9 daagse keltische reis Ierland 2014

Ierland is  een magisch maar vooral ook een aards land. De tijden van weleer schieten aan je oog voorbij wanneer je door het lieflijke landschap rijdt, want overal doemen steencirkels, ruïnes, delen van ruïnes, kastelen, abdijen en kerken op. 

Triade Travel, biedt een unieke 9 daagse reis aan naar Ierland. Tijdens deze reis ziullen er dagelijks meditaties worden aangeboden.

Onze reis start in het zuiden van Ierland waar een van de grote leilijnen dwars door het land loopt. De oude heilige plaatsen die we bezoeken hebben een krachtige energie, die veel in beweging zet, dit kan zowel op persoonlijk als spiritueel vlak zijn. De meditaties die door ons gegeven worden zijn gericht op het vergroten van je bewustzijn. Maar ook je bewust te zijn of worden van het voelen en energetisch waar te ( leren ) nemen.

Vanaf de luchthaven word je door ons opgehaald. We rijden naar het zuiden waar we onze intrek zullen nemen in een gezellige Inn. Deze Inn is al 5 generaties in handen van een en eenzelfde familie. Het is een plek waar men zich meer dan welkom voelt. 

Hier vandaan bezoeken we op onze 2e reisdag de krachtige Steencirkel van Drombeg. Het bijzondere aan deze plek is, dat er een deel is wat een bijzondere hoge trilling heeft. We nemen de tijd om alles in ons op te nemen en gebruik te maken van deze energie.

Skibbereen is een leuk plaatsje waar we zulllen  lunchen in een verbouwde kerk. Dit is een buitengewoon gezellige plek. Er is tijd om het stadje in te gaan en voor wie dat wil de kathedraal te bezoeken. 

Het Ierland van nu is voornamelijk katholiek en heeft dan ook heel veel kerken en kathedralen. Niet alle kerken en kathedralen voelden voor ons even goed, dus wij hebben een kleine selectie gemaakt. De kathedraal van Skibbereen werkt vooral zeer grondend.

Dag 3 gaan we na ons ontbijt naar de Steencirkel van Kealkill, dit is een kleine cirkel met een bijzondere energie. Deze Steencirkel zullen te voet gaan bezoeken. Het is een wandeling van nog net geen kilometer met een steile weg naar boven. We doen alles op ons gemak, haasten is er niet bij tijdens deze reis. Aansluitend rijden door een prachtig natuurgebied richting Gouganebarra. Dit is een pelgrimsoort. Het kleine kerkje staat op een eiland in het water. Ook hier nemen we onze tijd. 

Dag 4 vandaag reizen we naar Bansha.

Bansha zelf is een gehucht, maar wel met een hele mooie b & b. Onze gastvrouw is er een die zeer direct is en een behoorlijk gevoel voor humor heeft. Nadat we ingecheckt hebben gaan we in de loop van de middag naar de Steencirkel van Lough Gur. Ook dit is een Steencirkel met krachtige maar hele fijne energie. 

Dag 5 op een korte afstand van onze b & b ligt Cashel. Dit is een leuk en gezellig plaatsje met de prachtige kathedraal, gelegen op de rock van cashel, de kathedraal is het bezoeken waard ondanks dat het grotendeels verwoest is.

Een prachtig uitzicht is de beloning. In de loop van de middag rijden we door naar Holy Cross, dit is een plek waar we alle tijd nemen om de energie te voelen, te ervaren en te mediteren.

Dag 6 we rijden door naar Shannonbridge, checken in bij onze b & b. 's middags brengen we een een bezoek aan Clonmacnoise.

Dit is een bijzondere plek met een krachtige energie. 

Dag 7. St. Brigids well staat op het programma. Dit is een helende plek met water wat bekend staat om de genezende werking.

Daarna brengen we een bezoek aan Durrow Abbey, ook op dit terrein is eveneens een well.

Dag 8. We bezoeken de Hill van Usnagh, een oude heilige plek.

In de loop van de dag gaan we naar Fore, dit is een plek van de 7 wonderen. De energie is hoog en heel krachtig.

Dag 9. Vandaag reizen we terug naar Cork naar de luchthaven waar je wordt afgezet. Houdt rekening met het boeken van een vliegticket dat je pas laat in de middag ( niet voor 16.00 uur ) terugvliegt naar Nederland of België. 

Start reis: vanaf Cork.  22 juli 2014 t/m 30 juli 2014

Prijs: 1195,00

Vroegboekkorting: € 95,00 als je voor 1 februari 2014 boekt en aanbetaald hebt.

Aantal deelnemers: minimaal 6 maximaal 10

Inclusief: alle transfers Ierland, logies en ontbijt op basis van 2/3 persoonskamer in b&b's, entreegelden, begeleiding door Loes Blok en Caroline Dekker. 

Exclusief, vliegticket naar Cork, alle overige maaltijden en persoonlijke uitgaven.

Verplicht: ziektekostenverzekering, reis - en annuleringsverzekering 

Opgeven: triadetravel@gmail.com of info@spiegelkamer.nl  of telefonisch 070-3692559 of 010-2202012 zodra je je hebt opgegeven krijg je van ons een factuur waarin je verzocht wordt per ommegaande het bedrag van € 500,00 aan te betalen. Je bent pas verzekerd van deelname wanneer je de aanbetaling hebt gedaan. De uiteindelijke reissom dient uiterlijk 6 weken voor vertrek betaald te zijn.

