Total Pageviews

Monday 7 April 2014

Help Onze Dochter Aan De Man

Zo nu en dan bekijk ik eens een tv programma om niet helemaal "achter" te blijven van wat er zoal op de buis te zien is. Al jaren vind ik het meeste uitgezonden entertainment bagger en dat is dan ook de reden dat ik niet zoveel kijk. Mijn oog viel op HODADM, een programma gepresenteerd door Gordon, het kijkcijferkanon van RTL 4.

Het concept is eenvoudig; wanhopige ouders die graag willen dat hun dochter aan de man komt. Gordon en de tv worden erbij gehaald en de dame in kwestie,  weet van niets  en gaat verrast worden. Vooral dat laatste is LEUK!  Sneu, hoor, denk ik dan, dat het blijkbaar op eigen kracht maar niet wil lukken. De ouders worden geïnterviewd  door een oprechte Gordon en hij wil graag weten hoe het nu komt dat het tot nu toe maar niet gelukt is met die dochter op de relatiemarkt.
Als volwassen meid, wil je toch ook niet dat je ouders dergelijke fratsen uithalen? denk ik dan, als ik met kromme tenen naar het programma zit te kijken.

Een heel dorp wordt gemobiliseerd, met zeer welwillende volwassenen, en naar ik mag aannemen,  allen gezegend met gezond verstand, die naarstig op zoek gaan naar een potentiële partner,  in casu een man voor de dochter.

 
Wat zich dan ontvouwt, daar krijg ik werkelijk het maagzuur van. Bloedserieus vertellen de ouders waar de schoonzoon in spé aan moet voldoen. Uit allerlei hoeken en gaten worden er potentiële partners tevoorschijn getoverd waarna de toekomstige schoonouders fungeren als ballotage commissie. Jawel, en dan komt het!!!!! er vindt een waar diepte interview plaats. Hoe zit het met je de sixpack? Onnozel als ik ben, denk ik dan gelijk, dat staat bij mij in de koelkast voor als ik bezoek krijg. Maar nee, als snel wordt me duidelijk dat hier iets heel anders bedoeld wordt. De toekomstige kanjers trekken rustig het t-shirt van hun lijf en de kijker kan genieten van een gedeeltelijk mooi mannenlijf. Een beetje opstandig word ik er wel van, want als een van de kandidaten zijn broek verder dreigt open te trekken, moet hij ineens stoppen. Ik had het hele mannenlijf wel willen zien als het toch maar alleen om het uiterlijk gaat. Inmiddels begreep ik van een vriendin dat ik voor zoiets naar een andere zender moet schakelen want daar is het nieuwe programma Eva zoekt Adam of zoiets of was het nu Adam zoekt Eva? Waar om hoge kijkcijfers te halen, mensen naakt in beeld lopen. Maar dan wel esthetisch gefilmd natuurlijk.
 
 
 
Terug naar het spannende diepte interview, wat voor soort ondergoed wordt er door de heren gedragen? en of ze het ook nog willen laten zien. We hebben het dan over in leeftijd volwassen mannen en (schoon) ouders van een jaar of 50. Het ergste van dit hele toneelstuk is dat het ook nog eens serieus is. Ik stuiter van de bank van het lachen, want het is echt waar en ik kom niet meer bij.
 
 
De dochter die aangenaam door haar ouders en Gordon verrast wordt, weet nog uit te brengen "oh wat gênant". Volgens mij de enige juiste reactie, want het is zeker een gênante vertoning. Nadat de dame in kwestie is bijgekomen van de schrik, mag ze gaan daten met 3 heren. Op afstand bezien en becommentarieerd door een deskundige jury (ouders, Gordon, wat familieleden en de leveranciers van de mannen). De dochter, een knappe jonge dame om te zien, vertoont toch een ietwat ontevreden trekjes. In de gesprekken die volgen zie ik regelmatig dat de zwaartekracht aan haar beiden hoekmonden trekt. Zij is niet blij en (ik krijg een beetje de indruk dat dit vooral met haarzelf is) hoewel van sommige mannen zou ik ter plekke een hyperventilatie aanval krijgen. En de heren? die zorgen met hun gedrag ervoor dat Gordon als een schaap met zwaar astma er bijna in blijft van het lachen.
 
Het is mij inmiddels wel duidelijk dat ik niet helemaal spoor,  want een six pack en het ondergoed van een toekomstige partner zijn nou nét niet uitgerekend de dingen waar ik me mee bezig houd. Inmiddels heb ik wel de boodschap begrepen, het is de hoogste tijd voor een verandering waarbij diepgang het sleutelwoord is. Dat is het dus wat ik mis!
 
 

No comments:

Post a Comment