Cleansing, Healing Vision retreat 2021

Voor het nieuwe jaar 2021 is er een bijzondere reis in de maak naar de Westelijke Woestijn van Egypte.

De reis staat gepland van 2 januari 2021 t/m 9 januari 2021.

Onthaasten, genieten van de warmwater baden en tevens je ontdoen van oude ballast is het thema van deze reis. We nemen je mee naar bijzondere plekken in de Oase van de Westelijke Woestijn. Hier zijn nauwelijks toeristen, het leven is er aangenaam en eenvoudig. Weg van alle hectiek, geen wifi, geen afleiding, één worden en zijn met de natuur, contact maken met jezelf en wat wezenlijk van belang is voor jou en voor het nieuwe jaar 2021.

Er zal gereisd worden met maximaal 8 personen, we nemen overal de tijd voor. Er staat onder andere de Dush tempel op het programma, maar ook een bezoek aan de plaatselijke Soukh (niet toeristisch) en diverse warm water baden.

We logeren in de oase in een schitterende eco lodge aan de rand van de woestijn. We gaan aan de slag met het maken van ons eigen visionboard (2021) en maken ons op voor het nieuwe jaar.

Iedere dag bezoeken we een warm water bad. De baden variëren in temperatuur van 28 graden Celcius tot over de 40 graden. De baden liggen in her en der verspreid in de Oase.

Het water bevat vele mineralen en is een weldaad voor lichaam en geest.

De oase die wij bezoeken ligt op ongeveer 3 uur rijden van Luxor vandaan en staat bekend om zijn uitstekende kwaliteit dadels.

Op de reis van Luxor naar de oase zullen we stoppen bij wandelende duinen (als we die tegen die tijd nog tegenkomen). Mochten ze al verder "gewandeld" zijn, dan nog zullen we onderweg alsnog stoppen om van de weidsheid te genieten, onze benen even te strekken en foto's te maken.

Heb je interesse neem dan gerust contact met ons op de reis staat op de website van Triade Travel.

We vertrekken vanuit Luxor. Heb je hulp nodig bij het boeken van een vliegticket, neem ook dan contact met ons op.

Spirits in huis

Al heel lang weet ik dat de plek waar ik nu ben vol zit met spirits. Het is ook een plek waar de afspiegeling van de maatschappij heel zichtbaar is. Dat maakt het leven leuk en nooit saai. Spirits zie ik in mijn huis, maar ook in de tuin, het is een komen en gaan. Het delen van dergelijke ervaringen is wel iets wat ik mis, niet iedereen kan ze zien. Het is trouwens ook een plek waar afzondering uitstekend ervaren kan worden.

Op dit moment kan ik dergelijke zaken delen met Misty en dat is wel heel prettig. Gisteravond toen ik terug kwam van een Hindoestaans feest en mijn oren nog aan het bijkomen waren van de harde muziek, zag ik al van alles voorbijschuiven toen ik uit de auto stapte.

Mijn kat kwam mij enthousiast begroeten en ik kwam tot rust in deze oase van stilte. Nadat we samen een gezamenlijke meditatie deden zag ik de kamer vol met spirits. Misty kijkt me aan en zegt voor mij ineens "out of the blue" . Wist jij dat er hier heel veel spirits zitten. Ik schiet in de lach en zeg, ja, ik weet het, maar ik vind het fijn dat ook jij ze ziet. Het is een onderwerp dat ik maar met weinig mensen kan delen.

In een van de kamers staat een strijkplank en ze ziet een kat op de strijkplank zitten, het blijkt mijn overleden kat te zijn. Haar verschijning voel ik regelmatig en ik hoor haar nogal eens lopen. Maar dat is niet het enige, want opeens raakt mijn huidige kat volledig in de stress, ze kijkt naar de strijkplank en laat aan haar lichaamstaal zien dat ze op oorlogspad gaat. Want zoals het deze gereïncarneerde tempelkat betaamt, duldt zij geen enkele andere kat in haar territorium ( zelfs geen overleden kat) en in plaats van een klein katje (ze is niet zo groot) gedraagt ze zich alsof ze een leeuw is.

Sechmet in optima forma.

Hoe vier jij Kerstmis dit jaar?

Dit was een vraag die ik mij al op jonge leeftijd stelde. Wat ik me nog kan herinneren, is dat ze thuis bij mijn vriendinnetje van de lagere school een echte kerstboom hadden met daarin engelenhaar (volgens mij mag dit tegenwoordig niet meer verkocht worden) en niks van die knipperende gekleurde, om gek van te worden, lichtjes maar echte kaarsjes. De kerstversiering bestond uit slechts eenvoudige zilverkleurige ballen en dat was het wel zo'n beetje. Mijn ouders hadden electrische verlichting omdat zij dit veiliger vonden. Vooral dat engelenhaar vond ik als kind prachtig en de geur van de boom, ook heerlijk. Kerstmis, een feest van licht, is het Christelijke geboortefeest van Jezus-Christus. Het verhaal van Maria en Josef vond ik een beetje raar, een onbevlekte ontvangenis, waar haalden ze het vandaan? Met de sexuele voorlichting, toen nog vers in mijn geheugen, begreep ik er al helemaal niets meer van. Maar de 3 wijzen uit het Oosten, die intrigeerden mij, zij werden geleid en dat vond ik toch zo fascinerend.