Deze reis is tot stand gekomen door de aanwijzingen van onze "gidsen" en onze intuïtie. Achteraf hebben wij ons verdiept in de achtergronden van de krachtplekken.

Vliegticket naar Cork: voor het boeken van je ticket wacht tot je fiat van ons hebt gekregen dat de reis definitief doorgaat. Voor de heenreis dien je een ticket te boeken met een aankomst tijd rond 10.00 uur. Voor de terugreis dien je een ticket te boeken met vertrek vanuit Cork rond 17.00 uur ( later mag ook).

Triade Travel en de Spiegelkamer hebben ervoor gekozen, in tegenstelling tot andere touroperators, jouw vakantiedagen zo effectief mogelijk te gebruiken en daarnaast zijn bij ons de entreegelden bij de prijs inbegrepen.

Wij willen zo min mogelijk kostbare tijd verloren laten gaan in verband met de reisdagen! De reis start vanaf de luchthaven Cork waar wij je al in de ochtend ophalen. Voor de reis terug word je niet eerder dan 17.00 uur op de luchthaven van Cork afgezet.

Klimaat: Ierland is heel groen en dat betekent dát het er veel kan regenen. De droogste maanden zijn mei en juni. In het zuiden ( en dan hebben we het over echt langs de kust) kan het misten. In het noorden regent het meer en in heel Ierland kan het winderig zijn met name in het noorden. De spirituele vakantie die wij aanbieden loopt van zuid tot midden Ierland. 

Eten en drinken: de keuken in Ierland is goed, maar is nauwelijks gericht op vegetariërs. Uit eten gaan is goed betaalbaar en lekker. 

Bevolking: de Ieren zijn erg vriendelijk, nemen de tijd voor je en zijn geïnteresseerd in wie je bent. Dit maakt dat je je welkom voelt in hun land.

De wegen: het reizen door Ierland vergt op sommige stukken wat tijd omdat de wegen zich niet lenen om hard te rijden ( bochten, heuvels, smalle wegen en mooie natuurgebieden).

Krachtplekken: alle krachtplekken tijdens deze reis  worden gebruikt om bij de deelnemers het vermogen om zelf te voelen, te helen,  te zien dan wel te ervaren (verder) te ontwikkelen. Wij zijn geleid naar een aantal plekken die niet in de boekjes dan wel bij andere touroperators te vinden zijn.

B & B's: in principe zal er gebruik gemaakt worden van de in de reisbeschrijving genoemde b&b's. Er kan van afgeweken worden.

Dronken zonder drank

Newgrange, the Hill of Tara en nog zo wat van Ierland bekende plekken uit de oudheid, zijn niet de plaatsen waar wij moeten zijn. Allebei voelen we er geen verbinding mee en onze gidsen leiden ons een heel andere kant op. Waardoor we er uiteindelijk ook niet komen.

Grappig hoe het weer werkt, want wij worden naar " beneden", lees het zuiden gezonden. Al vroeg laten wij shannonbridge achter ons. Het lage drukgebied ligt hier, dus het weer is maar zo zo. We hebben onderweg heel veel regen en nog meer regen en tegen de tijd dat we ter hoogte van Wexford zitten, zien we de dikke mist vanaf zee het land op komen drijven. Al afstemmend op boven komen we uiteindelijk uit in New Ross.

We hebben een goede b & b gevonden op loopafstand van het centrum. Het stadje heeft steile smalle straatjes, met en zonder verkeer, dus is het niet echt handig om met de auto de stad in te gaan. Tegen de tijd dat wij klaar zijn om te gaan wandelen is het droog en komt de zon door. De steile straatjes zijn echt steil. Hoe meer we de stad in komen hoe meer wee de energie voelen veranderen. We slenteren wat winkeltjes in en uit en we hebben allebei moeite om ons recht te houden. Loes zegt " ik heb moeite met mijn gronding" en ik antwoord dat ik mij behoorlijk  stom dronken voel worden. Het is een vreemde gewaarwording en in sommige winkels is het zelfs zo erg dat Loes zich aan de stellingen moet vasthouden. Als twee dronken torren wandelen we de steile helling weer op. Onderweg komen we een kerk tegen, die meer ruïne is dan nog kerk.

Langs de hoge muur van een flink aantal meters hangen bramen. Aangezien ik bovengemiddeld ben qua lengte was het voor mij een fluitje van een cent de rijpe bramen te plukken. Heerlijk zoet waren ze. Maar er gebeurde nog meer want de energie zorgt er ook voor dat we enorm melig, lacherig en vooral de neiging heb gek te doen. Eenmaal terug op onze kamer hebben we zo de slappe lach dat we niet kunnen stoppen. De tranen lopen over onze wangen.

Eens kijken wat er morgen gebeurt als we het stadje weer ingaan.

Een bijzondere dag en een moment van schrik.

Ierland heeft mooie plekjes, maar wij ondervinden toch wel heel regelmatig problemen om de betreffende plekken te vinden. Nu kan dat aan ons liggen natuurlijk, maar regelmatig komen we " ergens" een bordje tegen, om dan vervolgens tegen de tijd dat we het object bereikt zouden moeten hebben, er achter te komen dat er in geen velden of wegen nog een aanwijzing te vinden  is. Ditzelfde geldt ook voor sommige kleine ongenummerde wegen. Maar het leuke is wel dat wij, ondanks het feit dat we én regelmatig " verkeerd " rijden én bordjes niet zien omdat er een " bos" voor staat of hangt, er toch komen. Dit laatste is meestal dankzij de hulp van de allervriendelijkste Ieren. 

