Het Lot

 

 

Geschreven door Petra Portheine voor theaterschool student Shanice Gillet: monoloog over 'het lot'.

Wat is mijn rol nu in het leven, ben ik het die mijn lot bepaalt? Of is het gewoon maar toeval of een wonder. Maakt het uit dat ik van pad verander, bewust ben en positie kies? Maakt het uit dat ik me afvraag of ik wel de hoofdrol speel? Is mijn 'movie' door het lot geschreven of ben ik toch de regisseur? Van alles wat nog open ligt en al opgeschreven lijkt?

Mijn lot mijn God wat een toeval toch, dat ik mijn leven kies. Sla ik rechts- of linksaf, gewoon rechtdoor? En verder dan; kruip, stommel, val, sta weer op, geniet ik mijn lot en ben gewoon human en zo beiing als wat.

Oh lot mijn God wie ben je toch en is toeval soms je broer? Is alles dan 'just meant to be' en kijk ik lijdzaam toe? Mijn worsteling voelt als een last als ik de regie verlies. Het lot mijn God, wat lekker toch is het lastig om mijzelf te zijn.

Ik vraag mij af, toeval hoe doe je dat? En ben ik wel moedig genoeg om te weten dat mijn lot het mijne is. Toevallig dat het lot mij richting geeft en ik niet anders kan, dan onbevreesd mijn weg te gaan want dat is wat ik kan.

Ik vraag mij af, ben ik wel vrij genoeg om niet bang te zijn en durf ik de verandering aan? Ben ik alert en groot genoeg om te worden wie ik ben? En als ik dan geen invloed heb op waar en hoe ik eindig. Dan kies ik zelf mijn weg en ren, mijn unieke route omdat ik het ben.

 

 

Het lot mijn God, dat voor mijn voeten viel en ik toevallig zag. Ik keek ernaar en wist meteen dat het de hoofdprijs was. Mijn lot het bewijs van mijn wonderlijk bestaan.