Esna en de god Chnoem

Eindelijk, na jaren gaat het er van komen. Vandaag bezoeken we Esna, niet per cruiseschip, dat heeft niet mijn voorkeur maar per auto. Maar deze tempel ligt wel op de cruise route en gezien de crisis in Egypte zal het ook daar wel weer stil zijn. Zoals altijd bezoek ik een nieuwe tempel zonder me daar in verdiept te hebben. Dus niet gehinderd door enige kennis laat ik mij verrassen. Allereerst, de tempel ligt zo verscholen dat ik hem zelf nooit gevonden zou hebben, want bewegwijzering is er niet veel en als het er al is dan is het in het Arabisch geschreven en dat kan ik nou net niet lezen.
Het stadje en de drukte doen me denken aan El belliana, maar de sfeer en de energie is anders. we laten het op ons inwerken en gaan nadat we de tickets hebben gekocht op pad. Het is er allemaal rommelig en het oogt niet onderhouden. Midden tussen de huizen ligt de tempel, het heeft wel wat. De tempel ziet er mooi uit, nu ben ik geen egyptoloog maar het lijkt erop dat er romeinse invloeden zijn. De tempel moet uitgegraven zijn, want ze ligt een stuk lager dan de huizen. Via een lange trap dalen we af, de tempel voelt goed en eenmaal binnen raak ik direct ontroerd, tranen stromen over mijn wangen en het geeuwen begint weer. Hier word ik heel blij van, wat een prachtige tempel. Groot is de tempel niet, want het blijkt maar een deel van de tempel te zijn. Hoe ik er bij kwam, geen idee, maar in mijn hoofd zat dat deze tempel was gewijd aan de godin selket, maar de energie voelt anders, meer grof stoffelijker. Ik laat de tempel op mij inwerken en zie dat op het plafond ook een zodiak staat, anders dan in Dendera en helaas ( nog ) vuil. Aan de rechterkant staat een steiger waar mensen de tempel aan net schoonmaken zijn en daar komen prachtige gekleurde taferelen te voorschijn. Tot nu toe zijn het de helderste kleuren die ik in een gerestaureerde tempel heb gezien. Helaas is er maar een klein stukje zichtbaar en dan ook nog grotendeels bedekt door de steigers. Inwendig sta ik te grinniken, deze tempel is helemaal niet gewijd aan selket maar aan de god Chnoem. Hij is de God van de Schepping en wordt vaak afgebeeld met een ramskop. Chnoem zit achter zijn pottenbakkerswiel waar hij de mens schept. Een guardian maakt mij attent op een afbeelding waar het scheppingsverhaal is terug te lezen. Hij heeft het in zijn gebroken engels afgewisseld met arabisch over het scheppen van een baby, maar voor mij voelt het alsof de ziel onderweg is voor de volgende incarnatie. Onder de tempel schijnt nog een tempel te liggen. Met andere woorden een groot gedeelte ligt onder de huizen en straten; alleen de overdekte voorhal is nu toegankelijk.
Deze tempel is gebouwd door de Ptolemaeën en verfraaid door de Romeinse keizers.
In de buurt van de eerste cataract vormde Chnoem samen met Anoekis en Satis een triade die vooral op twee grote domeinen actief was. In de eerste plaats werd het gebied van de eerste cataract door de oude Egyptenaren beschouwd als de plek waar zich de bronnen van de Nijl bevonden. Deze bronnen zorgden niet alleen voor de dagelijkse watertoevoer voor de beide Landen, maar tevens voor de jaarlijkse overstroming die voor een deel de rijkdom van de beide Landen uitmaakte. Ten tweede was het gebied van de eerste cataract het zuidelijke grensgebied van Egypte met Nubië. Het gaat dus om een voor de Egyptische kroon belangrijk strategisch gebied.
Waarschijnlijk was Chnoem dus in de eerste plaats geen lokale godheid. Men denkt nu veeleer aan een soort beschermgod van de koninklijke troon. Hierdoor behoort deze god waarschijnlijk tot één van de oudste goden van het Egyptische pantheon. Verder werd deze oude godheid reeds zeer vroeg opgesplitst in een veelvoud van gelijknamige, maar lokaal te onderscheiden verschijningsvormen.
Tot de hoofdfunctie van de god Chnoem kunnen we naast het beschermen van de koninklijke troon tevens zijn scheppingsfunctie vermelden. Reeds in het Middenrijk wordt Chnoem in Elephantine verbonden met Re, die andere grote scheppingsgod, tot de vorm Chnoem-Re. Voor het vervaardigen van mensen, goden en al het bestaande leven gebruikt hij een pottenbakkersschijf. In Elephantine vormt Chnoem vanaf de regering van Sesostris I (12de dynastie) met de godinnen Anoekis en Satis een triade die wordt beschouwd als de 'brenger van het nijlwater' (de overstroming) en aldus als 'gever van vruchtbaarheid', wat natuurlijk ook weer in verband te brengen is met de schepping.
We verblijven lange tijd in deze kleine tempel. Wanneer we klaar zijn besluiten we een wandeling door het stadje te maken. Wat we zien is schokkend, huizen zijn bouwvallen, de kleding van de mensen ziet er vies en vuil uit, wat een armoede, stank en een vuiligheid. We kijken elkaar aan en ik zeg, het relativeert toch wel weer onze problemen. Waarop hij kijkend naar het door de zon verterende houtwerk van een huis gevat antwoord, tja dat is toch wel wat anders dan een naad die kiert in mijn laminaatvloer. Elke keer weer realiseer ik me dan hoeveel welvaart wij hebben, zelfs met de huidige crisis.