Vandaag gaan we een bijzondere plek bezoeken (althans,  we kregen een aantal tips van onze verhuurder). De 1e abdij gaf al problemen. Die was voor ons namelijk bijna niet te vinden. Het gat waar de kerk in staat wordt op een gegeven moment niet meer langs de wegen vermeld. Dus na een paar karrensporen te hebben gevolgd,  vonden we uiteindelijk de kerk.

De plek is prima, de kerk heeft een prachtige ingang, alleen binnen in de kerk ruiken we een zeer sterke schimmellucht. Niet echt uitnodigend om eens uitgebreid de tijd te nemen en daar te gaan zitten. Echt jammer, dan dus maar door naar de 2e bijzondere plek. 

Heel fijn ja, op onze wegenkaart is het hele plaatsje niet meer te vinden. Het is wat puzzelen voor de dames tussen welke wegen het bewuste dorp moet liggen. Eenmaal met de auto beland op een soort van grote weg, racen wij alweer een klein weggetje voorbij. Dus met gevaar voor eigen leven gekeerd en de auto geparkeerd bij de enige kerk die het dorp rijk is. 3 auto's staan er voor de deur en die van ons buiten het hek. We wandelen eerst naar de begraafplaats, waar een paar oude graven liggen en nog heel veel plek is. Een goed vooruitzicht mocht ik nu doodgaan, zeg ik nog tegen Loes. Terug bij de kerk wandelen we het terrein op en ineens vanuit het niets hoor ik een harde stem vragen: " are you looking for something special?" We schrikken ons allebei het lazarus. Ik kijk links van mij en zie tussen de bomen een alleraardigst gezicht met een hele vriendelijke glimlach naar mij kijken. Mens, antwoord ik in het Engels, je hebt me zojuist een hartverlamming bezorgd. Waarop haar gevatte antwoord was" well you are luckey my dear, the graveyard is over there". En terwijl ze dit zegt wijst ze in de richting van de begraafplaats waar we zojuist vandaan kwamen. " and there is plenty of room as well, antwoord ik haar. Ze lacht me toe en vertelt dat de kerk hun huis is. Ze hebben het ooit kunnen kopen toen het geveild werd en wij waren niet de enige die dachten dat dit DE plek was. Ooh No dear, zo vervolgt zij in het zangerige Iers. " we had a whole weddingrehurlsel here,

as they thought this was THE Church they could marry in. I was so luckey i didn't had to go to town to see latest fashion, it was all on my doorstep. Yes, I am really blessed. Sometimes people ask me,  well isn't is scary having a graveyard in your back garden?. Ze knijpt haar ogen een beetje toe en haar gezicht staat op ondeugend. " Ofcourse not" zo vervolgt ze, it is such a releave to tell confessions out loud in your own back garden. And I can assure you, zo vervolgt zij, they won' t tell a soul! Ik kom niet meer bij van lachen, wat een mens en wat een humor. Maar dat was het niet alleen, want ineens door haar toedoen, waren wij geen domme blondjes meer. Want zo vertelde zij ons, op een bijna samenzweerderige toon " Ireland is very good in hiding things"  dear. They place the signs behind the trees or they don't place it all. Dat was het dus! De goden zij gedankt,  denk ik, praise the lord, halleluja.  Het legt dit keer ech niet an mijn! 

We krijgen een korte heldere  uitleg, waar we dan wel moeten zijn, maar bovenal HOE! Dit keer ging het in 1 keer goed en we vonden de plek dus heel snel.  Ook ditmaal, was de bewuste kerk en well niet aangegeven en hadden wij het zonder haar hulp echt nooit gevonden. 

Dit is een speciale plek, met een goed bewaard gebleven Holy Cross in een prachig gerestaureerde kerk maar ook op het terrein en  uit ieders zicht een well. 

Sober en eenvoudig, maar met een hele goede energie.

Wij hebben er onze tijd voor genomen. Op de terugweg naar Shannonbridge mis ik een afslag en dit leidt ons naar jawel, een tearoom. Een heerlijke afsluiting van de dag.

Voor inspirerende, magische en spirituele reizen zie www.triadetravel.nl/ierland.html

Brigids Well

Onze verhuurder blijkt een meneer te zijn die geïnteresseerd is in de geschiedenis van Ierland en heeft zelfs een boekje geschreven. Er zijn meer locale celebraties hier, want in de plaatselijke pub kwamen wij Louise Killeen tegen, die ik in het echt niet herkende. Zij maakt mooie muziek en is te vinden op YouTube. We krijgen wat aardige tips mee voor bezienswaardigheden en bijzondere plekken en daar gaan we morgen mee aan de gang. 

Vandaag hebben we weer een mooie rit gemaakt.

Ierland blijft een prachtig land, met leuke dorpen en stadjes. Maar heeft bovenal overal restanten van ruïnes, kastelen of delen van wat ooit nog kasteel was, liggen of staan.

We belanden bij saint Brigids well, wat een heerlijke plek, maar bovenal wat een bijzonder water.

Door al dat water moeten de dames plassen. Alleen er is geen toilet te bekennen in de buurt van deze bron. Gewapend met zakdoekjes ga ik op zoek naar een geschikte plek. Helaas is deze niet echt goed te vinden, maar langs de weg staat het gras in de oplopende berm aardig hoog, dus met een beetje mazzel moet dat wel lukken. En Jawel hoor, met mijn fel gekleurde broek nog maar net op half zeven en met een fuchsia roze t- shirt val ik in de prijzen, want ik moet haast wel opvallen, voor de mij 2 passerende auto's. Het zij zo. 

