Racisme en het openbaar vervoer

Van de week was ik helaas weer eens aangewezen op het openbaar vervoer. Voor mij is het een noodzakelijk kwaad, maar ik ben wel blij dat er openbaar vervoer is. Tegenwoordig hebben ze bij de NS treincoupés met de S van Stilte, en als ik dan toch met de trein moet, dan maar in stilte. Gewapend met een boek (zo niet meer van deze eeuw) zet ik mij neer op een van de lege stoelen in de coupé. Al snel word ik uit mijn verhaal gehaald, want blijkbaar is de S van Stilte moeilijk te begrijpen voor sommige mensen. Voor diegenen die het begrijpen heeft de NS er nog bijgezet stilte. Hoe moeilijk kan het zijn.

Een jonge man voert een wel zeer interessante conversatie, en van maar liefst 15 minuten over de was die nog gedaan moest worden. Even later stapt er een jonge dame in. Schuin tegen over mij gaat zij zitten, we hebben even oogcontact en er vallen mij direct een aantal dingen op.

Deze dame probeert een statement met haar uiterlijk te maken. Zij heeft geverfd en gestyled haar, of ze zo van de kapper komt, haar gezicht zit behoorlijk zwaar in de make-up, inclusief valse wimpers.

Types opgeschilderde slagschepen noem ik ze niet hardop natuurlijk! Haar nagels zijn nep, zij heeft een dure telefoon in haar hand, waar zij onophoudelijk mee aan het whatsappen of weet ik wat aan het doen is. Een merk horloge omsluit haar pols, net als de Louis Vuitton tas,

en aan haar vingers zitten allerlei glinsterende gouden ringen

en haar broek is er een van suède en als ik het zo inschat, is dat geen uitverkoopje geweest bij de C&A of de H& M.

Last but not least dit alles geheel in stijl en de bij elkaar passende kleurende outfit afgemaakt met dure bontlaarsjes. Wij worden door een medewerker gecontroleerd, dat is vrij normaal bij de NS en wat blijkt, de dame tegenover mij heeft een verkeerd kaartje. De conducteur legt heel rustig en beleefd aan haar de spelregels uit en dan begint het.

Onder de lagen lak en vernis komt een kleine feeks te voorschijn en op een behoorlijk onbeschofte manier bekt ze de man af. Hij blijft beleefd en praat op dezelfde rustige toon verder, bij mij schoot de adrenaline al aardig omhoog, en hij legt haar nogmaals de spelregels van de NS uit. Op een defensief agressieve manier blijft de dame in kwestie volhouden dat ze deze trein altijd neemt en dat deze trein altijd op het bewuste station stopt, alleen deze keer blijkbaar niet. Waarop de conducteur in kwestie geduldig en beleefd uitlegt dat deze trein NOOIT op het betreffende station stopt. Dit ontbreken van het betreffende station was te lezen op de digitale borden, maar het werd ook nog eens diverse malen omgeroepen, waar de trein allemaal WEL stopte. De conducteur wijst haar nogmaals op haar eigen verantwoordelijkheid en zegt nota bene dat ze dit keer geen boete zal krijgen. En dan komt het: "" Jij bent een racist""  bijt zij hem toe en ze gaat nog even door met haar tirade. De conducteur negeert haar verdere scheldpartij.

Nu  kan racisme omschreven worden als een ideologie waarbij uitgegaan wordt van de superioriteit van de ene etnische groep ten opzicht van de andere groep.

Hoe zit het nu eigenlijk met racisme, want ik heb de goede man, op geen enkele manier dan ook iets in die richting zelfs horen suggereren. Of gelden voor allochtonen andere regels dan voor autochtonen?  Als zij zich niet aan de spelregels houden, dan is het ineens racisme??? Zou ik als autochtoon ook geen boete hebben gehad als ik met het verkeerde kaartje in de trein had gezeten?

Wanneer de conducteur de coupé verlaat, zoekt ze steun bij mij, maar voor ik kan reageren, spreekt een andere dame in de trein haar aan op haar onbeschofte gedrag. Dit zouden meer mensen moeten doen! Of de boodschap echt aangekomen is, vraag ik mij oprecht af. De dame in kwestie stapt op Rotterdam Centraal station uit, en loopt samen met een andere opgedirkte jonge dame, naar de hoofduitgang van het Station. Het ziet er naar uit dat het toch een gevalletje "" grijs rijden""  is geweest, maar dan wel eentje met dure buitenkant en een meer dan armzalige binnenkant.