Steenbok, de God Seth en Kom Ombo Tempel

De Steenbok, dit laatste aardeteken van de dierenriem, wordt geboren tussen 21 december en 21 januari. De Steenbok wordt gerekend tot een hoofdteken. Het is een van mijn favoriete dierenriemtekens. De Steenbok is uitermate betrouwbaar en dat niet alleen, ze zijn vooral ook praktisch en nuchter. Harde werkers zijn het en zoals ze in Rotterdam zeggen, "niet lulle maar poetsen" is een uitdrukking die helemaal bij dit teken past. Ze zijn de doordouwers van de dierenriem, geen gezeur, gesteun, gekreun of gemok, zij gaan gewoon door. Daar waar ieder ander allang was afgehaakt, vervolgt de Steenbok zijn weg tot het (bittere) einde. Loners, dat zijn het ook wel en een beetje echte Steenbok, kan heel goed alleen zijn. Ze zijn vaak wat ouwelijk, dat kan zowel in gedrag zijn maar ook op de manier hoe zij zich kleden. Niet té uitbundig en hun smaak kan klassiek zijn. Wat mij ook altijd weer opvalt aan dit teken is hun eerlijkheid en hun zeer serieuze kant. Het luchtige van de tweeling dat kent de Steenbok niet. Ze hebben wel degelijk humor en ze kunnen goed en vooral kritisch naar zichzelf kijken. Iets waar de Leeuw nog iets van kan leren. Over het algemeen zijn ze spaarzaam, zuinig en wanneer ze niet in balans zijn dan zijn het de grootste vrekken. Dat is dan wel weer een minder kantje van dit alleraardigste dierenriem teken. Gereserveerd zijn ze ook wel, zeker in contacten met anderen. Door hun wat afstandelijke houding worden ze nog wel eens onterecht voor hautain uitgemaakt. Ernstig, dat is een betere typering voor ze en wat zijn ze GEDISCIPLINEERD! Tjonge, tjonge, zelfs op het vervelende af. Autoriteiten, daar zijn ze gevoelig voor, maar zij hebben er ook respect voor. Hoewel, als ze zelf ergens direct verantwoordelijk voor zijn of zelf een hoge positie hebben, luisteren ze niet snel naar de mening van een ander. Want eigenwijs zijn ze ook. Een leidinggevende Steenbok verwacht wel van van zijn medewerkers gedisciplineerd gedrag en het liefst zoals hij of zijzelf is. Dat is niet het enige want er is meer, namelijk dat ze bij elke taak echte kwaliteit leveren. Met andere woorden de Steenbok kan de lat heel hoog leggen, niet alleen voor zichzelf maar ook voor anderen. De Steenbok is ook zeer ambitieus, op naar de top. Het is een streven wat je bij veel van hen ziet. Wat een Steenbok ook kenmerkt is zijn conservatisme, traditie is belangrijker dan innovaties. Ook kunnen ze erg pessimistisch en melancholiek te zijn. In het ergste geval kan dit leiden tot zwaar op de hand en zeer gedeprimeerd zijn, waarbij extatisch geluk wordt afgewisseld met het ergste soort lijden. Ga mediteren het zal helpen bij het vinden van kracht om dergelijke heftige innerlijke emoties onder controle te houden.

