Paars, paars, paars en nog eens paars, het is een van mijn favoriete kleuren, maar ik besluit toch maar indigo te dragen en als accent een paarse sjaal en fleececape. We gaan vroeg weg want het is wel een eindje rijden. Buiten is het fris en bewolkt. Hoe meer we naar het zuiden rijden hoe harder het gaat waaien. Na ongeveer 1,5 uur zijn we bij de tombes.
Eenmaal uit de auto, waai ik uit mijn verschoning en de wind voelt ijskoud aan. Een aardige gids loopt met ons mee en opent de tombes. De 1e tombe voelt heel licht, schoon en werkt op het 7e chakra. Op de muren zijn nog nog prachtige afbeeldingen te zien.
We kunnen er lang blijven, de guardian zit buiten en laat ons verder met rust.
De 2e tombe laat ook nog wat mooie afbeeldingen zien, maar de energie is daar voor mij zo naar dat ik heel snel wat foto's maak en als een haas mij naar buiten snel.
De 3e tombe voelt redelijk, maar de 4e is toch beter. Ieder gaat zin eigen weg in de tombes en doet zijn of haar ding. Nadat iedereen klaar is, hebben we onze lunch daar en houden we een meditatie gericht op het 6e en 7e chakra.
Daarna gaan we naar de Horus tempel.
Het ziet er naar uit dat we de tempel voor ons alleen hebben. Winkeltjes met souvenirs voor de tempel zijn dicht er zijn er nog maar een paar over. De crisis is goed merkbaar. Zodra ik mijn voet buiten de bus zet, klampt een Egyptenaar zich energetisch aan mij vast. Ik voel me direct verstrakken, haal diep adem en probeer te ontspannen. Het lukt me maar met behoorlijk wat moeite. De vliegen in Egypte zijn vergeleken hierbij nog alleraardigst. Binnen in de tempel gaan we eerst voor een goede bak illy koffie.
En die smaakt! Daarna naar de tempel, het is er redelijk rustig, heerlijk, genieten dus voor ons. Weer word ik getrokken naar het deel achter de ruimte met de prachtige shrine. Ook hier dwaal ik door de ruimte niet gestoord door toeristen of vervelende guardians. Die laatste categorie blijkt zich bij een deel van de groep op te houden. Er is een ruimte waar ik naar binnen word gezogen en in de linkerbeen blijkt een energetische deur te zitten. Ik ga door de deur en ervaar van alles in mijn lijf. Nieuwe deuren gaan zich openen!
Buiten de tempel worden we weer lastig gevallen door de verkopers, waar blijkbaar hen het water tot aan de lippen staat. Het is het beeld wat we ook zagen in Dendera, daar heeft de groep de plaatselijke middenstand geholpen. Hier duiken we snel de auto in, want iedereen krijgt er behoorlijk de niet goede kriebels van.
Het is tevens onze laatste avond samen, we gaan eerst nog naar de stad voor een lekkere bak koffie en aansluitend naar de soukh. Het is allemaal wat haasten want om 20.00 verzamelen we met z'n allen op het dak van het El Mesala hotel voor een gezamenlijk diner en een afsluitende evaluatie. Maar Egypte zou Egypte niet zijn als het weer eens anders gaat dan anders. Misty wil terug naar huis en hoopt op een wonder. Maybe they will evacuate me? Want de canadese ambassade stuurt haar dagelijks berichtjes dat het hier niet veilig is. Dat gevoel heb ik overigens niet. Ik loop naar de soukh als m'n telefoon gaat. Misty belt mij, maar het blijkt een man van de groep te zijn, die net een ticket voor Misty naar Canada heeft geregeld, het wonder is geschied. De betaling moet nog in orde worden gemaakt, dus hals over kop wordt het programma gewijzigd, want nu word ik ingeschakeld om een en ander te regelen. Ik heb nog niet opgehangen op Hassaan belt mij of ik het geld in ontvangst wil nemen, want het vliegticket moet dezelfde avond nog afgerekend worden en hij heeft het e- ticket inmiddels al op z'n bureau liggen. Met taxi en al vliegen wij in het gekkenhuis van luxor van de pinautomaat naar Hassaan waar ik het ticket overhandigd krijg. Ik lees het.......en schiet in de lach, maar er is nog iemand die niet meer bijkomt en dat is Hassaan. Het e- ticket is in het Arabisch en terwijl ik probeer iets te ontcijferen pakt hij heel galant het papier uit mijn handen, geeft me z'n allerliefste glimlach en draait het papier om zodat hij het in elk geval niet ondersteboven hoeft te lezen Het is een komische situatie. Hij vertaalt het en ik schrijf vluchtnummers vertrek en aankomst tijden over en de zaak ik geregeld. Eenmaal weer terug in het hotel springt Misty een gat in de lucht. Finally home after 3 years of Egypt. Ze is er klaar voor, ze heeft het helemaal hier gehad. Want Egypte haalt van alles naar boven, ofwel je transformeert of je gaat kapot. Een middenweg is er blijkbaar niet. Ook voor haar gaan er zich weer nieuwe deuren openen. India en wij gaan elkaar in Ierland zien. Inshallah! Tegen elven zitten we moe maar voldaan aan de dis.
No comments:
Post a Comment