De Germanen vierden rond Midwinter (21 december) reeds midwinter- of joelfeesten (winterzonnewende) waarbij het boze werd verjaagd en het licht werd begroet. Wanneer ik nu zo de afgelopen dagen eens kijk wat er zoal aan duistere zaken in het nieuuws zijn geweest, dan hebben we hier nog wel een portie werk te verzetten. Een hele kluif donkerte diende zich de afgelopen dagen aan. Het lijkt wel of het duister nog steeds hoogtij viert in plaats van het licht. Het bewustzijn van onze medemensen kan ook wel een boost gebruiken. Vooral dat verwelkomen van het licht maakt mij blij. Dat wij heden ten dage Kerstmis op 25 december vieren hebben we te danken aan keizer Constantijn de Grote en de bisschoppen van de uit vervolging bevrijde vroege kerk, dit alles speelde zich af in de 4e eeuw. Op deze datum werd rond de Middellandse Zee tot dan toe de zonnegod vereerd onder vele verschillende namen zoals Ra in Egypte en Helios in Griekenland. In het late Romeinse Rijk was dit vooral de zonnegod Sol Invictus of wel de onoverwinnelijke zon.

Veel had ik niet met Kerstmis en de godsdienst les op school, droeg daar niet veel aan bij, behalve dat ik een aantal dingen in de bijbel gewoon niet snapte, nog niet trouwens. Omdat veel literatuur, maar ook kunst verwijst naar de bijbel heb ik getracht mij ooit hierin te verdiepen. Het oude testament gaat dan nog wel, maar ik krijg het Boek maar niet uitgelezen. Een kinderbijbel dan? dat zou misschien wel eens de oplossing kunnen zijn, maar helaas, ook dat wilde niet helpen. De verhalen zijn voor mij niet om doorheen te komen. Zo ook met de overdaad aan eten, wat zeker heden ten dage nogal gebruikelijk is om op te dienen gedurende deze 2 feestdagen. Wanneer ik mij in de plaatselijke supermarkt rond die dagen bevind, kan ik met verbazing kijken wat iedereen zo al niet in zijn karretje stouwt. Nu ben ik al geen liefhebber van verplichtingen en al helemaal niet van 2 dagen een soort van volgestopt worden met eten, daarom besloot ik reeds 32 jaar geleden hier niet meer aan mee te doen. Het werd mij in eerste instantie niet echt in dank afgenomen. Inmiddels heel veel jaren later is iedereen er wel aan gewend.

Hoe zit het met jou? Weet jij eigenlijk nog wel waar kerstmis voor staat? De wintertijd is de periode om naar binnen te keren en weer contact te maken met jouw wezenlijke Zijn. Doe jij werkelijk wat je van binnen voelt, of laat je je beïnvloeden door de omgeving, je familie, vrienden de reclame?

Hoe ziet jouw kerstboom of kerstversiering eruit?? Elk jaar een ander design? of kleur? Doe je mee met de nieuwste trends? Al nagedacht over de cadeau's? misschien de laatste tablet? Dat schijnt dit jaar weer heel hot te zijn! Wat heb jij op het menu staan? Hoe voel je je aan het eind van de 2e kerstdag? Voldaan? Heb je je omringd met liefde, liefdevolle mensen? of was het een stresstijd? Kerstmis het feest van licht, hoe licht ben jij nu werkelijk? Hoe trouw ben je aan jezelf? Zeg je wat je werkelijk vindt en geef en ontvang werkelijk vanuit je hart? Of doe elk jaar weer mee, omdat het nu eenmaal zo hoort? Geen idee wat de kleur van de boom dit jaar moet zijn? Want net als alle andere jaren ik heb geen boom, zelfs geen kerststukje.

Over mijn menu heb ik al helemaal nog niet negedacht. Vermoedelijk zal het iets lichts worden iets vegetarisch (al jaren probeer ik mijn steentje bij te dragen aan het verminderen van in mijn ogen onnodig dierenleed) met voor mij als kers op de taart, een lekker Belgisch biertje. Hoewel, dat schenken ze niet in de woestijn. En een cadeautje onder de kerstboom, dat kennen ze daar in de prachtige oase ook al niet. Mis je onze kerst nou niet, wordt mij wel eens gevraagd. Nee, totaal niet, voor mij is het genieten van de eenvoud, geen prikkels van buitenaf, geen tv, geen telefoon, eenvoudig eten, de natuur, maar vooral weer eens even heel bewust te zijn van wat mijn ziel nu werkelijk wil, gewoon even terug en in volledig contact met mijn eigen basis, mijn innerlijk kompas.