Saturnus, dat is de heerser van de Steenbok. De planeet heeft een link naar Kronos een figuur uit de Griekse mythologie. De vader van Kronos (Ouranus) was jaloers op zijn zonen en wierp deze in de diepte van de aarde. Hij is de jongste van de Titanen en zoon van Ouranos en Gaea. Zijn moeder Gaea wilde wraak nemen en spoorde Kronos aan zijn vader te castreren. Dit gebeurde en Kronos werd heerser in plaats van zijn vader. Hij huwde zijn zuster Rheia, maar hij wilde dat geen enkele van de uit dit huwelijk geboren kinderen in leven bleef, want zijn ouders hadden hem voorspeld dat een van die kinderen hem zijn heerschappij zou ontnemen. Saturnus is niet de meest makkelijke planeet, want hij houdt verband met de tijd en hier in onze aardse tijd is er sprake van eindigheid en dus is er een link naar de dood. Problemen, moeilijkheden, tegenslagen en beperkingen zijn er paar die bij deze planeet horen. De Steenbok kan hier heel goed mee omgaan. Op hun typische methodologische, geharde, koppige en onbuigzame manier, slaan ze zich door persoonlijke tegenslagen heen. Zelfs waar anderen het al lang hebben opgegeven, blijven Steenbokken doorgaan ten behoeve van hun werk en of hun gezin.In hun persoonlijke relaties voelt de Steenbok zich vaak niet op zijn of haar gemak. Ze kunnen zelfs een beetje egocentrisch zijn maar bij een Steenbok die in balans is, valt dit allemaal wel mee. Ze bemoeien ze zich liever met hun eigen zaken en zijn discreet en integer.Ze hebben vaak maar een paar goede vrienden en zijn intens loyaal aan hen. De Steenbok zal niet hals over kop in een relatie duiken, maar heel voorzichtig kijken of het juiste moment daar is. De meeste Steenbokken trouwen voor het leven. Zoals met alle dierenriemtekens is er een verbinding met het Oude Egypte.

Seth de God van de fixatie is de partner van Nebt-Het en vader van Anpu. Seth gaat over de onderwereld. Materie en de geest zullen gaan versmelten in het koninklijke menselijk lichaam om uiteindelijk de materie en de geest tot in de eeuwigheid in balans te hebben en te houden. Nog een hoop werk te verzetten dus. Seth werd beschouwd als de metafoor van de kosmische permanentie maar ook werd hij bechouwd als het kanaal waarbij hemelse materie werd vastgelegd in het domein van het fysieke bestaan. Hij wordt ook geassocieerd met de winter solstice. In de oudheid bedoelde men hiermee dat de zon symbolisch afdaalt naar die regionen waar de duistere krachten huizen. Eclipsen zijn eveneens met hem verbonden omdat de zon dan verduisterd wordt door de maan.

Kom Ombo tempel. Voor mij persoonlijk was het een heftig bezoek, al dwalend door de tempel belandde ik spontaan in een vorig leven waarbij de hoge priester mij moedwillig had laten omkomen bij een zware proef die ik voor mijn initiatie moest afleggen. In de tempel vind je een dubbel heillgdom gewijd aan de tweeling Sobekh-Haoeris, de Grieks-Romeinse versie van Nubti. Nubti belichaamt de hoofden van zowel Horus als Seth.

Deze afbeelding symboliseert de harmonieuze balans tussen de gepolariseerde principes van het geestelijk en lichamelijk verlangen. In Kom Ombo wordt de krokodil het verslindende aspect van Seth vooral geëerd. Zij werden als heilige dieren beschouwd. De dieren werden gehouden in de vijver en het verhaal gaat dat zij sierraden droegen en dat ze tam genoeg waren om gevoerd en geaaid te worden. Dit tamme van de krokedillen, althans volgens de Hoge Priester, werd mij fataal in het vorige leven wat ik spontaan zag toen ik er de eerste keer voet aan land zette. Het duale karakter van deze tempel is te zien in de het tweeling heiligdom en terug te vinden in de architectonische details weergegeven in een symetrische dubbele vorm. Dit weerspiegelt ook de andere kant van Seth namelijk: de verdeeldheid.

Deze 2 principes mogen in overeenstemming dan wel in harmonie worden gebracht binnen ons zelf. Een eenheid van geest en materie, waardoor we niet meer in het verlangen blijven hangen. Dat is voor velen onder ons nog een hele klus!

