Brigids Well

Onze verhuurder blijkt een meneer te zijn die geïnteresseerd is in de geschiedenis van Ierland en heeft zelfs een boekje geschreven. Er zijn meer locale celebraties hier, want in de plaatselijke pub kwamen wij Louise Killeen tegen, die ik in het echt niet herkende. Zij maakt mooie muziek en is te vinden op YouTube. We krijgen wat aardige tips mee voor bezienswaardigheden en bijzondere plekken en daar gaan we morgen mee aan de gang. 

Vandaag hebben we weer een mooie rit gemaakt.

Ierland blijft een prachtig land, met leuke dorpen en stadjes. Maar heeft bovenal overal restanten van ruïnes, kastelen of delen van wat ooit nog kasteel was, liggen of staan.

We belanden bij saint Brigids well, wat een heerlijke plek, maar bovenal wat een bijzonder water.

Door al dat water moeten de dames plassen. Alleen er is geen toilet te bekennen in de buurt van deze bron. Gewapend met zakdoekjes ga ik op zoek naar een geschikte plek. Helaas is deze niet echt goed te vinden, maar langs de weg staat het gras in de oplopende berm aardig hoog, dus met een beetje mazzel moet dat wel lukken. En Jawel hoor, met mijn fel gekleurde broek nog maar net op half zeven en met een fuchsia roze t- shirt val ik in de prijzen, want ik moet haast wel opvallen, voor de mij 2 passerende auto's. Het zij zo. 

Loes volgt even later mijn voorbeeld en terwijl ik bij st. Brigid sta te wachten, glijdt Loes van de helling en heeft een ellenboog die openligt en een flink geschaafde hand, 

Het water in St. Brigids well  is ijskoud. en het voelt een soort van plakkerig aan wanneer ik mijn handen eruit haal.  Als het water opgedroogd is dan voelt mijn huid heel zacht aan. 

Loes hangt haar zere hand lange tijd in het water.

We zijn er geruime tijd geweest en daarna doorgereden naar Birr. Onderweg doen we een roadhouse aan, het eten is er zo goed en zo veel dat we de avondmaaltijd kunnen overslaan. Want ook dat is goed in Ierland. Tot nu toe hebben we alle keren heerlijk gegeten, of het nu een warme maaltijd of een salade was, het is allemaal uitstekend.  

In Roscrea doen we een verwoede poging om een abdij te vinden, maar die hebben de Ieren dit keer weer goed verstopt.

Bij een kerk zet ik de auto aan de kant en Loes spreekt een lokale meneer aan. Doordat ik wat ver van hen af sta kan ik het gesprek niet horen, maar aan zijn gezicht zie ik al dat hij van geen bestaan van welke Abbey dan ook af weet. Ik schiet hardop in de lach en hij ziet mij lachen en komt dan zelf ook niet meer bij, maar zo verzekert hij dan ons, zijn collega, die zal het wel weten. Nou, ook hij was niet gehinderd door enige kennis en stuurde ons naar het kasteel. Tja, aan kastelen geen gebrek hier. We zijn uiteindelijk maar doorgereden naar onze b & b, de Abbey konden wij niet vinden.

St. Brigids well had goed haar werk gedaan, want van de wond aan Loes haar hand, was niets mee te zien.

St. Bridgids Well is opgenomen in de 9 daagse Keltische reis naar Ierland.