Loes volgt even later mijn voorbeeld en terwijl ik bij st. Brigid sta te wachten, glijdt Loes van de helling en heeft een ellenboog die openligt en een flink geschaafde hand, 

Het water in St. Brigids well  is ijskoud. en het voelt een soort van plakkerig aan wanneer ik mijn handen eruit haal.  Als het water opgedroogd is dan voelt mijn huid heel zacht aan. 

Loes hangt haar zere hand lange tijd in het water.

We zijn er geruime tijd geweest en daarna doorgereden naar Birr. Onderweg doen we een roadhouse aan, het eten is er zo goed en zo veel dat we de avondmaaltijd kunnen overslaan. Want ook dat is goed in Ierland. Tot nu toe hebben we alle keren heerlijk gegeten, of het nu een warme maaltijd of een salade was, het is allemaal uitstekend.  

In Roscrea doen we een verwoede poging om een abdij te vinden, maar die hebben de Ieren dit keer weer goed verstopt.

Bij een kerk zet ik de auto aan de kant en Loes spreekt een lokale meneer aan. Doordat ik wat ver van hen af sta kan ik het gesprek niet horen, maar aan zijn gezicht zie ik al dat hij van geen bestaan van welke Abbey dan ook af weet. Ik schiet hardop in de lach en hij ziet mij lachen en komt dan zelf ook niet meer bij, maar zo verzekert hij dan ons, zijn collega, die zal het wel weten. Nou, ook hij was niet gehinderd door enige kennis en stuurde ons naar het kasteel. Tja, aan kastelen geen gebrek hier. We zijn uiteindelijk maar doorgereden naar onze b & b, de Abbey konden wij niet vinden.

St. Brigids well had goed haar werk gedaan, want van de wond aan Loes haar hand, was niets mee te zien.

St. Bridgids Well is opgenomen in de 9 daagse Keltische reis naar Ierland.

Mooie plekken en energieën in Ierland.

Via een mooie route rijden wij naar Hill of Usnagh.

Het is een plek die stamt uit de tijd dat de druïden nog door Ierland trokken. Onderweg zien wij Brigids Well, maar helaas, daar kunnen we niet bij. Afgezet met prikkeldraad. De auto parkeren wij onder aan de heuvel en we hebben mazzel, want ondanks dat er dreigende wolken voorbij schuiven, blijft het droog. We wandelen de heuvel op en ik voel direct dat de energie op het hartgebied werkt. Mijn voeten worden warm en ik blijf mijn hart voelen, dan ebt het langzaam weg. Boven op de heuvel is het uitzicht prachtig. Omdat het vannacht geregend heeft, heb ik mijn matje meegenomen en dat kwam goed van pas. Tijdens de meditatie in het natte gras blijf ik lekker droog. Loes moet op een ander deel van de heuvel zijn en heeft een heftige meditatie, waarin zij veel kan loslaten.

Zelf ervaar ik alleen maar rust, stilte en evenwicht in mezelf. Grappig om te ervaren dat in tegenstelling tot wat ik las over deze heuvel, het voor ons allebei  totaal iets anders was, wat wij waarnamen. Maar dit kan natuurlijk ook aan ons liggen en te maken hebben met waar we op dit moment zijn in onze ontwikkeling? Geen idee, maar voor mij is het een plek die zorgt voor heling, compassie en zachtheid.

Na een heerlijke lunch (met weer dat overheerlijke brood) rijden we door naar een hele bijzondere plek. 

De leyline is voor mij hier heel duidelijk voelbaar.

We brachten een bezoek aan het benedictijnse klooster, ooit gesticht in de 7e eeuw in Fore.

Fechin, was een man die vol vertrouwen en gelovig was. Hij was het die deze omgeving beïnvloede op miraculeuze wijze. Fore staat bekend om zijn 7 wonderen.

Het eerste wonder is het klooster zelf, dat het enige overgebleven benedictijns klooster in heel Ierland is. Het lijkt meer op een fort dan op een gebedshuis. Uit overlevering zou het klooster gebouwd zijn op een rots te midden van trillend drasland. 

Wat het trillen betreft, daar kan ik nog wel inkomen, want de plaats zelf heeft enorm veel energie en die energie is sterk bewegend. 

Wandelend naar het klooster voelde het voor mij alsof ik door een warme laag van energie liep, dit tot aan mijn knieën en de energie voelt licht. In het klooster zelf ervaar ik blijheid en lichtheid. Een hele fijne plek om te zijn.

Het water loopt omhoog. St. Fechin gebruikte zijn staf om het water op te stuwen. Hij laat het water vanuit de grond bewegen zodat de molen kan werken, zonder dat er een zichtbare watervoorziening was. De boom die niet kan branden, staat bekend als de geldboom. Alle pelgrims ( Fore is een pelgrimsplaats) lieten koperen munten achter. Naast deze boom vind je de heilige bron. Dit water zal nooit koken. Het sierlijke Griekse kruis was in het steen gegraveerd, alleen door de kracht van de gebeden van st. fechin.

Even later wandelen wij naar de kerk en er is niemand.