Maya Kalender & het licht

Vandaag is het 21 december 2012 en gaan we een nieuw tijdperk in, althans volgens de Maya kalender, want die houdt er mee op. Het kan mij niet snel genoeg gaan kom maar op met die veranderingen naar een ander (hoger) bewustzijn. De afgelopen jaren waren voor mij al duidelijk voel-en merkbaar dat er grote veranderingen aan zaten te komen en ook al gaande waren. Astrologisch gaf de transit van Pluto door de Steenbok aan dat de gevestigde orde omver gaat en dat niet alleen, maar ook dat er veel donkerte aan het licht komt. Dit proces is trouwens nog lang niet voorbij. Via diverse kanalen krijg ik mailtjes met videoboodschappen of andere gechannelde informatie doorgestuurd en heb ik met veel plezier heb kennis genomen van het een en ander. De boodschap dat de wereld zou vergaan, die ging er bij mij niet echt in want daar geloof ik nou net niet in, althans nu nog niet. De afgelopen paar weken heb ik heftige energieën kunnen voelen en waarnemen en fysiek had ik daar ook behoorlijk last van. Het was wel heel opmerkelijk dat het sinds gisteren de 20ste ineens weg is. Gisteravond was ik te gast bij een goede vriendin van mij en wij zaten samen te bomen over alle veranderingen die er gaande zijn zo ook spraken wij ook over 21 december 2012. In Down Under waar mijn moeder leeft is het al eerder 21 december en al dollend kwamen wij tot de conclusie dat mocht de wereld vergaan dat dit nu dan al aan de gang zou zijn en ik zou het niet eens zou weten want zij kan het dan niet meer laten weten.

Afgelopen nacht reed ik naar huis en ondanks dat het een korte nacht was, voor het eerst sinds weken weer eens goed geslapen. Bleek...............dat het gewoon weer dag was, ondanks de dikke mist. De voorspellingen dat het 3 dagen donker zou zijn, (waarvan ik in mijn vorige blog al schreef, ik ga het wel meemaken) zijn in ieder geval hier niet aan de orde geweest, want om 11 uur vanochtend ging nadat de mist was opgetrokken de zon weer schijnen. Dus Japanse Prinses met je voorspelling dat het donker zou zijn en little grandmother hier zaten jullie er toch echt naast. Als de mist symbool staat voor het gesluierde bewustzijn, dan hoop ik van ganser harte, dat net als met de mist vanochtend, het veranderende bewustzijn snel mag doorbreken. Hopelijk ook nog in dit leven.

Hoe vier jij Kerstmis dit jaar?

Dit was een vraag die ik mij al op jonge leeftijd stelde. Wat ik me nog kan herinneren, is dat ze thuis bij mijn vriendinnetje van de lagere school een echte kerstboom hadden met daarin engelenhaar (volgens mij mag dit tegenwoordig niet meer verkocht worden) en niks van die knipperende gekleurde, om gek van te worden, lichtjes maar echte kaarsjes. De kerstversiering bestond uit slechts eenvoudige zilverkleurige ballen en dat was het wel zo'n beetje. Mijn ouders hadden electrische verlichting omdat zij dit veiliger vonden. Vooral dat engelenhaar vond ik als kind prachtig en de geur van de boom, ook heerlijk. Kerstmis, een feest van licht, is het Christelijke geboortefeest van Jezus-Christus. Het verhaal van Maria en Josef vond ik een beetje raar, een onbevlekte ontvangenis, waar haalden ze het vandaan? Met de sexuele voorlichting, toen nog vers in mijn geheugen, begreep ik er al helemaal niets meer van. Maar de 3 wijzen uit het Oosten, die intrigeerden mij, zij werden geleid en dat vond ik toch zo fascinerend.

De Germanen vierden rond Midwinter (21 december) reeds midwinter- of joelfeesten (winterzonnewende) waarbij het boze werd verjaagd en het licht werd begroet. Wanneer ik nu zo de afgelopen dagen eens kijk wat er zoal aan duistere zaken in het nieuuws zijn geweest, dan hebben we hier nog wel een portie werk te verzetten. Een hele kluif donkerte diende zich de afgelopen dagen aan. Het lijkt wel of het duister nog steeds hoogtij viert in plaats van het licht. Het bewustzijn van onze medemensen kan ook wel een boost gebruiken. Vooral dat verwelkomen van het licht maakt mij blij. Dat wij heden ten dage Kerstmis op 25 december vieren hebben we te danken aan keizer Constantijn de Grote en de bisschoppen van de uit vervolging bevrijde vroege kerk, dit alles speelde zich af in de 4e eeuw. Op deze datum werd rond de Middellandse Zee tot dan toe de zonnegod vereerd onder vele verschillende namen zoals Ra in Egypte en Helios in Griekenland. In het late Romeinse Rijk was dit vooral de zonnegod Sol Invictus of wel de onoverwinnelijke zon.