Dendera, de godin Hathor en stilte

Dendera, de tempel gewijd aan de godin Hathor is een van mijn favoriete tempels. Wanneer we daar in vliegende vaart zijn gearriveerd, zie ik dat er op de parkeerplaats een aantal bussen en een paar kleine busjes staan. Toeristen dus, eenmaal op het tempelcomplex lopen de eerste Russen ons al tegemoet, dat ziet er weer hoopvol uit dus. Edwin vertelt dat hij het tempeltje qasr El aguz hem enorm tegenstond. Op wat doorvragen van mijn kant bleek al snel dat het tempeltje een en ander bij hem in gang had gezet. Het is een mij bekend verschijnsel en leuk dat iemand, die zich hier helemaal niet mee bezig houdt, toch iets ervaart. De tempel loopt leeg en binnen een half uur zijn alle gasten weg en ligt de tempel er verlaten bij. Heerlijk, de rust en de stilte en deze keer heb ik mazzel, want op een aanbidder na die mij op mijn dringend verzoek al snel met rust laat, kunnen wij onze goddelijke gang gaan.
De tempel is zo mooi opgeknapt en ze zijn nog steeds aan net werk om de muren en plafonds te restaureren. Wij dwalen door alle ruimtes en al snel herleven weer de lang vervlogen tijden. We dalen af naar de prachtige crypte, nemen onze tijd en door het smalle kanaal kruipen we weer terug naar boven. Deze tempel heeft voor mij een fijne helende energie. De tempel gewijd aan Isis is nu open en ook daar kunnen we ongestoord zijn.
Al slenterend ga ik naar een deel van de tempel waar ik nog nooit ben geweest en vind een rustig plekje waar ik ongestoord kan mediteren. Eenmaal klaar,  heeft mijn aanbidder mij in het vizier en komt mijn richting op. Uit het gesprek maak ik op dat hij 4 zonen heeft en maar liefst 10 dochters. Hij schudt meewarig zijn hoofd en probeert mij duidelijk te maken, dat al die kinderen aan zijn hoofd zeuren en dat hij blij is dat hij in de tempel werkt. Dan komt het, of ik kinderen heb, nee antwoord ik, hij snapt er niets van, of ik dan getrouwd ben, hier is het antwoord ook nee op, hij valt bijna van de antieke steen in de tempel. Met veel gewauwel, handgebaren en gebroken Engels laat hij op theatrale wijze zien, dat hij niet snapt hoe zon knappe vrouw als ik ( mijn ego groeit er weer enorm van) geen man kan hebben. Want volgens hem is " MAN GOOD". Ik knik vriendelijk en denk er het mijne van. In een van de ruimtes gebeurde er iets met mij, met als gevolg dat enorm loop te geeuwen en er ook niet mee kan stoppen. Wanneer ik naar hem kijk, dan zie ik een oud en vermoeid gezicht en zijn ondergebit laat nog slechts op de hoeken 2 vergeelde en afgesleten en stompe puntjes zien, wat ooit voor doorging voor hoektanden, de bovenkaak laat slechts een zwart gapend gat zien. Ik schat hem dik 70. Hij blijkt slechts 55 jaar te zijn. Mijn gegeeuw gaat maar door en ook hij gaat geeuwen en kan niet meer stoppen, wat wel een soort van komisch is en wanneer Edwin zich even later bij ons voegt en ik ik zijn gezicht zie, kom ik niet meer bij. Het is lachen en geeuwen en het stopt maar niet, Edwin kijkt naar me alsof ik aan een hasjcake heb gezeten of een flinke joint heb gerookt. Al snel heeft de guardian door dat ik iets met spiritualiteit heb en hij laat mei zijn handen zien, of ik ze wil lezen. Tuurlijk wil ik dat, het ziet er goed voor hem uit, zeker wanneer hij stopt met roken, zeg ik hem tussen het geeuwen door. Dit belooft hij plechtig.
Edwin vraagt of ik wat foto's wil maken met zijn iPhone. Als een echte fotograaf ga ik aan het werk, maar door het zonlicht op het scherm zie ik geen moer, dus is het op hoop van zegen. Edwin ziet dat de foto's niet gelukt zijn want m'n vinger staat op alle foto's. Ben ook niet zo goed in die dingen. Dus opnieuw, wanneer ik wat diepte in de foto probeer te brengen door een palmblad op de voorgrond mee te nemen, gaat hij tegen me zeuren als een echtgenoot waar ik al 25 jaar mee getrouwd ben, wat ik hem ook vertel. Ha ha, lacht hij, met jou houdt echt niemand het uit en al helemaal geen 25 jaar, is zijn gevatte antwoord. Gelukkig kan ik tegen plagen en beaam zijn conclusie.
Eenmaal terug in luxor gaan we naar een privé zwembad, een heerlijke afsluiting van een dag vol rust en stilte.