In deze kerk merk ik dat de energie met grote golven binnenkomt en het dompelt mij onder. Bloedheet krijg ik het en na verloop van tijd voel ik het zweet langs mijn lichaam lopen. Van binnen en buiten reinigt het, het voelt als een weldadig bad, voor lichaam ziel en geest.

Stil verlaten wij na lange tijd de kerk. 

Een bijzondere ervaring in Clonmacnoise

De goden zij gedankt! Het weer is aan het opknappen en we verlaten  Bansha met zware bewolking maar onderweg wordt het weer steeds beter. De vrouw des huizes had ons dit heugelijke nieuws al tijdens het ontbijt verteld, terwijl wij nog zaten te genieten van het eigen gebakken brood en scones. Overigens, het brood in Ierland is heerlijk! De rit richting Athlone is bijzonder. Loes rijdt en ik heb nu de gelegenheid om eens rustig om mij heen te kijken. De energie van het landschap verandert en Ierland is prachtig. Uiteindelijk belanden wij ' s middags in een kloosterruiine, een bijzondere ervaring. Nadat ik in het Nederlands tekst en uitleg in mijn handen geduwd kreeg van een zeer behulpzame Ier, realiseer ik me dat ik iets heb gekregen waar ik helemaal niet op zit te wachten. Maar goed, het is lief bedoeld en blijkbaar was ik niet zo alert om het af te slaan. Op het terrein staat een kerkje, vele kruizen, en nog wat gebouwen en ik laat het allemaal eens op mij inwerken. Het klotst en het golft, de energie is behoorlijk heftig en ik krijg het gevoel of ik bezopen uit een kroeg stap.

Ik wandel het terrein op en blijf me dronken voelen, op de begraafplaats achter het oude complex is het dronken gevoel weg. Wanneer ik weer het terrein op loop begint het weer. Loes en ik gaan in een hoek zitten mediteren. Wanneer ik mijn ogen sluit gaat het nog meer golven, ik voel mij beetgepakt en als eerste wordt mijn schedel gespleten. Het golven gaat maar door en ik voel alsof mijn lichaam uit elkaar wordt getrokken, dan wordt ik aan mijn rechterarm stevig vastgepakt. Het is net of ik in een andere tijd terecht beland. De energie blijft maar golven en ik houd het dronken gevoel.

Wanneer ik klaar ben zitten Loes en ik nog wat na te praten. Terwijll wij langzaam naar de uitgang lopen blijft de energie golven, totdat we op de parkeerplaats zijn aangekomen. 

We hebben een leuke b&b gevonden en we zitten op loopafstand van het centrum. De enige pub die dit dorp rijk is, is bijna onbeschrijfelijk. Pub en grocery zijn een. De grocery heeft een sfeer van de jaren ' 50. Ik kijk mijn ogen uit. Tevens is de toonbank ook een soort van bar. Er zitten een paar mannen bier te drinken. Vanuit de grocery stap je zo de pub in, waar een zeer gezellige, open en vooral ongedwongen sfeer hangt.

Loes wil een wijntje en ik ga voor een biertje. Iers bier is er niet, wel ons Nederlands grootste niet te hachelen export bier, waar ik vriendelijk voor bedank, ik ga liever gewoon dood. Dus besluit ik een schots biertje te proberen, net te laat zie ik dat ze cider van de tap hebben ( uit Ierland ), dat ga ik morgen proberen! En het Schotse biertje, dat kon er mee door.

De plek waar we nu zijn, is wel een bijzondere plek, daar waren we gisteren al achter gekomen. Tijdens mijn meditatie zak ik ver weg. Ik reis in de tijd en laat me meenemen. Dan opeens wordt er tegen me gesproken, het is heel druk wanneer ik om me heen kijk. Ik wil door met reizen, maar de spirits willen dat ik stop en naar hen luister. Ineens popt Egypte op, in het huis waar ik toen sliep had ik regelmatig iemand naast mijn bed staan die me wakker maakte met zijn sigarettenrook. Nu, de volgende ochtend en helemaal klaar wakker ben ik vergeten wat ze tegen me zeiden. Had niet zoveel zin om mijn bed uit te gaan en het op te schrijven. Misschien als ik vannacht de geest heb, dat ik het dan doe.

Kastelen en steencirkels in Ierland

Vandaag houdt het weer niet over. Ben benieuwd wat het uiteindelijk gaat worden, mijn daglegging van de tarotkaarten is heel mooi. Dus vol vertrouwen gaan wij op pad, nadat we eerst het programma omgegooid hebben.

De eerste stop wordt het kasteel van Cahir, ik herken het, ben er ooit eerder geweest. Al snel regent het pijpenstelen dus weinig uitnodigend om daar nog iets te doen. Via een prachtige route gaan we naar Lismore. Onderweg zien we veel mist, regen en inderdaad een prachtig landschap dat met zon er adembenemend mooi uit moet zien. Het is nu allemaal wat mistroostig.

In Lismore is het droog en schijnt de zon. Het kasteel is reeds 5 eeuwen in familiebezit en dus kan het publiek alleen de tuinen bezichtigen. Deze zijn de moeite waard. Het stadje zelf stelt niet veel voor, althans dat vinden wij. We rijden door naar lough Gur, een mooie route vanaf Lismore en het weer klaart steeds meer op.

We vinden 2 prachtige steencirkels, hele fijne plekken om daar te zijn en laten de energie op ons inwerken. 

Na een wandeling door het weiland, waarbij we op moeten passen niet in koeienvlaaien te stappen gaan we weer terug naar onze b & b.