Veel had ik niet met Kerstmis en de godsdienst les op school, droeg daar niet veel aan bij, behalve dat ik een aantal dingen in de bijbel gewoon niet snapte, nog niet trouwens. Omdat veel literatuur, maar ook kunst verwijst naar de bijbel heb ik getracht mij ooit hierin te verdiepen. Het oude testament gaat dan nog wel, maar ik krijg het Boek maar niet uitgelezen. Een kinderbijbel dan? dat zou misschien wel eens de oplossing kunnen zijn, maar helaas, ook dat wilde niet helpen. De verhalen zijn voor mij niet om doorheen te komen. Zo ook met de overdaad aan eten, wat zeker heden ten dage nogal gebruikelijk is om op te dienen gedurende deze 2 feestdagen. Wanneer ik mij in de plaatselijke supermarkt rond die dagen bevind, kan ik met verbazing kijken wat iedereen zo al niet in zijn karretje stouwt. Nu ben ik al geen liefhebber van verplichtingen en al helemaal niet van 2 dagen een soort van volgestopt worden met eten, daarom besloot ik reeds 32 jaar geleden hier niet meer aan mee te doen. Het werd mij in eerste instantie niet echt in dank afgenomen. Inmiddels heel veel jaren later is iedereen er wel aan gewend.

Hoe zit het met jou? Weet jij eigenlijk nog wel waar kerstmis voor staat? De wintertijd is de periode om naar binnen te keren en weer contact te maken met jouw wezenlijke Zijn. Doe jij werkelijk wat je van binnen voelt, of laat je je beïnvloeden door de omgeving, je familie, vrienden de reclame?

Hoe ziet jouw kerstboom of kerstversiering eruit?? Elk jaar een ander design? of kleur? Doe je mee met de nieuwste trends? Al nagedacht over de cadeau's? misschien de laatste tablet? Dat schijnt dit jaar weer heel hot te zijn! Wat heb jij op het menu staan? Hoe voel je je aan het eind van de 2e kerstdag? Voldaan? Heb je je omringd met liefde, liefdevolle mensen? of was het een stresstijd? Kerstmis het feest van licht, hoe licht ben jij nu werkelijk? Hoe trouw ben je aan jezelf? Zeg je wat je werkelijk vindt en geef en ontvang werkelijk vanuit je hart? Of doe elk jaar weer mee, omdat het nu eenmaal zo hoort? Geen idee wat de kleur van de boom dit jaar moet zijn? Want net als alle andere jaren ik heb geen boom, zelfs geen kerststukje.

Over mijn menu heb ik al helemaal nog niet negedacht. Vermoedelijk zal het iets lichts worden iets vegetarisch (al jaren probeer ik mijn steentje bij te dragen aan het verminderen van in mijn ogen onnodig dierenleed) met voor mij als kers op de taart, een lekker Belgisch biertje. Hoewel, dat schenken ze niet in de woestijn. En een cadeautje onder de kerstboom, dat kennen ze daar in de prachtige oase ook al niet. Mis je onze kerst nou niet, wordt mij wel eens gevraagd. Nee, totaal niet, voor mij is het genieten van de eenvoud, geen prikkels van buitenaf, geen tv, geen telefoon, eenvoudig eten, de natuur, maar vooral weer eens even heel bewust te zijn van wat mijn ziel nu werkelijk wil, gewoon even terug en in volledig contact met mijn eigen basis, mijn innerlijk kompas.

Toeval? de buizerd en de merel, Coincidence? the Hawk and the blackbird.

