4e en 5e . .chakra en een vreemde ontmoeting

Dendera tempel, gewijd aan de godin Hathor staat op het programma voor vandaag. Na het avontuur van gisteren met het ontbreken van licht en water heb ik mijn kleding reeds van te voren uitgezocht. Het wordt een combinatie van roze, groen en een blouse waar deze kleuren inclusief lichtblauw in terugkomen. Om mijn nek hang ik een prachtige groene agaat. De weg die ons naar Dendera voert herken ik niet, het lijkt op de weg die mij ooit naar het dorp gorgia bracht, waarvan "men" niet wist dat ik midden in de nacht ging. Blijkbaar neemt onze chauffeur nu een nadere route dan degene die ik ken. Voordat we bij de tempel aankomen zijn er al een paar mensen die de energie van de tempel al voelen. Een dame is in tranen en een van de mannelijke deelnemers voelt enorm zijn hart bewegen. Het is er toch nog redelijk druk met vooral Egyptenaren. Buiten de tempel doen we eerst een meditatie in het zonnetje en wanneer we klaar zijn gaan we de de tempel in. De rechterkant had ik al gezien nadat het gerestaureerd was en nu is ook de linkerkant gedaan.

Het is overweldigend, zo mooi. Er komt een politieman naar me toe en zegt me mee te willen nemen naar de isistempel. Goed plan, het is een klein tempeltje en ik heb isis daar al een paar keer eerder kunnen waarnemen tijdens eerdere reizen. Eenmaal aangekomen bij het tempeltje zegt hij dat we 5 minuten hebben, nu begint dus het onderhandelen, want dat is natuurlijk te kort. Uiteindelijk krijgen we alle ruimte en er gebeurt van alles in die ruimte.

De energie en de aanwezigheid van Isis is goed voel en merkbaar, voor ons allemaal en dat is heel leuk. Hoe lang we er uiteindelijk blijven weet ik niet maar op een gegeven moment is het voor ons allemaal klaar. We besluiten te gaan lunchen. Het restaurant blijkt te zijn opgedoekt door de crisis, lunchboxes had ik niet geregeld. Wat nu?

Dit is het lege overdekte terras, wat voorheen vol stond met tafeltjes en stoelen. Uit het niets komt er enthousiast een man op me aflopen en roept. doktora Welcome back. Hij snapt al snel dat we iets willen eten en werkelijk binnen 10 minuten zitten wij aan een geïmproviseerde tafel en hebben wij een uitgebreide lunch, die voortreffelijk smaakt.

Isis was dus nog volop aanwezig met haar magie. Terug naar de tempel, het is inmiddels stil. Dwalend door de vertrekken, beland ik in andere tijden en even ben ik alle tijd en ruimte weer kwijt. Een aantal van de groep gaat de crypte en een deel gaat naar het dak. We lopen op ons gemak de smalle trap op. Er komt een groep naar beneden met aan kop een Egyptenaar. Wij wachten in een smalle hoek in het tempeltrappenhuis. De Egyptenaar stopt kijkt mij aan en roept uit "Caroline " ik moet ongetwijfeld verdwaasd hebben gekeken want er is geen enkele blik van herkenning van mijn kant. Tot 3 keer toe roept hij mijn naam en kijkt mij aan met een blik alsof hij uit de modder omhoog kruipt. Het lijkt alsof het eeuwen duurt eer bij mij het muntje valt en ik zeg vragend zijn naam? Onderzoekend kijk ik of ik het bij het rechte eind heb, dat blijkt het geval. What happend to you? you are changed, zeg ik hem. Hij lacht naar me en nog steeds is het alsof ik hem totaal niet herken. Hij pakt mijn arm beet en zegt" when are you coming back to Abydos? Zijn ooit sprankelende energie is weg, de energie nu heeft een lage trilling. Terwijl ik hem omarm voel ik buiten de lage trilling helemaal niets. Mijn tarotdaglegging valt ineens op zijn plek. Hij wil op me wachten en met me praten. Ik wimpel het af, want ik ben hier met het 4e en 5e chakra in de weer. We nemen afscheid en ik ben nog steeds zo verbaasd dat ik hem niet herkende, want ik ben dagelijks met deze man opgetrokken en dat voor een periode van maanden. Misty heeft later die middag eenzelfde ervaring, ook zijn herkende hem niet en zij vertelt me later, dat wanneer je eigen trilling verhoogt en die van de ander niet, je zelfs je eigen familie straal voorbij kunt lopen omdat je hen dan niet meer herkent. Het was voor mij in elk geval een bijzondere ervaring. Zoals Misty al zei, " doors are closing"

Chanelled poem by Misty Fehus at Dendera temple.

Come follow me to a world divine to a place of healing to the heart sublime. Where love and laugther gently fly free where the heart is open to the deepest "me".
Come follow me to a world of bliss where time is lost and love uplifts where shadows dance upon the ancient times and the teams forgotten to make you blind.
Come follow me to the inner sight were your heart files free with gratefull flight where the darkness flees in the presence of heart, where the soul gets joy upon great delight.
Come follow me to the land of truth where nothing is seen yet all revealed where your eyes are mirrored in the deepest you, where your light files free.
Come follow me to you.