Verdwenen kasteel

Onze lady of the house nodigt ons uit om deze ochtend gezamenlijk het ontbijt te nuttigen. Prima plan, want even daarvoor kwam ik in de kamer waar normaliter het ontbijt voor de gasten geserveerd wordt en daar kreeg ik zowat een aanval van hyperventilatie.

In deze kamer staan prachtig gedekte tafels met kristallen glazen, waar ik me al in het voorbijgaan met mijn tas een paar glazen van af zie kieperen. De keuken is groot genoeg en daar kan het allemaal geen kwaad. We krijgen een heerlijk ontbijt met overigens tot nu toe, overal. zalig brood. Dat was niet het enige, ook advies wat we vandaag vooral konden doen. Zij somde een hele reeks op bezienswaardigheden op, waarvan ik al dacht, dat gaat hem niet worden vandaag. Dus zo zei ik haar, we take it easy en zo geschiedde.

Op weg naar Cashel, waar we de alom bekende rock van cashel willen gaan zien en ervaren.

Daar krijgen wij het voor elkaar het grote kasteel te missen, wat we ons realiseren als we het stadje alweer achter ons laten en we op de weg zitten naar Holy Cross. We snappen er niets van en ik keer de auto......en dan sesam open u, hebben we ineens prachtig uitzicht op de kathedraal. Dus dan toch gevonden, Loes en ik hebben allebei een zwaar hoofd in St. Patricks kathedraal en dat gaat pas weg wanneer we eruit zijn. 

Dan vervolgen wij onze weg naar Holy Cross en dat is een mooie plek, eerst zorgen wij dat we niet alleen geestelijk en spiritueel gevoed worden, maar ook fysiek. Bij de plaatselijke pub nemen wij een carvery, een chicken curry met veel groenten is ons deel. In de Abbey vindt een trouwerij plaats, dus na wat in de kerk te hebben rondgewandeld laten wij alle gasten voor wat ze zijn en gaan buiten zitten. Dan hoor ik mijn naam roepen " Caroline" het blijkt de bruid te zijn die nog de laatste fotoinstructies krijgt, voordat zij aan de arm van haar vader de kerk binnenschrijdt en zal worden weggegeven.

Wij hadden ons verheugd op Athassel Abbey, maar dat was een grote teleurstelling want de enige bezoekers die er bij konden en mochten komen waren  de lokale koeien.

De ruïne van de abdij ligt in een prachtig landschap en hoe wij ook zochten naar een ingang,  we konden er niet in alles afgesloten of omheind met schrikdraad.

Als laatst bezoeken wij Tipperary, een leuk plaatsje waar we in de  plaatselijke  kerk hebben gemediteerd. Een fijne kerk, daarna terug naar het prachtige huis. Wanneer we een avondwandelingetje gaan maken, komen we de vrouw des huizes tegen bij de voordeur. We zeggen elkaar gedag en zo vervolgt ze " Did you do what i told you to do". Ik schiet inwendig in de lach en antwoord " no" , en Loes  voegt er nog aan toe " almost" haar gezicht spreekt boekdelen. Later op de avond als we met z'n allen in de keuken zitten inclusief haar kleinkinderen, vertel ik haar dat ik over haar zal bloggen. Waarop de oudste kleinzoon zegt" oh Mary, you are going to be a celebrity on the internet". 

Groen Ierland

Vandaag weet ik ineens weer waarom Ierland zo groen is. Na een heerlijk ontbijt en een allerhartelijkst afscheid van de bazin van de Inn rijden wij richting het Westen. We vertrokken met miezer, maar dat veranderde al snel in veel tot overmatige regen. Echt lekker rijden is dat niet. We gaan op weg naar Gouganebarra, dat is een pelgrimsoord, maar voor dat er waar zijn, bezoeken we eerst nog een Steencirkel. Kealkill is prachtig, hooggelegen en kan alleen te voet worden bereikt. Het regent pijpenstelen, dus het nodigt niet echt uit om daar eens uitgebreid te gaan zitten. Voor de Steencirkel zien wij een graafmachine staan en al lacherig zegt Loes, " kijk ze zijn hem aan het maken".  De plek voelt voor ons goed, maar we rijden weer terug naar het dorp en stappen uit bij Carriganass.

Een restant van vervlogen tijden, de aanblik is schitterend. 

Op naar Gouganebarra, het blijft regenen en wanneer we daar arriveren, zien we een klein kerkje op een eilandje liggen.

Na de koffie bezoeken we het kerkje en we boffen, we zijn alleen en kunnen daar mediteren. De energie stroomt volop en geeft ook beweging. Het is een fijne plek. Wanneer we klaar zijn, guts het water uit de hemel en komen we doorwaternat bij de auto aan ( nog geen minuut lopen). Onze weg vervolgen we naar Tipperary en omgeving. Al druipend zit ik achter het stuur en zet de verwarming aan om een beetje droog te worden.

Het wordt een lange dag, met vele mooie wegen, met alleen maar regen en nog meer regen, wat behoorlijk vermoeiend rijden is. Eind van de dag in de B & B kan ik geen regen meer zien en gelukkig is het nu dan ook droog. 

