De komende reis staat voor mij in het teken van een bezoek aan mijn moeder en dat niet alleen, maar ook mediteren op de sephirots van de Kabbala, kaartleggen, zwemmen en plekken bezoeken die ik nog niet eerder gezien heb. Aan voorbereiding heb ik niet veel gedaan, behalve mijn koffer inmiddels al 6 keer opnieuw pakken, vanwege het overgewicht. Want het is niet niks, familie aan de andere kant van de aardbol hebben wonen, want zo ik krijg allerlei cadeautjes voor de familie mee, en dat niet alleen, zelf neem ik ook nog van alles mee en dan is de koffer ineens 25 kilo. Had mij nog zo voorgenomen dit keer licht te reizen! Nog maar te zwijgen van de handbagage. Niets is toeval en zo kruiste mijn pad zich weer met dat van Wieke. Zij had jaren geleden symbolen doorgekregen, en deze verwerkt in haar kunst en deze kunstwerken liggen en lagen te wachten tot de tijd rijp was, zodat ze gebruikt konden gaan worden. Blijkbaar was het nú de tijd en zo kwam ze gisteren bepakt en bezakt hier aan.
Samen maakten we de ruimte klaar om aan de slag te gaan. Het is de bedoeling 2 symbolen te plaatsen. Wieke had zich over het aantal nogal over verbaasd, omdat het fysieke lijf maar 1 symbool per keer aankan. Maar "" de andere kant"" was duidelijk in de instructies en het zouden er 2 gaan worden. "" Hoe lang ben je bezig? " vroeg ik haar. " Dat weet ik nooit van te voren", was haar antwoord. Ach, ja ik had het kunnen weten natuurlijk, dat gaat bij mij ook zo, als het "" uitgewerkt" is dan is het klaar.
Ik ga liggen op het enorme symbool (iets van 1.80 mtr) dat op het matras is gelegd. Sluit mijn ogen stel mij open. Het is het symbool van de diamant.
Dan ineens start " het" en wel in een heel pijlsnel tempo. Allerlei kleuren zie ik en ik voel de energie door mijn hele lijf stromen, maar voel ook de energie daarbuiten werken. De kleuren die ik zie, zijn geen aardse kleuren en dus maakt het soms moeilijk om woorden te vinden om te beschrijven hoe de kleur eruitziet. Het blijken allerlei goudtinten te zijn. Dan vlieg ik (net zoals ik vroeger achterover dook van de duikplank in het zwembad) in een zeer rap tempo door een bepaalde laag. Aan mijn voeten wordt gewerkt en dat is heel goed voelbaar. Het is net als of er iemand met zijn fysieke handen heel stevig in mijn voeten, enkels en in een stukje van mijn onderbeen aan het masseren is. Omdat ik met mijn ogen dicht lig, vraag ik Wieke waar ze is, ze zit een meter of 2 van mij vandaan. Zij is het dus niet, die met mijn voeten aan het werk is, maar zegt me dat zij diamanten en saffieren tussen mijn voeten heeft gelegd.
Aan mijn hoofd wordt ook gewerkt en mijn hele systeem is in beweging en niet zo'n beetje ook. Met mijn bewustzijn kan ik dit op diverse niveaus waarnemen. Het grid van de walvissen en de dolfijnen zie ik.
Het doet me denken aan de paddo sessies, die ik jaren geleden heel af en toe deed. Paddo's is eigenlijk een verzamelnaam voor diverse soorten paddestoelen. Zowel de thee heb ik gedronken als ook op de paddestoelen gekouwd en samen met goede bittere chocolade had ik toen heel lang plezier van die bewustzijnsverruimende middelen. Helaas staan ze nu op de lijst van de verboden middelen. De paddo's bebben mij indertijd weer stukken verder gebracht op het gebied van het verruimen van mijn bewustzijn.
Nu liggend op mijn ""diamanten bed" kan ik de reis ook zo maken, zonder paddo's en ayahuasca. Tijd en ruimte ben ik kwijt en na ongeveer 1,5 uur is het eerste deel klaar. De energie voelt rustig.
Het matras is snel opgeruimd en de massagetafel zetten we neer. Daar wordt nu een ander symbool opgelegd en ik neem wederom hier bovenop plaats. De trilling is totaal anders, minder ijl of fijn, maar wel heel krachtig. Ook nu weer start het proces "ineens". Wouw, zeg ik, ik dijd toch uit!, en terwijl ik dit zeg, gaat het uitdijen in een razend tempo door.
Ook nu weer zie ik allerlei kleuren en het stuk waar aan gewerkt mocht worden, dient zich in alle zijn grootsheid aan. Wieke krijgt instructies en mag slechts aan 1 kant van mijn lijf werken en zij wordt steeds teruggebracht naar dit ene stuk van mijn lijf. Het laat zich aan mij zien, als iets groots en het is al heel oud, al ver van voor dit leven.
Maar dat is het niet alleen, ik zie ook mijn nichtje en Wieke, die
niets van Debbie weet, begint te vertellen, want ook zij ziet haar, en wat zij voor me gaat doen als ik in Australie ben. Aha, dus dat was de reden dat ik naar de begraafplaats moet en er ook mijn tijd voor mag gaan nemen. Ik ervaar diverse gevoelens, sensaties en kleuren, die tijdens mijn reis weer aan de orde gaan komen. Het is niet alleen dat ik daar wat ga krijgen, maar ga er ook wat brengen. Dan zie ik mijn wervelkolom oplichten in een kleur, heel sterk, heel krachtig en zo enorm helder. Het is iets wat ik nog nooit eerder op deze manier gezien heb en Wieke trekt een boek uit mijn kast en zegt, straks kom ik daar nog op terug. De Uraeus is geactiveerd.
De vleugels, die Wieke zag zijn me ineens duidelijk. Nu nog mediteren op een stuk aan de voorkant van mijn lijf, want op een voor ons "vreemde" plaats is ook wat. We hebben alle twee nog niet het antwoord op gekregen dan wel gevonden waar deze plek voor staat. Er ligt goud op mijn lichaam en ook nog een paar hele sterke edelstenen. Vanuit mijn voeten voel ik dat er een verbinding wordt gelegd naar boven. Ik zeg tegen Wieke dat de verbinding er nog niet is en ik "weet" dat het even tijd gaat kosten. "Het verbinden is een proces, zeggen ze tegen me" vertelt Wieke me.
Het hele proces heeft een uur of drie geduurd en op het moment dat we klaar zijn, stapt mijn buurvrouw binnen en zegt "Zo ben je weer eens aan het heksen?". Ik schiet in de lach en ga rechtop zitten, en nu voel ik toch wel mijn rug. Wat stijfjes kom ik van de massagetafel af, kijk in de spiegel en zie een groot verschil in energie.
Mijn ruggenprik liet zich aan haar zien. In eerste instantie kon ze het niet plaatsen, maar later zei ze de vloeistof laat zich energetisch nog als residu zien. Ook dit werd weggehaald tijdens deze sessie.
Voor informatie over dit werk of voor het maken van een afspraak bel je met Wieke 06-21941850.
No comments:
Post a Comment