Tuesday, 12 February 2013
Het Lot
Geschreven door Petra Portheine voor theaterschool student Shanice Gillet: monoloog over 'het lot'.
Wat is mijn rol nu in het leven, ben ik het die mijn lot bepaalt? Of is het gewoon maar toeval of een wonder. Maakt het uit dat ik van pad verander, bewust ben en positie kies? Maakt het uit dat ik me afvraag of ik wel de hoofdrol speel? Is mijn 'movie' door het lot geschreven of ben ik toch de regisseur? Van alles wat nog open ligt en al opgeschreven lijkt?
Mijn lot mijn God wat een toeval toch, dat ik mijn leven kies. Sla ik rechts- of linksaf, gewoon rechtdoor? En verder dan; kruip, stommel, val, sta weer op, geniet ik mijn lot en ben gewoon human en zo beiing als wat.
Oh lot mijn God wie ben je toch en is toeval soms je broer? Is alles dan 'just meant to be' en kijk ik lijdzaam toe? Mijn worsteling voelt als een last als ik de regie verlies. Het lot mijn God, wat lekker toch is het lastig om mijzelf te zijn.
Ik vraag mij af, toeval hoe doe je dat? En ben ik wel moedig genoeg om te weten dat mijn lot het mijne is. Toevallig dat het lot mij richting geeft en ik niet anders kan, dan onbevreesd mijn weg te gaan want dat is wat ik kan.
Ik vraag mij af, ben ik wel vrij genoeg om niet bang te zijn en durf ik de verandering aan? Ben ik alert en groot genoeg om te worden wie ik ben? En als ik dan geen invloed heb op waar en hoe ik eindig. Dan kies ik zelf mijn weg en ren, mijn unieke route omdat ik het ben.
Het lot mijn God, dat voor mijn voeten viel en ik toevallig zag. Ik keek ernaar en wist meteen dat het de hoofdprijs was. Mijn lot het bewijs van mijn wonderlijk bestaan.
Saturday, 9 February 2013
Chakra's
by Misty Fehus
The
1st Chakra, the Root Chakra, represents our foundation and is all about feeling
grounded and secure.
Here's
the quick skinny on what you need to know about Root Chakra healing:
Location of our Root Chakra: Base of spine in tailbone area.
Emotional issues affecting our Root Chakra: Survival issues such as money and food.
Color: Red
Healing Exercises:
* Stomping your bare feet on the ground. Remember, the
Root Chakra is all about feeling "grounded."
*
Practicing Kundalini Yoga can open up your
lower spine.
Healing Foods
* Red colored foods (apples and beets)
* Hot spices (red cayenne peppers and Tabasco sauce)
* Vegetables from the ground (carrots and potatoes)
* Animal proteins (red meat and eggs)
The
2nd Chakra, the Sacral Chakra, relates to our ability to feel creative, sexual,
and accept change.
.gif)
Here's
what you need to know about Sacral Chakra healing:
Location of our Sacral Chakra: Lower abdomen, about 2 inches below the navel and 2 inches in.
Emotional issues affecting our Sacral Chakra: sense of abundance, well-being, pleasure, sexuality.
Color: Orange
Location of our Sacral Chakra: Lower abdomen, about 2 inches
below the navel and 2 inches in.
Emotional issues affecting our Sacral Chakra:Sense of abundance,
well-being, pleasure, sexuality.
Color: Orange
Healing Exercises:
▪
Pelvic thrusts
▪
Cobra Yoga Pose
Healing Foods:
▪
Orange colored foods (oranges, tangerines)
▪
Nuts (any kind)
The
3rd Chakra, the Solar Plexus Chakra, represents our ability to be confident and
in control of our lives. Here's
what you need to know about Solar Plexus Chakra healing:
Location of our Solar Plexus Chakra: Upper abdomen in the stomach area.
Emotional issues affecting our Solar Plexus Chakra: Self-worth,
self-confidence, self-esteem.
Color: Yellow
Healing Exercises:
▪
Kundalini Yoga, Boat Pose (image above)
▪
Dancing. Shake those hips!Healing Foods:
▪ Yellow colored foods (corn)
▪ Grains and fiber (granola, whole wheat bread)
▪ Teas (peppermint, chamomile tea)
Caroline is wearing green and pink, the light has it's focus on the heart and throat chakra.
and
our future loves. Here's what you need to know about Heart Chakra healing:
Location of our Heart Chakra: Center of chest just above heart.
Emotional issues affecting our Heart Chakra: Love, joy, inner peace.
