Dreams of Memnon & vegetarisme

Ongeveer een kwartierje lopen van mijn (inmiddels niet meer) huisje liggen de Kolossi of Memnon. Gedrieëen wandelen wij er op ons gemak naar toe. Misty heeft een afspraak gemaakt met Abdoul (de eigenaar) voor een lunch. Het restaurant Dreams Of Memnon ligt recht tegenover de kolossen op de westbank van Luxor. Een prachtig uitzicht dus. Maar dat is het niet alleen.De tafels zijn spik en span en een jong katje loopt luid mauwend rond ons heen. Ria en ik zijn dol op dieren, dus hij had al snel ons hart gestolen.

Ook de 3 jarige dochter is aanwezig. Een lekker jong een beetje verlegen in het begin, maar dat draait al snel bij. Zij vindt net als wij het katje leuk. Zoals het een drie jarige betaamt, holt ze achter het kleine ding aan, tot ze hem te pakken heeft. Met argusogen kijken Ria en ik het tafereel aan, want de kleine heeft het kleine katje uiteindelijk aan het linkervoorpootje beet en sleept hem mee alsof het de 1e beste slappe pop is. Zonder overleg reageren Ria en ik tegelijk en Misty neemt het op voor de 3 jarige dreumes, want wij vonden haar ineens niet meer zo leuk.

Abdoul verbouwt zijn eigen groenten en heeft ook kleine veestapel, die hij gebruikt voor zijn keuken. Trots laat hij zijn restaurant en hele diepe tuin zien (en hier ontstaat dan ook het plan om een volle maan meditatie te houden in de tuin) en zijn veestapel. Hij laat ons binnen in een soort van grote open stal. Daar lopen, ganzen, konijnen, kippen en schapen. Er zit een lammetje bij  dat 1 dag oud is. Een schatje, het dier is wit, met 4 zwarte sokjes, een zwart keppeltje en het lijkt alsof hij een zwart brilletje draagt. Ik zie het dier al dampend op mijn bord liggen, want persoonlijk ben ik dol op lamsvlees . Ria en Misty gruwen van de gedachte, het 1 dag oude dier goed gekruid en lekker klaargemaakt op hun bord te hebben. Hypocrites, zeg ik plagend tegen hen. Tja, zegt Ria, als ik dat zo zie dan overweeg ik vegetariër te worden. Vermoedelijk zal er minder vlees worden gegeten wanneer je je avond eten vrolijk in de wei ziet grazen spelen of springen.  Abdoul vraagt of we konijn willen als we komen eten met de groep. Dat hoeven de dames ook niet, als ik die kleine beestjes vrij zie rennen in de stal, hoef ik ook niet meer zo nodig. We gaan maar voor de kip. Ook zielig, maar zo lekkuuuuh........Geen plofkip of met andere rotzooi volgepomte dieren. Egypte kent alleen maar opgepompte ezels, dat kun je horen je wanneer ze balken, zegt Ria, het is dan net of iemand ze oppompt. Het vlees in Egypte is heerlijk, het valt me elke keer weer op. Veel vlees eet ik niet, maar het vlees in Egypte laat ik mij altijd goed smaken. De stal laten we achter ons en wanneer we de tuin inlopen komt er vanuit het niets een soort van enthousiaste stofwolk aangeblaft. Het dier springt tegen me op en wil spelen. Niet echt een goede plan met mijn witte broek, maar een zwart vriendje, geallarmeerd door het geblaf komt eveneens  aangesneld. Ook die wil spelen, Ria doet mee en het is een geren en geblaf van jewelste, ze zijn zo uitgelaten dat er een stel Hollanders zijn die met ze willen spelen.

 Wanneer we in de tuin aankomen is het en donker en volle maan. Het is een zwoele winter avond. De maan heeft een halo.

 

 

 

Tot op heden heb ik zo'n grote halo  van mijn leven nog niet gezien.

