geniet van de natuur. Dit klooster ligt op nog geen 15 tot kilomter afstand van het andere klooster, wat een wereld van verschil. Ik neem de omgeving in mij op. Eerlijk gezegd vind ik dit klooster (qua gebouw) niet echt mooi, maar het voelt hier helemaal goed. Loes en Petra reageren net zo enthousiast als ik.
We zijn er met elkaar al snel uit. Dit klooster is prima geschikt voor de retraite net als de omgeving trouwens. Nu nog even kijken of er plek is. Er is een labyrint in de buurt. We besluiten om erheen te gaan.
The labyrinth awaits our discovery, for it will guide us through the troubles of our lives to the grand mysterious patterns that shape the web of creation. It will lead us towards the Source and eventually guide us home.
Uit: Lauren Artress : Walking a Sacred Path, p.22 .................................................................................................................
Wat is nu een labyrint???
Het is een kruisingsvrij, slingerend pad wat jou als loper voert naar het centrum van het labyrint en weer terug. Het labyrint heeft slechts één enkel pad, dit in tegenstelling tot een doolhof, waarin je keuzes moet maken tussen de verschillende paden. Het labyrint gaat via diverse wendingen naar het centrum en weer terug.
Een essentieel verschil tussen een doolhof en een labyrint is, dat je in een doolhof je weg verliest maar in een labyrint je weg (terug)vindt!
Het labyrint komt in vrijwel alle culturen voor. De oudste bekende labyrinten zijn zo'n 6000 jaar oud en stammen uit het Neolithisch tijdperk, op eilanden in de Middellandse en Aegeïsche Zee. Later werd het labyrint onder meer via het oude Egypte en de Minoïsche beschaving en vandaar via de Griekse mythologie een onlosmakelijk deel van de Europese cultuurgeschiedenis.
Sinds 300 jaar na Christus heeft het ook een plaats gekregen in de Christelijke traditie: in een aantal kerken en kathedralen in Frankrijk, Italië en Engeland liggen labyrinten. Het bekendste ligt in de kathedraal van Chartres. In bijbelse verhalen komt het labyrint voor als verbeelding van de stad Jericho, of als onderdeel van het paleis van Koning Salomo. Langs de Scandinavische kusten liggen talloze stenen labyrinten, die een onderdeel uitmaakten van de volkscultuur. In Engeland liggen eeuwenoude labyrinten van turf en gras. Het labyrint heeft een plaats in de cultuur van de Hopi-Indianen, en is te zien op de afbeeldingen bij het Peruaanse Nasca. Op moskeeën in Pakistan staan afbeeldingen van labyrinten. Het labyrint vertoont ook verwantschap met de oosterse Mandala en met oeroude afbeeldingen van spiralen, bijvoorbeeld in Ierland en Turkije en op Malta. Labyrinten en doolhoven zijn sinds jaar en dag ook een bron van spanning en vermaak.
Het labyrint is een oeroud archetype. Het heeft de vorm van een cirkel. Een cirkel kent geen begin dan wel een eind en je kunt er ook geen richting of orientering aan aflezen. Het Egyptische symbool voor eeuwigheid is een tot cirkel geknoopt koord. Het is tevens verbonden met geboorte en transformatie. De cirkel is vanouds een symbool van heling en heelheid. Het labyrint wijst je een weg door die cirkel heen. De spiraal is een symbool van de verbinding tussen de menselijke en de goddelijke wereld.
In psychologische zin is het labyrint uitdrukking voor "het zoeken naar het centrum".
De weg door het labyrint kan voor ons mensen beschouwd worden als een metafoor voor ons levenspad.
In het dagelijks leven kent ons pad immers ook de nodige - verwachte en onverwachte - wendingen. De vorm van het labyrint geeft vertrouwen dat je je kern (je bestemming) ook echt kunt bereiken. Maar het belangrijkste is wel dat je in beweging blijft. Niet het bereiken van je doel is de weg, maar de weg is het doel.