Color: Green but also Pink
Healing Exercises:
▪
Bikram Yoga
▪
Love, love, love. Simply opening up our hearts to
others is the best healing exercise▪ to open up the Heart Chakra.
Healing Foods:
▪
Green and Pink colored foods (leafy vegetables,
spinach)
▪
Green tea Pink tea such as Hisbiscus
Here's
what you need to know about Throat Chakra healing:
Location of our Throat Chakra: Throat.
Emotional issues affecting our Throat Chakra:Communication,
self-expression of feelings, speaking
the truth, holding secrets.
Color: Blue
Healing Exercises:
▪
Shoulder stand
▪
Singing, chanting
Healing Foods:
▪
Juices and teas
▪
Fruits (all kinds).JPG)
The
6th Chakra (the Third Eye Chakra), is related to our ability to focus on and
see the big picture. Here's
what you need to know about Third Eye Chakra healing:
Location of our Third Eye Chakra: Forehead between the eyes. (Also
called the Brow Chakra.)
Emotional issues affecting our Third Eye Chakra:Intuition, imagination,
wisdom, ability to think and
make decisions.
Color: Indigo
Healing Exercises:
▪
Child's Pose or other types of yoga
poses with forward bends.
▪
Eye exercises.▪ Herbal oil treatment
Healing Foods:
▪
Purple colored fruits (grapes, blueberries)
▪
Chocolate▪ Lavender flavored spices or tea
The Amethyst Mystica on the right and the pure Amethyst on the left.
The
7th and highest Chakra, the Crown Chakra, represents our ability to be fully
connected spiritually. Here's
what you need to know about opening and healing the Crown Chakra:
Location of our Crown Chakra: The very top of our head.
Emotional issues affecting our Crown Chakra: Inner and outer beauty, our
connection to spirituality, pure
bliss.
Color: Violet
Healing Exercises:
▪
Meditation
▪
Running or cardio
Healing Foods: Since the Crown Chakra represents our spiritual
connection to our surroundings, this Chakra does not benefit from healing
foods. The Crown Chakra is more likely to benefit from breathing clean
and
fresh air and sunshine.
Thursday, 7 February 2013
Dreams of Memnon & vegetarisme
De tafels zijn spik en span en een jong katje loopt luid mauwend rond ons heen. Ria en ik zijn dol op dieren, dus hij had al snel ons hart gestolen. Ook de 3 jarige dochter is aanwezig. Een lekker jong een beetje verlegen in het begin, maar dat draait al snel bij. Zij vindt net als wij het katje leuk. Zoals het een drie jarige betaamt, holt ze achter het kleine ding aan, tot ze hem te pakken heeft. Met argusogen kijken Ria en ik het tafereel aan, want de kleine heeft het kleine katje uiteindelijk aan het linkervoorpootje beet en sleept hem mee alsof het de 1e beste slappe pop is. Zonder overleg reageren Ria en ik tegelijk en Misty neemt het op voor de 3 jarige dreumes, want wij vonden haar ineens niet meer zo leuk.
Wanneer we in de tuin aankomen is het en donker en volle maan. Het is een zwoele winter avond. De maan heeft een halo.
Tot op heden heb ik zo'n grote halo van mijn leven nog niet gezien.
Het is nog steeds de dag van het 2e chakra en de stemming zit er de hele dag al goed in. De heren en dame willen BIER. Tja, dat heeft Abdoul niet, want als een goede Moslim verkoop en drink je geen bier. Maar als de heren het zelf willen halen dan kan dat zonder problemen. Een van de heren duikt achter op de brommert van de broer van Abdoel en gaat bier scoren. Wij houden ons aan een overheerlijke verse lemmon. Het eten is verukkelijk, de salades uitmuntend en de kip......onbeschrijfelijk lekker.
De dames gaan aan de Sjieshah en door de rook van waterpijpen en het houtblok wat lekker brandt, ziet het op een gegeven moment helemaal blauw.
Blij dat ik niet rook!Het toetje liet de fantasie op hol slaan. Het was nog steeds de 2e chakra dag en de vorm en kleur in het donker was een beetje ondefinieerbaar, maar leek wel op iets.......Zal even in het midden laten wat het was, maar ook dit was eveneens overheerlijk.
Appeltabak, de dames werden er een beetje "high"van.