Het is nog steeds de dag van het 2e chakra en de stemming zit er de hele dag al goed in. De heren en dame willen BIER. Tja, dat heeft Abdoul niet, want als een goede Moslim verkoop en drink je geen bier. Maar als de heren het zelf willen halen dan kan dat zonder problemen. Een van de heren duikt achter op de brommert van de broer van Abdoel en gaat bier scoren. Wij houden ons aan een overheerlijke verse lemmon. Het eten is verukkelijk, de salades uitmuntend en de kip......onbeschrijfelijk lekker.

De dames gaan aan de Sjieshah en door de rook van waterpijpen en het houtblok wat lekker brandt, ziet het op een gegeven moment helemaal blauw.

 Blij dat ik niet rook!

Het toetje liet de fantasie op hol slaan. Het was nog steeds de 2e chakra dag en de vorm en kleur in het donker was een beetje ondefinieerbaar, maar leek wel op iets.......Zal even in het midden laten wat het was, maar ook dit was eveneens overheerlijk.Appeltabak, de dames werden er een beetje "high"van.

Het was een geslaagd etentje. Dus voor een ieder die zich lekker culinair wil laten verwennen, kan ik het aanraden daar te gaan eten. Alles vers wordt gemaakt en dus bedraagt de wachttijd al snel een uur of langer, maar het wachten is zeker de moeite waard. Het is mogelijk van te voren op te geven wat je eventueel wilt eten, zoals wij nu gedaan hadden, zodat de wachttijd aanzienlijk korter was.

 

Het adres is: Dreams of Memnon Restaurant & Cafe

Owner Abdoul

 

Tel: 0020128 24 99 606
email: dreams_of_memnon@yahoo.com
www.dreams-of-memnon.webnode.com

Echt een aanrader!

 

 

 

 

2e chakra een dag van plezier, lekker eten en de volle maan in leeuw.

Al vroeg ben ik wakker en het belooft een warme dag te worden. Uitzonderlijk voor januari, want het is normaliter de koudste maand in Egypte. Vandaag hebben we het 2 chakra op het programma staan. Oranje, de kleur die bij het 2e chakra hoort, is een kleur die me niet staat, dus is het even zoeken eer ik een passend shirt gevonden heb wat ik eronder kan dragen. Fris en fruitig ben ik maar voor een korte tijd. Misty zoekt een bijpassende bindi voor me uit en plakt het op mijn 3 e oog. Het busje haalt ons op en de stemming zit er al snel in.

Leuk om te ervaren wat de kleur oranje doet. Het giebelen, geiten, plagen en lachen start bijna direkt, Bij medinet habu stappen we uit en bij happy habu gaan we op het dak zitten. Hier is het heerlijk rustig en we hebben een prachtig uitzicht op de tempel. Mijn kaart voor vandaag sluit precies aan bij het thema van vandaag. Wanneer we de tempel in gaan is het nog rustig, maar de energie voelt anders dan vorige week. Het ging ook allemaal een beetje anders dan gepland, maar ja dat is niets ongewoons voor hier. Hier doen we onze eerste meditatie. Het is een bij elkaar geraapt zootje om te zien, mensen zijn heel inventief om zich tegen de vliegen te beschermen. Daarna gaan we naar de tepel en als eerste worden de mensen een prachtige tempel mee ingenomen en de guardian laat ze dingen zien en ervaren. Daarna is er een andere aardige guardian die ons mee neemt naar het dak. Ik ben toch al heel wat keren in deze tempel geweest maar deze weg kende ik niet. De trap is zelfs heel goed begaanbaar.

Het gaf een mooi uitzicht en ik dacht dit is wel een mooie plek om de meditatie te doen. Deze gedachte werd al snel de grond in geboord want er ontstond beroering want een andere guardian wilde niet dat wij op het dak liepen en blies nogal hoog van een fictieve toren in deze prachtige tempel. Later bleek dat zijn collega en hij de " baas" waren over het achterste gedeelte van de tempel en werd ons door deze heethoofd vooral nadrukkelijk en met veel handgebaren ondersteund dat we vooral hier in zijn deel mochten bidden maar dan wel op een door hem aangewezen plek,......maar daar stond natuurlijk wel bakshiesh tegenover. Ik tel tot 10 haal diep adem, blijf allervriendelijkst en zeg Inshallah.

