Merry X Mas

Dit jaar wordt Kerstmis een beetje anders dan de anderen jaren. Normaliter ben ik met een groep in de Westelijke Woestijn en breng 1e kerstdag door in een warm water bad, omringd door bomen en palmen met hun ruisende bladeren, de zon verwarmend en dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat mijn lichaam en geest zich volkomen ontspannen. Lorraine ontmoet ik elk jaar in Egypte, want samen hebben wij een voorliefde voor de tempels, de tombes en de krachtplekken in en rond Luxor. In Engeland hebben ze de vluchten naar Luxor volledig gestaakt, alleen via Heathrow kan nog gevlogen worden. We hebben elkaar sinds 2011 niet meer gezien, dus werd het weer een keertje tijd voor een life ontmoeting.

 

Zo gezegd zo gedaan en een paar dagen voor Kerstmis land ik dan ook in de East Midlands. Het is reeds aarde donker zo aan het eind van de middag.. Eenmaal buiten de luchthaven staat er een snijdende koude wind (oh.....ik mis de warmwaterbaden zo) en Lorraine heeft een vriendin meegebracht om me mee op te halen. Het weerzien is allerhartelijkst. Gemma is er eentje die met een zwaar accent spreekt en dat niet alleen het gaat in zo'n snel tempo, dat ik even alle zeilen bij moet zetten om het te kunnen volgen. Lorraine zit geconcentreerd achter het stuur en Gemma ratelt op de achterbank. Het regent en zo vervolgt Gemma enthousiast, er is ook sneeuw voorspeld. Nee, hè, spreek ik hardop uit, daar zit nu helemaal niet op te wachten. Ze had het nog niet gezegd en de natte sneeuw komt uit de hemel zetten, het is druk op de M1. Lorraine mist een afslag en beland op de M1 richting het zuiden, terwijl we naar het noorden moeten en de stress slaat toe. Het enige gevolg is dat we hier in Engeland een aantal mijlen omrijden, omdat het hier nu eenmaal wat uitgestrekter en groter is dan in Nederland, maar eenmaal weer op de goede weg, ontspant zij zichtbaar en vertelt Gemma honderduit over het avontuur in een spookhotel.

 

In een van de meest haunted hotels heeft zij met haar geliefde een overnachting gehad. En zo vervolgt zij op wat meer fluisterende toon "it was really scary". Met een mobiele telefoon hadden ze opnames gemaakt van de geesten die in hun kamer rondspookten en zo vervolgt Gemma met bijna overslaande stem "ze kwamen op ons af". I will show you when we are at home, it is on the internet. Het lijkt me wel wat zo'n overnachting in een spookhotel. Eenmaal thuis laat ze mij het filmpje zien en ik ben onder de indruk.

 

 

We gaan de volgende dag de stad in en het is een gekkenhuis, de Engelsen doen veel aan Kerstmis en iedereen is druk in de weer met het kopen van cadeautjes en de kerstboodschappen. Zowel kinderen als volwassen dossen zich uit met kerstattributen. Ik waan mij even weer in Glastonbury.

Later die dag ontmoeten we Hazel, ook zij heeft Egypte verlaten. Voor hoe lang? No idea,  Ook zij weet het niet, maar net als ik hebben we toch het gevoel dat het nog wel eens een paar jaar zou kunnen duren voor we weer terug zijn. Ze ziet er prachtig uit. Nog nooit heb ik haar zo gezien, zelfs niet in Egypte. Blijkbaar doet de thuiskomst in England haar veel goed. Het is heerlijk om met elkaar herinneringen op te halen.

 

Het wordt steeds drukker in de pub waar we zitten, de live muziek maakt het bijna onmogelijk elkaar nog te verstaan en de kinderen raken steeds meer buiten zinnen. Er is een soort van Kerstmanhuis gemaakt, de mensen staan met hun kinderen in de rij om Santa Claus te ontmoeten. Een soort van Sinterklaashuis maar dan anders. Voor mij een nieuw fenomeen, maar zo gaat dat hier.
Merry X Mas allemaal.

 

 

 

Spirits in huis

Al heel lang weet ik dat de plek waar ik nu ben vol zit met spirits. Het is ook een plek waar de afspiegeling van de maatschappij heel zichtbaar is. Dat maakt het leven leuk en nooit saai. Spirits zie ik in mijn huis, maar ook in de tuin, het is een komen en gaan. Het delen van dergelijke ervaringen is wel iets wat ik mis, niet iedereen kan ze zien. Het is trouwens ook een plek waar afzondering uitstekend ervaren kan worden.

Op dit moment kan ik dergelijke zaken delen met Misty en dat is wel heel prettig. Gisteravond toen ik terug kwam van een Hindoestaans feest en mijn oren nog aan het bijkomen waren van de harde muziek, zag ik al van alles voorbijschuiven toen ik uit de auto stapte.

Mijn kat kwam mij enthousiast begroeten en ik kwam tot rust in deze oase van stilte. Nadat we samen een gezamenlijke meditatie deden zag ik de kamer vol met spirits. Misty kijkt me aan en zegt voor mij ineens "out of the blue" . Wist jij dat er hier heel veel spirits zitten. Ik schiet in de lach en zeg, ja, ik weet het, maar ik vind het fijn dat ook jij ze ziet. Het is een onderwerp dat ik maar met weinig mensen kan delen.

In een van de kamers staat een strijkplank en ze ziet een kat op de strijkplank zitten, het blijkt mijn overleden kat te zijn. Haar verschijning voel ik regelmatig en ik hoor haar nogal eens lopen. Maar dat is niet het enige, want opeens raakt mijn huidige kat volledig in de stress, ze kijkt naar de strijkplank en laat aan haar lichaamstaal zien dat ze op oorlogspad gaat. Want zoals het deze gereïncarneerde tempelkat betaamt, duldt zij geen enkele andere kat in haar territorium ( zelfs geen overleden kat) en in plaats van een klein katje (ze is niet zo groot) gedraagt ze zich alsof ze een leeuw is.

Sechmet in optima forma.