Loes staat hier bij het labyrint, zij is dé specialist in het werken met het labyrint. Wij (Petra en ik) lieten ons graag verrassen, zoals altijd duik ik graag gehinderd door enige kennis in weer iets nieuws. Het weer was prachtig, een lekker zonnetje, een aangename temperatuur dus slippers en trui uit en gaan. Tot ik een aantal meters gelopen had merkte ik dat mijn camera behoorlijk de aandacht afleidde. Zo bedacht ik mij om mijn camera toch maar even terug te leggen. Opnieuw de loop in het labyrint gestart. Mezelf had ik geen vraag gesteld, maar stelde me open voor de ervaring van de loopmeditatie.
Als snel "was ik weg", heerlijk vond ik het. Echt een aanrader en leuk om te doen.Voor degene die met vragen zitten, grote kans dat je vraag beantwoord wordt.
Hier in dit labyrint kon je ook etherische oliën en destillaten kopen. Met mijn hand ben ik de de flesjes gaan voelen en heb er eentje gekocht. Dezelfde avond heb ik de olie gebruikt en tijdens mijn meditatie merkte ik dat er energetisch veel in beweging werd gezet.
Loes, die veel ervaring heeft met het labyrint, legt als er geen labyrint is, zelf een labyrint neer. Het labyrint kan gebruikt worden voor meditatie, bezinning, heling en spirituele groei, ceremonies, bijvoorbeeld bij geboorte, huwelijk, ziekte en overlijden maar ook voor de viering van het jaar en voor vrede en verzoening maar ook als instrument voor bezinning op waarden en cultuurverandering in organisaties.
Mij is het goed bevallen, er zullen zeker meer labyrint meditaties gaan volgen. Voor meer informatie zie de website van de spiegelkamer te Rotterdam of neem kontakt op met Loes Blok.
Retraite, Stilte, meditatie en het lopen van een labyrint, bracht ons naar het Zuiden van Nederland en België. Op zoek naar een goede locatie, waar én de energie goed is en waar we in stilte tot onszelf kunnen komen maar ook een labyrint kunnen lopen.
Er werd het Westmalle Klooster geopperd, daar had ik wel oren naar. Als Belgisch bier lefhebster wil ik wel een aantal dagen in het Westmalle klooster bivakkeren. Voor degene die nooit anders dan "gewoon" bier drinken, ik kan de Belgische bieren van harte aanbevelen.
Persoonlijk vind ik ze een stuk lekkerder en gevarieerder dan het Nederlandse bocht, ik zal geen merken noemen, overigens op de Hertog Jan na, want dat is ook lekker bier! U voelt de bui zeker al hangen??? Jawel al de overige Nederlandse bieren vind ik niet te hachelen.
Dus togen wij naar België, een grens afzetting is mijns inziens niet echt nodig want je ziet direkt wanneer je in België bent. Onderweg naar Westmalle kwamen wij het ene na het andere frietkot tegen. Het water liep me uit de mond bij de gedachten aan deze Belgische frieten met hun wat zurige mayonaise. We hadden hier echter geen tijd voor. Bij het Westmalle klooster aangekomen bekroop mij toch een wat ondefineerbaar gevoel. Stem me af op wat ik nu waarneem en de plek is voor mij niet dé plek. We stappen uit de auto en het stonk, een soort putlucht. Een deel van het klooster lijkt nieuw. Achter een mondern metalen hek zien we de kratten Westmalle staan. Oehhhh denk ik nog LEKKKKKKER!!!!! Maar net als met de friet daar kwamen we niet voor.
Onderweg zie ik Maria aan de muur hangen. 
Wanneer we bij het klooster aankomen, oogt het hermetisch gesloten. We staan wat te dralen voor de grote houten deur. We besluiten toch om maar aan te bellen en een alleraardigste Monnik of Broeder doet open. We mogen door het klooster en de kloostertuin doorlopen naar het andere gebouw waar de de gastenbroeder zetelt. Want wij zijn aan het kijken of we op deze plek slaapgelegenheid kunnen regelen.