Het klimaat van Ierland Ierland heeft net als Nederland een zeeklimaat met milde winters en relatief koele zomers. Extremen wat betreft temperatuur komen niet veel voor. In de zomer komt de temperatuur niet zo vaak boven de 25 graden uit en echt winters weer komt langs de kusten weinig voor. Mei en Juni zijn de maanden waarin de minste neerslag valt. Regen valt er dus regelmatig en vooral in het westen. Net als bij ons in Nederland is het altijd maar afwachten en hopen dat het vooral droog blijft gedurende de zomermaanden. Omdat de meeste depressies richting Europa aangevoerd worden via een westelijke stroming vanaf de Atlantische Oceaan, is Ierland regelmatig het eerste land waar een regendepressie overheen trekt krijgt. Dit land krijgt te maken met bovengemiddelde hoeveelheden regen. Dat is vrijwel het hele jaar zo, hoewel in de zomer het onder invloed van sterke hogedrukgebieden ten oosten van Ierland vrij lange periodes droog kan zijn. De lucht in Ierland wordt dan over het Kanaal aangevoerd uit zuidelijke tot zuidoostelijke richting vanaf Frankrijk en bevat dan vaak warme en droge lucht.

Stormen Door de ligging van Ierland ten westen van Engeland en het vasteland van Europa heeft de wind vaak vrij spel. De kans op harde wind en stormen is in Ierland daarom redelijk hoog. Vooral ook in het Noorden en Noord Westen van Ierland. Groen en grijs is het er, De westelijke delen van Ierland zijn het natste. De natuur is daarom vaak indrukwekkend groen, zeker als er een sterk contrast is met zeer aanwezige donkergrijze luchten met een vleugje zon erdoor. Dat zijn de dagen dat fotografen maar foto's blijven schieten, geïnspireerd dat ze zijn door de overweldigende natuur. In de wintermaanden kan het echter erg somber worden en soms gebeurt het dat er over een periode van twee weken bijna geen uurtje zonneschijn genoteerd wordt.

Ierland, een land om te relaxen

De vlucht naar Cork verliep voorspoedig, maar tijdens onze meditatie waren Loes en ik bijna weggetikt. Het zou kunnen zijn dat het te maken had met het feit dat we heel vroeg op moesten staan, voor deze ochtend vlucht. Eenmaal op de luchthaven zie ik bij de douane maar liefst drie zuilen staan, een blauwe, een groene en een rode. Die zuilen staan voor 3 paden waarlangs de reiziger zijn weg naar de uitgang kan vinden, al naar gelang uit welk land de reiziger komt en al dan niet iets aan te geven heeft. De totale breedte over die 3 paden was maar liefst 5 meter, waarop ik dacht, kan dat niet met 1 pad? Blauw was voor de eu residents en nog wat gepeupel, groen voor de non residents en nog wat andere landen en rood voor als je het niet meer wist. Althans dat stond er ook bij. Wij stonden wat te bakkeleien onder welke kleur wij nu vielen en de oplettende douanier zag mij wijzen naar de blauwe zuil en nodigde ons allervriendelijkst uit vooral zijn paadje te nemen. Wat wij dan ook deden, wat wij zijn per slot van rekening eu residents, hoewel ik mij meer een wereldburger voel, zonder wat aan te hoeven geven.

Een auto was snel geregeld en ik sjeesde van de luchthaven af, een groen ziende Loes naast me zittend in de doodsangst omdat ik links reed. " wat doe je nou"? Vroeg Loes, waarop ik de rem intrapte, geen erg hebbend dat deze auto  rembekrachtiging heeft ( wat ik met mijn paard en wagen thuis niet gewend ben) en wij door de bescherming van de veiligheidsriemen nog net niet met ons hoofd door de vooruit schoten. Wat is er aan de hand, vraag ik nog, niet snappend waar het over gaat? Je rijdt aan de verkeerde kant van de weg. Waarop ik m'n wenkbrauwen frons en Loes zich realiseert dat we in Ierland zijn. Het is even wennen. 

Wij scheuren door het schitterendere landschap. Smalle landweggetjes, baaien, gekleurde huizen vallen ons ten deel. In Rosscarberry is het de bedoeling dat we er zijn en niet zijn.

We komen er al snel achter dat we er niet gaan slapen, want onze gidsen leiden ons naar een leuke Inn, die al generaties lang wordt gerund door een en een zelfde familie. De kamer is enorm met een beetje vergane glorie, maar het voelt helemaal goed. 

In Rosscarberry spreekt een man ons aan, die naar hij later vertelt zich eenzaam voelt en verlegen zit om een praatje. Waarop ik in het Nederlands tegen Loes zeg, " daar heb ik nou net mijn werk van gemaakt". Hij neemt ons mee naar een tombe en hij kletst aan een stuk door en nog niet helemaal gewend aan het Ierse accent, begrijp ik er in ieder geval niet zoveel van. Maar Loes werd van harte uitgenodigd om bij hem thuis te komen, wat zij vriendelijk maar zeer stellig afwees. Hij besloot maar te gaan dansen, in de enige locale uitgaansgelegenheid. 

De Steencirkel Drombeg is er eentje waar we heel blij van worden. Evenals de Keltische kookpot van fulacht fiadh, waar ik direct op afliep zonder te weten dat dit het was. Een mooie lichte plek. Eenmaal terug in de Inn, bestellen we koffie en thee en genieten na van deze mooie dag.

Tintagel en de rumpsteak

De kaartlegging laat een toren zien voor vandaag, oeps denk ik, welke narigheid komt er nu op mijn pad. Petra en ik zitten er een beetje over te filosoferen. We zien het wel. De auto haal ik op en al snel is alles gepakt en laten wij Glastonbury achter ons. Alles verloopt voorspoedig en na Exeter begint het. De toren wordt duidelijk, het regent Cats' and Dogs, de lucht ziet inktzwart en we zien geen hand voor ogen. Lekker rijden is anders.