Aan de zijkant van de tempel heeft Misty een bijzondere plek gevonden. De energie is zachtjes, maar zeer sterk werkzaam, we brengen daar enige tijd door, om te voelen en om deze energie te gebruiken voor heling. We besluiten toch eerst maar te gaan lunchen en bij het verlaten van de tempel zeg ik tegen de 3 guardians dat we na de lunch terugkomen. Dit kan dus niet, we moeten dan weer een nieuw kaartje kopen. Het ticketoffice zegt echter heel iets anders, namelijk dat het ticket voor de hele dag geldig is, maar de drie musketiers op het bankje bij de ingang van de tempel beslissen unaniem iets anders. 5 minuten krijgen we in 1e instantie om te lunchen. We zijn nog niet uit onderhandeld en na wat blikken heen en weer, van mij naar de 3 muskieters en zij onderling, mogen we er uiteindelijk dan weer wel in. Dat gaat natuurlijk nooit lukken, waarop de slimste van de drie besluit dat we maar liefst 30 minuten krijgen. Ook dat zal niet gaan en na nog wat heen en weer soebatten, krijgen we dan uiteindelijk toch toestemming om terug te komen op hetzelfde kaartje maar........dan moeten we wel hen alle drie bakshiesh betalen. Daar ging het dus om. In deze tijd hadden wel allang kunnen lunchen, maar ja kniesoor die daar op let.. We zien het wel, dacht ik nog. De lunch is heerlijk en we besluiten na het nuttigen ervan naar de tempel terug te gaan, het is er inmiddels behoorlijk druk, niet echt een succes voor een wat langere meditatie. Dan naar het gerestaureerde tempeltje Qasr-El-Aguz, deze is gewijd aan Thoth.

De guardian ligt te pitten op een matje. In de tussentijd loop ik te soppen in mijn sandalen en klotsen mijn oksels van het synthetische oranje gewaad bij deze temperaturen.Het mag de pret niet drukken, we mogen ons ding gaan doen. President Morsi heeft het liever niet, maar als we baksiehs betalen mag het weer wel. Tijdens de meditatie hoor ik het grind knisperen wat betekent dat er nog anderen zijn. In plaats van 1 guardian zijn het er inmiddels 3 en allen willen, je raadt het waarschijnlijk al bakshiesh.

Ter afsluiting van deze dag gaan we in de tuin eten van het restaurant dreams of Memnon, met een kampvuur. Mijn vriendin uit Holland heeft inmiddels al de mannen en zonen van Misty afgepakt, hoezo een excessief werkend 2e chakra? Het wordt een dolle avond met lekker eten, veel tranen met tuiten lachen, de dames aan de sjiesha en een mooie volle maan in de leeuw.

Last but not least, een zwoele romantische avond. Dat vonden de muggen blijkbaar ook, want ik ben veelvuldig door hen betast, aangeraakt en gebeten, met flinke bulten tot gevolg. Het mocht de pret niet drukken.