De kamer van deze broeder was al snel gevonden, ik klop aan, hoor een Jahhhh.....en probeer de deur te openen, die zit dus op slot. Even later hoor ik de sleutel rammelen in het slot en hoor dat het slot open gedraaid wordt en met een ferme zwier gaat de deur open. Oog in oog sta ik met de gastenbroeder. Hij staat daar met opgestroopte mouwen van zijn habijt en hij maakt op mij de indruk dat we hem gestoord hebben. Alleh....wat kan ik iek veur u doehn???? Wij zochten onderdak voor het houden van een retraite antwoord ik. Jaaaah, dat koemt nu nie goei ooiuet hé....., we gahn zoi eeten.......en dahn die mis........Oh...antwoord ik, ik begrijp het. Maar we zoeken iets voor in augustus. Alleeh dat ies dan speitig want we zitten elemaahl vol. Ik kijk hem aan en kan mijn lachen gelukkig inhouden en zeg dan uit de grond van mijn hart. "Dat is dan heel fijn voor jullie dat jullie volzitten". Hij kijkt mij ongelovig aan. "Ik wens u een prettig maaltijd en een hele fijne dag". Hij draait zich snel om en sluit de deur weer af. Wij kijken elkaar aan.......en zijn eigenlijk een beetje verbaasd, ook omdat hij verder niets zegt wanneer er dan wel eventueel plek is. Omdat deze plaats voor mij niet helemaal lekker voelt, dacht ik, het is weer geregeld dus, we moeten hier gewoon niet zijn. Maar wat dan wel. We besluiten een ander klooster op te zoeken, niet ver hier vandaan.
Het klooster is snel gevonden en wanneer ik het terrein op rijd.................................................................................Wauw.....dit is een goede plek. Enthousiast stap ik uit en geniet van de natuur. Dit klooster ligt op nog geen 15 tot kilomter afstand van het andere klooster, wat een wereld van verschil. Ik neem de omgeving in mij op. Eerlijk gezegd vind ik dit klooster (qua gebouw) niet echt mooi, maar het voelt hier helemaal goed. Loes en Petra reageren net zo enthousiast als ik. 
We zijn er met elkaar al snel uit. Dit klooster is prima geschikt voor de retraite net als de omgeving trouwens. Nu nog even kijken of er plek is. Er is een labyrint in de buurt. We besluiten om erheen te gaan.
The labyrinth awaits our discovery, for it will guide us through the troubles of our lives to the grand mysterious patterns that shape the web of creation. It will lead us towards the Source and eventually guide us home.
Uit: Lauren Artress : Walking a Sacred Path, p.22 .................................................................................................................
Wat is nu een labyrint???
Het is een kruisingsvrij, slingerend pad wat jou als loper voert naar het centrum van het labyrint en weer terug. Het labyrint heeft slechts één enkel pad, dit in tegenstelling tot een doolhof, waarin je keuzes moet maken tussen de verschillende paden. Het labyrint gaat via diverse wendingen naar het centrum en weer terug.
Een essentieel verschil tussen een doolhof en een labyrint is, dat je in een doolhof je weg verliest maar in een labyrint je weg (terug)vindt!
Het labyrint komt in vrijwel alle culturen voor. De oudste bekende labyrinten zijn zo'n 6000 jaar oud en stammen uit het Neolithisch tijdperk, op eilanden in de Middellandse en Aegeïsche Zee. Later werd het labyrint onder meer via het oude Egypte en de Minoïsche beschaving en vandaar via de Griekse mythologie een onlosmakelijk deel van de Europese cultuurgeschiedenis.