In Boscastle is het droog en na een overheerlljke lunch gaan we naar het heksenmuseum. Het valt in de smaak bij de gasten. Het is zekere de moeite waard om een bezoek te brengen.

Tegen het begin van de avond komen we aan in Tintagel en nadat iedereen ingecheckt is, hebben wij wel trek. Een alleraardigste jonge man achter de bar bedient ons. Petra is geïnteresseerd in een rumpsteak en vraagt aan mij wat het is. Geen idee, antwoord ik, en stel de vraag aan de barman. Het is vlees van het rund, zegt hij waarop ik vraag welk de van van de koe. Hij geeft mij z'n allervriendelijkste glimlach en zegt " the most Nice part of the animal". Ze kunnen mij wegdragen na dit antwoord, want ik kom niet meer bij van het lachen. Ja, zeg ik hikkend, dat snap ik dat het lekker vlees is. Petra besluit dan toch maar een Ribeye te bestellen en ik houd het bij een vegetarische maaltijd. Als toetje gaan we voor een Brownie met custard. Goddelijk, zo ook de calorieën, maar morgen weer een dag om het eraf te lopen. 

Wells

Op een steenworp afstand ligt Wells, een leuk plaatsje met een prachtige kathedraal. Maar er is ook nog een andere kerk, die dateert van een aantal eeuwen terug en daar is de energie heel fijn om en te gronden maar ook om snel in een diepe meditatie te komen.

De dienst is net afgelopen en er is veel geroezemoes in de kerk. Het plafond is een plaatje en ik geniet elke keer weer van de aanblik ervan. We gaan in een zijstuk van de kerk zitten en al snel is iedereen " weg" ondanks  de drukte in de kerk. Alsof we in een bel van licht zitten en alles wat we niet nodig hebben voor ons wordt buitengehouden. Mijn beschermengel voel ik naast me staan, maar er laten zich meer engelen zien. We worden door een allervriendelijkste dame uitgenodigd een kopje koffie te komen drinken en al napratend met elkaar hebben we allemaal een soortgelijke ervaring.

De kathedraal is indrukwekkend en omdat ik hoognodig van de sanitaire voorziening gebruik moet maken, snel ik mij alleen door de gangen van de kerk, waarbij ik als het ware door een sluier van de tijd stap en mijzelf zie rennen door de gangen in een lang gewaad. Ik moet mij haasten voor de dienst, want ik ben te laat. Mijn lange jurk wappert en de stof ritselt, en aan mijn voeten zie ik elegante sandaaltjes.

Blij voel ik me en wanneer ik even later de kerk binnentreedt een wanneer heus orgel speelt slaat het kippenvel toe en schiet ik vol. Ontroerd raak ik van de prachtige muziek. We dwalen door de kathedraal en deze kerk maakt op iedereen diepe indruk. 

Chalice Well

Stralend weer is het deze morgen en dus besluit ik nog niet naar Wells te gaan maar het programma om te gooien en naar de tuin te gaan. Het blijkt achteraf de juiste beslissing te zijn.

In de tuin zijn behoorlijk wat mensen en ik sta met stomme verbazing naar een Engelse dame te kijken die hardop staat te blèren in haar mobiele telefoon. Bij de ingang van Chalice Well staat een niet te missen bord, waarop staat dat het een stilte gebied is en dat het niet de bedoeling is dat er mobiel getelefoneerd wordt.

We zoeken een plek op waar we kunnen mediteren en het is weer goed geregeld want we hebben stilte en zon.

De godinnen conferentie zorgt ervoor dat er veel opgedofte dames in de tuin zijn, die allerlei rituelen uitvoeren. 

Ik besluit naar het portaal te gaan, deze plek is bijzonder en goed voelbaar. Wanneer iedereen klaar is wandelen we terug naar het stadje waar we een middag gaan winkelen. Wat in Glastonbury kun je je hart ophalen als je relikwieën zoekt.

Avebury

Zodra ik de gordijnen openschuif, bekruipt mij een gevoel van misnoegzaamheid. Het is namelijk compleet grijs buiten en het regent. Wat nu te doen? Een binnenactiviteit of toch naar Avebury? Het wordt Avebury. De tocht er heen laat ons een prachtig landschap zien en zon! Na een rit van meer dan 1,5 uur komen we bij de Steencirkel aan het is prachtig weer.

We lopen naar de cirkel en eenmaal binnen de cirkel geeft een van de gasten aan direct haar hart te voelen en zo vervolgt zij, " ik word hier blij van". Voor mij is Avebury ook een van mijn favoriete plekken en dat was het al heel wat jaren geleden toen ik er al pendelend en kaartleggend, voor mij toen een geheel onbekende plek, terecht kwam. We voelen de stenen en wandelen op ons gemak naar een plek waar we kunnen mediteren. Er staat nogal wat wind, dus een plekje achter de bomen en  tussen de schapen wordt de meditatiestek voor vandaag.

De meditatie voor vandaag is gericht op heling en er komt het nodige los en wat nog mooier is er mag ook nog een en ander geheeld worden.

De rest van de middag verblijven wee op deze prachtige plek en het kon niet beter, de weergoden waren ons zeer gunstig gezind. Een zonovergoten dag en mooie ervaringen voor de deelnemers. Avebury is opgenomen in de Magical King Arthur Tour van Triade Travel.