Start van de helende chakra reis in Luxor

Vandaag is het boffen, het weer is bijzonder goed en de temperatuur loopt op tegen de 30 graden. In Nederland is het flink aan het vriezen en er schijnt ook weer een pak sneeuw te zijn gevallen, want zoals mijn vriendin whatsappte, " ik ken me huis niet uit". Als eerste arriveren de mannen uit België, doordat de vlucht een half uur vertraagd is, biedt mij dit de gelegenheid even wat vitamine d op te doen. Terwijl ik zo in het zonnetje zit, voel ik iemand op me af komen lopen. Een man van in de dertig, met een gebit vol gaten en met een restant van wat er nog aan stompjes in staat, ongeveer zo geel en net zo schots en scheef als de overblijfselen van sommige tempels, laat hij mij zijn allerliefste glimlach zien en vraagt me " can you change some euro's? Mijn hart smelt en ik duik in de chaos van mijn tas om m'n portemonnaie tussen alle sjaals, kaarten, fototoestel, papieren zakdoekjes en wat nog al niet meer op te vissen. Mijn hersenen werken hier op een toch wel wat anders. Dit betekent dat rekenen niet lekker gaat omdat het denken hier snel al het zwijgen wordt opgelegd, wat me overigens uitstekend bevalt. En om dit euvel te duiden heb ik een klein briefje in mijn zak zitten waar de wisselkoersen op staan, wel zo makkelijk. Toen wij aan het wisselen waren, zag ik vanuit mijn ooghoeken meer mensen naar me toe komen. Even later was ik een soort van wandelende bank, ontdaan van mijn ponden, maar een zak rammelende duiten rijker.

Inmiddels zijn de mannen gearriveerd en met hun dikke winterkleren, koffers en andere handbagage gaan we naar de auto. Eenmaal in het hotel aangekomen moet ik weer direct weg voor de volgende vlucht, waarna ik tegen een uur of 16.00 bezweet geniet van mijn late lunch. Veel tijd heb ik niet want er rest mij nog 1 keer ritje airport, waarop de groep luxor ingaat en ik lnog wel zal zien hoe het loopt. Uiteindelijk belandden we allemaal " on the roof, met uitzicht op de luxor tempel, die overigens nu na de revolutie maar tot 21.00 verlicht is. De verlichting van de bergen aan de westkant van de Nijl doen het nog wel, daar hoeft blijkbaar nog niet op bezuinigd te worden.
De volgende dag zal een drukke dag worden en dat werd het ook. Hoestend en proestend sta ik op, mijn keel voelt rauw en het lijkt alsof een dikke prop slijm zich daar genesteld heeft en nooit meer weg zal gaan. Een verlaat geschenk van ons bezoek aan een hotel waar we gisteren te lang in de rook hadden gezeten. Misty heeft de oplossing een ayurvedisch middel. Het is niet te hachelen, de smaak is meer dan verschrikkelijk, maar binnen het kwartier merk ik het effect. De rest van de dag geen keelproblemen meer.
Nadat we eerst met elkaar kennis hebben gemaakt op een andere manier dan gisteren, we de groepsenergie hebben neergezet trekken we eerst een chakra kaart. De boodschap is duidelijk. Daarna gaan we met het 1e chakra aan de gang, Door tijdgebrek laten we de kolossi van Memnon

even voor wat ze zijn en gaan we naar de Seti tempel. Het is al laat en we zijn de eerste gasten deze dag. Enthousiast neemt de guardian ons mee de tempel in, vertelt veel over de geschiedenis, wat mij weer de gelegenheid geeft veel foto's te maken, waarna we in een heel rustig deel van de tempel de rest kunnen afmaken. Eenmaal klaar gaan we naar een speciale plek. Het is een klein beetje klimmen, maar eenmaal gezeten, voel ik direct een stoot energie de achterkant van mijn hartchakra binnen denderen, waarop de energie gelijk naar boven en beneden stroomt vanuit het hartgebied. Wouw.....dit is heerlijk.

Allemaal nemen ze een voor een plaats en je voelt direct waar de blokkade zit, want daar stroomt het niet door en omdat het zo'n krachtige stroom is, wordt de blokkade opmeen dusdanige manier duidelijk dat je er echt niet ( meer) omheen kunt.
Het is een feestdag en ik voel het ongeduld van de guardian die naar huis wil. Het is inmiddels 10 voor 5, we besluiten de rest af te ronden in het hotel. De prachtige lange tuin leent zich hier prima voor.

Langs de Nijl doe ik mij te goed aan een berill, dat is een alcohol vrij biertje en laat mij de zwoele avond welgevallen.