Sinds 300 jaar na Christus heeft het ook een plaats gekregen in de Christelijke traditie: in een aantal kerken en kathedralen in Frankrijk, Italië en Engeland liggen labyrinten. Het bekendste ligt in de kathedraal van Chartres. In bijbelse verhalen komt het labyrint voor als verbeelding van de stad Jericho, of als onderdeel van het paleis van Koning Salomo. Langs de Scandinavische kusten liggen talloze stenen labyrinten, die een onderdeel uitmaakten van de volkscultuur. In Engeland liggen eeuwenoude labyrinten van turf en gras. Het labyrint heeft een plaats in de cultuur van de Hopi-Indianen, en is te zien op de afbeeldingen bij het Peruaanse Nasca. Op moskeeën in Pakistan staan afbeeldingen van labyrinten. Het labyrint vertoont ook verwantschap met de oosterse Mandala en met oeroude afbeeldingen van spiralen, bijvoorbeeld in Ierland en Turkije en op Malta. Labyrinten en doolhoven zijn sinds jaar en dag ook een bron van spanning en vermaak.
Het labyrint is een oeroud archetype. Het heeft de vorm van een cirkel. Een cirkel kent geen begin dan wel een eind en je kunt er ook geen richting of orientering aan aflezen. Het Egyptische symbool voor eeuwigheid is een tot cirkel geknoopt koord. Het is tevens verbonden met geboorte en transformatie. De cirkel is vanouds een symbool van heling en heelheid. Het labyrint wijst je een weg door die cirkel heen. De spiraal is een symbool van de verbinding tussen de menselijke en de goddelijke wereld.
In psychologische zin is het labyrint uitdrukking voor "het zoeken naar het centrum".
De weg door het labyrint kan voor ons mensen beschouwd worden als een metafoor voor ons levenspad.
In het dagelijks leven kent ons pad immers ook de nodige - verwachte en onverwachte - wendingen. De vorm van het labyrint geeft vertrouwen dat je je kern (je bestemming) ook echt kunt bereiken. Maar het belangrijkste is wel dat je in beweging blijft. Niet het bereiken van je doel is de weg, maar de weg is het doel.
Loes staat hier bij het labyrint, zij is dé specialist in het werken met het labyrint. Wij (Petra en ik) lieten ons graag verrassen, zoals altijd duik ik graag gehinderd door enige kennis in weer iets nieuws. Het weer was prachtig, een lekker zonnetje, een aangename temperatuur dus slippers en trui uit en gaan. Tot ik een aantal meters gelopen had merkte ik dat mijn camera behoorlijk de aandacht afleidde. Zo bedacht ik mij om mijn camera toch maar even terug te leggen. Opnieuw de loop in het labyrint gestart. Mezelf had ik geen vraag gesteld, maar stelde me open voor de ervaring van de loopmeditatie.
Als snel "was ik weg", heerlijk vond ik het. Echt een aanrader en leuk om te doen.Voor degene die met vragen zitten, grote kans dat je vraag beantwoord wordt.
Hier in dit labyrint kon je ook etherische oliën en destillaten kopen. Met mijn hand ben ik de de flesjes gaan voelen en heb er eentje gekocht. Dezelfde avond heb ik de olie gebruikt en tijdens mijn meditatie merkte ik dat er energetisch veel in beweging werd gezet.
Loes, die veel ervaring heeft met het labyrint, legt als er geen labyrint is, zelf een labyrint neer. Het labyrint kan gebruikt worden voor meditatie, bezinning, heling en spirituele groei, ceremonies, bijvoorbeeld bij geboorte, huwelijk, ziekte en overlijden maar ook voor de viering van het jaar en voor vrede en verzoening maar ook als instrument voor bezinning op waarden en cultuurverandering in organisaties.
Mij is het goed bevallen, er zullen zeker meer labyrint meditaties gaan volgen. Voor meer informatie zie de website van de spiegelkamer te Rotterdam of neem kontakt op met Loes Blok.
No comments:
Post a Comment