Oude Egyptische Orakels, de Zodiak en geheime Kamers

Oracle of the temple of Amon at Siwa

Veel oude Egyptische tempels hadden geheime plaatsen, of kleine kamertjes waarachter of waarin de innerlijke heiligdommen van een priester zich bevonden en waar het orakel van de tempels wachtte. Deze tempeltjes waren van binnen donker welke naast het praktische hiervan ook bijdroeg aan hun geheimzinnigheid en geheimhouding.

Het daglicht reisde in directe en scherpe lijnen rechtstreeks naar de beelden van de goden wat bijdroeg aan de impact op hen die in hun in aanwezigheid vertoefden.

In de vloer van Kom Ombo tempel was een beweegbare steen, die, toegang verschafte tot een onderaardse gang, onder de muur tussen de twee heiligdommen van Sobek (links) en Horus (rechts), waren de heiligdommen duidelijk van elkaar gescheiden door een verborgen kamer. In deze “verborgen”kamer was de priester het 'Orakel'. Het werd de priester op deze manier mogelijke gemaakt te spreken, zonder gezien te worden, wat zou bijdragen aan het geloof in het advies van het Orakel, met name wanneer degene die advies vroeg in de aanwezigheid van een standbeeld van een God of Godin stond . (Margaret Murray beschreef deze geheime kamer in haar boek 'Egyptische tempels'

In de Dendera tempel is er een kamer gewijd aan 'De Zeven Hathors' die aanwezig zijn bij de geboorte van een kind, wanneer zij haar lot voorspellen. Ze worden ook opgeroepen voor hulp op het gebied van de liefde, maar ook als bescherming tegen


Dendera is beroemd om zijn cirkelvormige plafond met de Zodiak, te vinden in een kleine ruimte boven op het dak van de tempel. Wanneer je deze indrukwekkende tempel betreedt vind je in de eerste hypostyle hal prachtige astrologische tekens, die bekend staan als de ronde van de hemel waar je astrologische tekens van de hemel en goden kunt zien. Op dit moment (2009/2010) zijn ze deze tempel aan het restaureren en wat er onder de zwarte roetlaag te voorschijn komt is werkelijke adembenemend!

 

Alexander de Grote maakte een bijzondere reis door de westelijke woestijn naar het Orakel van Amon om deze te raadplegen. Hij wilde namelijk antwoorden krijgen op een aantal van zijn vragen. Deze kleine tempel was beroemd over heel Egypte en gelegen in de Siwa Oase.

Wij verschillen niet zoveel van de oude Egyptenaren want heden ten dagen zijn er veel mensen en wel over de hele wereld die tarotlezers, helderzienden en Orakels raadplegen. Zij hebben behoefte aan hulp en vragen adviezen voor hun toekomstig pad, of advies over problemen en hoe deze zouden kunnen worden opgelost of aangepakt.

Op de verschillende reizen door Egypte biedt Caroline Dekker een horoscooptekening voor iedere gast aan en mondeling uitleg, maar zij geeft ook Tarot lezingen.

 

Nieuw voor 2014 van Triade Travel is de Kracht Tour, Luxor en Aswan.

