Religie van de Oude Egyptenaren

Het meest fascinerende aan de Egyptische religie is hun concept van
goddelijkheid. Zij hebben een pantheon, de Neteroe of goden genoemd. Het zijn er aardig wat. Neter betekent kracht en macht in de abstracte zin van het
woord. Het refereert aan " het hoger zelf" of "god". In de ogen van de Egyptenaren zorgden de goden voor zowel het aardse leven van de mensen als voor de natuur in haar geheel. De goden zijn een alles bindende factor voor het leven op aarde en het leven in het hiernamaals. Dit leven in het hiernamaals was heel belangrijk voor hen.



De Neteroe kwamen voort uit een oer substantie Paut genaamd. De Nteroe worden daarom ook wel Pauti genoemd. In de heilige teksten staat dat de ingewijde, onderdeel wordt van de Paut, door letterlijk of figuurlijk afstand te doen van het fysieke leven. Ondanks het feit dat de Goden leven in de Goddelijke regionen, hebben zij onze menselijke inspanningen en ons leven nodig voor de vervulling van hun krachtige en actieve natuur.

De restanten van een prachtige late tempel, gelegen in de woestijn Kharga Oase.

Het doel van het goddelijk leven is dat het zichzelf ontvouwt in onze natuurlijke wereld door middel van de tijd en ruimte. In de grootste tempels van het oude Egypte, werd geleerd te streven naar het volledig ontwikkelen van de gaven en talenten van de ingewijden. De oude mysterie scholen boden een volledig potentieel voor de studenten.

Replica van de prachtige Bark, in de tempel van Horus te Edfu. Helaas is tegenwoordig de bark weggehaald uit het oorspronkelijke deel van de tempel, omdat toeristen ruziënden om een glimp hiervan op te kunnen vangen.

" Alleen de gedachte kan zien wat is verborgen, zoveel als de gedachte zelf is verborgen voor het zicht, wat is in jou, is verborgen voor het zicht, hoe kan Hij, zijn in zichzelf, zich manifesteren door onze fysieke ogen? Maar als jij de kracht hebt te zien met met de ogen van de Mind. Hij zal zich dan door jou manifestere". libellus v:2

Wat er niet zo toe deed was de cerebrale activiteit van de hersenen, dit in tegenstelling tot onze huidige tijd. Persoonlijk spreekt mij dit zeer aan, want zoals ik nogal eens placht te zeggen "ben ik niet gehinderd door enige kennis". Wanneer ik met mijn andere (healing) werk bezig ben, dan doet mijn denken niet meer mee. Voor voelt dit heerlijk, verbonden met boven en de aarde en tijd en ruimte raak ik kwijt. Het maakt dat ik meer "zie, "voel", "hoor", "ruik" en "weet". Deze staat van zijn bereik ik als vanzelf. In Egypte hoef ik er niets voor te doen. Het gaat heel natuurlijk en voor ik het weet ervaar ik een soort "flow" waar ik in zit en die mij meeneemt naar plekken en zorgt dat ik die dingen doe of zeg, die voor de ander op dat moment nodig zijn.



Natuurlijk is het van belang om te communiceren met de God, of met de Egyptische Goden. Uiteraard was er hulp om met de Goden te kunnen praten. De brug die leidde tot communicatie tussen de Neteroe en de mensen, is de aangeboren intelligentie, wat Egyptenaren de intelligentie van het hart noemden. Het leven was geen lineair proces, maar een cyclisch iets, zonder begin en zonder eind. Er was sprake van een serie natuurlijke transformaties, waarbij alle gebeurtenissen in een cyclische op
diverse levels gelijktijdig plaatsvonden. Tegenwoordig noemen we dat synchroniciteit.

Abu Simbel, de tempel van Ramses de 2e.

Goddelijke actitiviteiten werden gezien als tijdloos. Zij vonden continue plaats zowel op het aardse niveau als in het hiernamaals. Er is dan sprake van een continue cyclus op een ander level van het ervaren. De metafoor van synchroniciteit wordt uitgedrukt in de wijze waarop de Egyptenaren dachten door middel van de grote Osiris mythe.
Tempel gewijd aan Osiris te Abydos.

De traditie leert ons dat Asar de eerste regent van Egypte was en hij wordt beschouwd
als de vader van het Egyptische volk. In de mythe wordt hij vermoord door zijn broer Seth. Zijn lichaam wordt hersteld door middel van magie en met behulp van de bovennatuurlijke wereld zoals beschreven in de Egyptsche mysteries. De neter Asar staat voor de actieve en passieve kiem, het principe van de landbouw. De cyclus van het nog niet gezaaide, het latent aanwezig zijn van alle organische vormen. Het bewustzijn van Osiris is dus de participatie aan de natuurlijke cyclus van het leven, de dood of enige andere vorm van transformatie.

Luxor.

De Paren van tegenstellingen:

De oude Egyptenaren ontvingen elk principe tegelijk met het tegenovergestelde. Eigenlijk zoals we het nog steeds kennen, alles is duaal. De paren van tegenstellingen houden in dat alles in balans is en dat de symmetrie gezocht wordt. Alleen in ons dagelijks leven is de balans soms ver te zoeken. Dit principe kom je tegen in de heilige afbeeldingen, zoals de twee beschermers van de kroon, de gier Nekhebet en de cobra Wadjet. Zo is het land ook afgebeeld in het rood voor de woestijn en het zwart voor het gecultiveerde land, de planten Lotus en papyrus.

De metafoor is vooral terug te vinden in de grootste Heru-Seth mythe. Vele goden representeerden ook de eigenschappen van anderen. Nubti, de god die is samengesteld uit Heru en Seth, is een 2 koppige god. Deze stelde de metafoor voor van het bewustzijn van Horus. Namelijk tegengestelde krachten en impulsen verenigen zich in de synthese.

Djehutti, ia de Neter die de brug slaat tussen de fysieke en de niet fysieke wereld. Door hem wordt het mogelijk de goddelijke principes te krijgen. Zo boven zo beneden.



De Wet van oorzaak en gevolg, met andere woorden alles wat we doen, denken of zeggen, komt ooit weer een keer bij ons terug, overigens hoeft dit niet in dit leven te zijn. Het kan ook in een volgend leven weer op ons pad komen.