In dit leven is niets toeval, althans voor mij niet. We gaan steeds meer richting 21 december 2012, waarbij we een tijdperk gaan afsluiten en zoals mijn vriendin afgelopen weekend zei "dan is het 3 dagen donker, want dat wordt zo voorspeld". Ik schoot in de lach en zei " ik verwacht het niet, maar ik laat mij graag verrassen". Het hele weekend voel ik "iets", het is voor mij lastig om te omschrijven wat ik dan precies voel, maar ik weet inmiddels uit ervaring dat er een en ander in de lucht hangt en meestal zijn dit geen leuke dingen. Wat bleek in de afgelopen 2 dagen, een grensrechter bij het voetballen doodgeschopt (ik geloof mijn ogen en oren niet, de wereld is gek geworden, denk ik dan), enorme puinhoop op de A 20 vanwege een behoorlijk ongeval met dodelijke afloop en wat een feestelijk moment voor Carré moest gaan worden eindigde in een nachtmerrie met het overlijden van acteur Jeroen WIllems. Maar mijn voorgevoel was nog niet helemaal weg. Vanochtend zit ik geconcentreerd te werken aan mijn eindwerkstuk voor de familieopstellingen training. Opgeschrikt, door een gekrakeel voor mijn deur, ik sta ik op vanachter mijn bureau en kijk.

Een buizerd is geland met een merel in zijn klauwen en het was het gekrijs van de merel wat me zo uit mijn concentratie haalde. Mijn maag krimpt ineen, als ik dat beestje in doodsangst in de klauwen van de buizerd zie. Mijn eerste impuls is om de deur open te gooien zodat hij zijn prooi loslaat, maar ja, bedenk ik mij dan nog op tijd, het is wel voedsel voor de buizerd. Het is een akelig gezicht, maar dat vind ik altijd, zelfs bij prachtige natuurfilms wend ik vaak mijn blik af wanneer er een slachtpartij plaatsvindt. De buizerd kijkt mij met een doordringende blik aan en schat in wat ik wel of niet achter dat glas zal gaan doen. De merel ligt met zijn bek open amechtig naar adem te snakken en hij is in doodangst door de greep van de machtige klauwen van de buizerd. De buizerd begint met een fantatisme de merel als een kip kaal te plukken terwijl de merel nog steeds leeft. Zodra hij weer wat veren heeft uitgespuugd werpt de buizerd een blik in mijn richting, waant zich veilig en gaat direkt weer door met kaalplukken.

Nog nooit heb ik zo van dichtbij een buizerd mogen aanschouwen met een prooi, helaas voor de merel, maar ik was wel in de gelukkige omstandigheid er veel foto's van te kunnen maken. Eten en gegeten worden, survival of the fittest, tja dat is de natuur. Nadat de buizerd flink heeft geplukt en er een wirwar aan veertjes voor mijn deur ligt, werpt hij nog een laatste blik naar me, draait zich om en vliegt weg met in zijn klauwen de merel.

Ik mag toch altijd maar weer hopen dat wij mensen wat beschaafder zijn, na een fiks aantal eeuwen evolutie. Ik duik weer achter mijn pc en terwijl ik weer zit te werken aan het eindwerkstuk gaat mijn telefoon. Een aardige stem vertelt mij dat zij mijn blog had gelezen over Abydos en zo zei zij "ik zal maar met de deur in huis vallen". Ik ben direkt op mijn hoede, want alle banden met Abydos heb ik verbroken vanwege alle duisternis, zwarte magie en andere narigheid die ik daar gezien en ervaren heb. Sinds een aantal jaren verneem ik niets meer over Abydos. Maar zo vervolgt zij in het gesprek "Kan het zijn dat mensen daar bezeten raken"? Direkt schoot mijn lieve Canadese vriendin en spirituele zuster te binnen. Zij gaf mij een tarot reading in december 2011 in Luxor en één van de dingen die ze me toen vertelde was het volgende. "Caroline, this year (2012) you will hear a lot about Abydos and it is coming to you in a way you won't expect". Ik val van mijn stoel, dit is inderdaad nummer zoveel die me dit jaar benadert met narigheid uit dat dorp. We hebben een lang gesprek en ook zij had dezelfde ervaringen. Ze bedankte me voor het gesprek en ook voor de bevestiging die ze van mij kreeg over de dingen die ze daar gezien had. Voor mij was het eveneens fijn omdat wat ik toen zag, niet iedereen ziet of te zien krijgt. Hierdoor heb ik mij lange tijd een eenling gevoeld. Maar ook zij had gezien wat ik indertijd "helder" had waargenomen. Voor haar was dit alleen maar heel beangstigend. Voor mij niet, want wat ik toen zag was voor mij het sein om onmiddellijk uit Abydos te vertrekken. Eten of gegeten worden, het werd me ineens duidelijk waarom de buizerd uitgerekend voor mijn deur landde.