4e en 5e . .chakra en een vreemde ontmoeting

Dendera tempel, gewijd aan de godin Hathor staat op het programma voor vandaag. Na het avontuur van gisteren met het ontbreken van licht en water heb ik mijn kleding reeds van te voren uitgezocht. Het wordt een combinatie van roze, groen en een blouse waar deze kleuren inclusief lichtblauw in terugkomen. Om mijn nek hang ik een prachtige groene agaat. De weg die ons naar Dendera voert herken ik niet, het lijkt op de weg die mij ooit naar het dorp gorgia bracht, waarvan "men" niet wist dat ik midden in de nacht ging. Blijkbaar neemt onze chauffeur nu een nadere route dan degene die ik ken. Voordat we bij de tempel aankomen zijn er al een paar mensen die de energie van de tempel al voelen. Een dame is in tranen en een van de mannelijke deelnemers voelt enorm zijn hart bewegen. Het is er toch nog redelijk druk met vooral Egyptenaren. Buiten de tempel doen we eerst een meditatie in het zonnetje en wanneer we klaar zijn gaan we de de tempel in. De rechterkant had ik al gezien nadat het gerestaureerd was en nu is ook de linkerkant gedaan.

Het is overweldigend, zo mooi. Er komt een politieman naar me toe en zegt me mee te willen nemen naar de isistempel. Goed plan, het is een klein tempeltje en ik heb isis daar al een paar keer eerder kunnen waarnemen tijdens eerdere reizen. Eenmaal aangekomen bij het tempeltje zegt hij dat we 5 minuten hebben, nu begint dus het onderhandelen, want dat is natuurlijk te kort. Uiteindelijk krijgen we alle ruimte en er gebeurt van alles in die ruimte.

De energie en de aanwezigheid van Isis is goed voel en merkbaar, voor ons allemaal en dat is heel leuk. Hoe lang we er uiteindelijk blijven weet ik niet maar op een gegeven moment is het voor ons allemaal klaar. We besluiten te gaan lunchen. Het restaurant blijkt te zijn opgedoekt door de crisis, lunchboxes had ik niet geregeld. Wat nu?

Dit is het lege overdekte terras, wat voorheen vol stond met tafeltjes en stoelen. Uit het niets komt er enthousiast een man op me aflopen en roept. doktora Welcome back. Hij snapt al snel dat we iets willen eten en werkelijk binnen 10 minuten zitten wij aan een geïmproviseerde tafel en hebben wij een uitgebreide lunch, die voortreffelijk smaakt.

Isis was dus nog volop aanwezig met haar magie. Terug naar de tempel, het is inmiddels stil. Dwalend door de vertrekken, beland ik in andere tijden en even ben ik alle tijd en ruimte weer kwijt. Een aantal van de groep gaat de crypte en een deel gaat naar het dak. We lopen op ons gemak de smalle trap op. Er komt een groep naar beneden met aan kop een Egyptenaar. Wij wachten in een smalle hoek in het tempeltrappenhuis. De Egyptenaar stopt kijkt mij aan en roept uit "Caroline " ik moet ongetwijfeld verdwaasd hebben gekeken want er is geen enkele blik van herkenning van mijn kant. Tot 3 keer toe roept hij mijn naam en kijkt mij aan met een blik alsof hij uit de modder omhoog kruipt. Het lijkt alsof het eeuwen duurt eer bij mij het muntje valt en ik zeg vragend zijn naam? Onderzoekend kijk ik of ik het bij het rechte eind heb, dat blijkt het geval. What happend to you? you are changed, zeg ik hem. Hij lacht naar me en nog steeds is het alsof ik hem totaal niet herken. Hij pakt mijn arm beet en zegt" when are you coming back to Abydos? Zijn ooit sprankelende energie is weg, de energie nu heeft een lage trilling. Terwijl ik hem omarm voel ik buiten de lage trilling helemaal niets. Mijn tarotdaglegging valt ineens op zijn plek. Hij wil op me wachten en met me praten. Ik wimpel het af, want ik ben hier met het 4e en 5e chakra in de weer. We nemen afscheid en ik ben nog steeds zo verbaasd dat ik hem niet herkende, want ik ben dagelijks met deze man opgetrokken en dat voor een periode van maanden. Misty heeft later die middag eenzelfde ervaring, ook zijn herkende hem niet en zij vertelt me later, dat wanneer je eigen trilling verhoogt en die van de ander niet, je zelfs je eigen familie straal voorbij kunt lopen omdat je hen dan niet meer herkent. Het was voor mij in elk geval een bijzondere ervaring. Zoals Misty al zei, " doors are closing"

Chanelled poem by Misty Fehus at Dendera temple.

Come follow me to a world divine to a place of healing to the heart sublime. Where love and laugther gently fly free where the heart is open to the deepest "me".
Come follow me to a world of bliss where time is lost and love uplifts where shadows dance upon the ancient times and the teams forgotten to make you blind.
Come follow me to the inner sight were your heart files free with gratefull flight where the darkness flees in the presence of heart, where the soul gets joy upon great delight.
Come follow me to the land of truth where nothing is seen yet all revealed where your eyes are mirrored in the deepest you, where your light files free.
Come follow me to you.