The Osirion, the doorstep to the underworld. Coincidence doesn’t exist according to my believe. Increasingly we are heading to December the 21st. An era which will mean an closure. As my good friend said a few days ago "it is going to be three days darkness, because that has been predicted." I laughed at this extraordinary news and said to her, "I do not expect it, but surprise me". The whole weekend I felt and sensed "something", it is difficult for me to describe what exactly I do feel. As a matter of fact I do know now from experience of the past that there is something in the air and usually it means trouble. Well what happened during the last two days, a football linesman has been kicked to death (I did not believe my eyes, when i saw the news, the world has gone crazy), furthermore there was a huge mess on the A 20 due to the result of all kind of big accidents and what should be a great and nice time for Carré (our national theatre) ended in a nightmare with the death of a famous actor Jeroen Willems during the rehearsals. But my hunch was still there. This morning I was really focused to work as there has to be a final project for my course in family related soul/energy work. All of a sudden there was a fray at my front door, I stood up from behind my desk and I looked outside my window. A buzzard has landed just at my doorstep with a blackbird in its claws and it was the cry of the blackbird what pulled me out of my concentration. My stomach cringes when i look at this little creature in agony tighly held by the clutches of the buzzard. My first impulse was to open the door so he would let go of his prey. But in the same time i think, this little feathered animal is also food for the buzzard. It's a horrible sight, even in beautiful films about nature i do often look to the other way when a massacre occurs. The buzzard looks at me with a penetrating gaze and estimates what I will do or not do behind my window. The blackbird has his mouth wide open, it looks as he is gasping for air and is in agony by the grip of the powerful claws of the buzzard. The buzzard starts plucking the blackbird as it was already a bald chicken. Until that moment the blackbird is still alive. The buzzard busy plucking and spitting out the feathers he gives me a glance, imagine himself safe and starts plucking again. I had never been so close to a buzzard holding and killing his prey. Unfortunately for the blackbird, the whole scene could be photographed. Eat or to be eaten, survival of the fittest, well that's life. The buzzard left a jumble of feathers on my doorstep and it became quite. The bird gave me one last look and all of a sudden he took off with the blackbird in his claws. Hopefully, we as human beings are more civilized. The whole scene made me feel a bit dazzled and when i started working again there was a miraculous telephone call within 5 minutes after the massacre. A really nice voice is telling me she has been reading my blog about Abydos. And as she continues, she tells me "I will be straight with you" This makes me really wary as i cut all ties a couple of years ago due to all the darkness, black magic and other nasty things I had seen and experienced during the time i lived there. She continues and ask me "Could it be possible that people are becoming hellbent"? I was shocked, as this reminds me about my dearest Canadian friend, spiritual sister and teacher. She did me a tarot reading in December 2011. We spent quite some time together in Luxor and one of the things she told me was this. "Caroline, this year (2012) you will hear a lot about Abydos and it comes to you in a way you would never expect ." I was stunned, this indeed again is another person approaching me year with trouble coming from that village. We had a long conversation and she had the same experience as i did almost 5 years ago. She thanked me for the confirmation which she apparently desperately needed. For me it was good as well, as what I saw then, not everyone see or can see. Unable to share it with other people it felt like a loner. But she had seen too what I previously "saw as a clairvoyant". To her this was just very frightening. To me it was just THE SIGNAL to leave Abydos immediately. Eaten or being been eaten, all of a sudden it became clear to me why that buzzard landed on my doorstep.