Appeltabak, de dames werden er een beetje "high"van. Het was een geslaagd etentje. Dus voor een ieder die zich lekker culinair wil laten verwennen, kan ik het aanraden daar te gaan eten. Alles vers wordt gemaakt en dus bedraagt de wachttijd al snel een uur of langer, maar het wachten is zeker de moeite waard. Het is mogelijk van te voren op te geven wat je eventueel wilt eten, zoals wij nu gedaan hadden, zodat de wachttijd aanzienlijk korter was.
Het adres is: Dreams of Memnon Restaurant & Cafe
Owner Abdoul
Tel: 0020128 24 99 606
email: dreams_of_memnon@yahoo.com
www.dreams-of-memnon.webnode.com
Echt een aanrader!
Friday, 1 February 2013
De verhalen zijn goed maar de praatjes deugen niet.
Mijn huisje heeft iets troosteloos nadat vandaag alle spullen eruit gehaald zijn. Vanmorgen vroeg kreeg ik een telefoontje van Hofny die met een timmerman zou komen om de kast uit elkaar te halen maar ook komt helpen met het verhuizen van de spullen. Hij zou er binnen10 minuten zijn. Dat werd even aanpoten want ik was nog niet aangekleed. Een vrouw alleen in een huis met een onbedekt lichaam is met moslimmannen in de buurt niet echt een goed plan. De deur had ik op een kier gezet, maar Hofny klopt aan en als ik de deur open doe, sta ik oog in oog met een lange aardige maar vooral zachte mooie man. Zijn Engels is niet zo goed, maar met mijn Arabische kleuter- en gebarentaal komen we een heel eind samen.
Jan pakt de leuning an, de heren willen er tegen aan en hierdoor liet mijn 1e bakkie koffie een aardige tijd op zich wachten. De kast is met het juiste gereedschap al snel uit elkaar gehaald. Door de weinige voorbereidingstijd heb ik snel alle kleren uit de kast moeten halen en in mijn woonkamer neergelegd. Het lijkt wel alsof er een bom is ontploft. M'n huisbaas komt de heren gedag zeggen en staat er wat beteuterd bij. Vermoedelijk toch een beetje verkeerd ingeschat, want zoals later Hassaan tegen me zegt "He did not expect you to leave". Anne, mijn vriendin uit Engeland, die sinds 23 januari ook in luxor is, maakt zich al een week druk om m'n verhuizing, zij verwacht ernstige problemen. You don't know these people on the westbank Caroline" waarschuwt ze mij meerdere keren. But i can't be bothered. Tot nu toe ben ik steeds goed beschermd geweest en ik weiger me te laten regeren door angst. Buiten zie ik de vrouw van mijn huisbaas als een ijsbeer heen en weer lopen.
Ze is druk in de weer met haar man, die als een lulletje rozenwater met haar boodschap naar mij wordt gestuurd. De rode deken die klaar ligt om verhuisd te worden is van haar. Hofny kijkt mij aan en ik zie aan zijn houding dat hij niet goed raad weet met de situatie. Hij heeft een hele zachte energie dus zet ik al mijn mannelijke energie in en vindt er een heftige woordenwisseling plaats, met als eindresultaat dat de deken gewoon meegaat. Dat gaat weer lekker, denk ik dan, een beetje Egyptische man had het voor me geregeld, maar niet de zachte Hofny. Even later verschijnt Tarek om mee te helpen. Hij heeft het huis zo'n 2 jaar niet meer gezien en gelooft zijn ogen niet. We ruimen de laatste rommel op en gaan naar de Eastbank. In tegenstelling tot gisteren is het zalig weer en de zon doet me goed. Anne belt me, ze is onderweg vanuit Aswan naar luxor. We ontmoeten elkaar on the roof. Ze is nog steeds bezorgd om het restant van de spullen die in net huis staan Mocht hij het weghalen dan kom ik het land niet uit, want mijn paspoort en ticket liggen nog in het huis, maar eerlijk gezegd kan ik mij daar ook niet al te druk om maken. Hassaan komt afscheid nemen en probeert mijn telefoon zo te regelen dat ik minimaal 2 jaar mijn Egyptische nummer kan behouden. Het lukt hem niet, ik moet alsnog naar de Vodafone shop. Nadat ook dit geregeld is gaan Anne en ik naar de Westbank. We eten in het El Mesala hotel en loop Hazel tegen het lijf, ook van haar neem ik afscheid. Boven op het dak hebben we een schitterend uitzicht op de Nijl met ondergaande zon. Anne krijgt een telefoontje van ene Ahmed. Hij zoekt ons op Anne wil nog iets geregeld hebben. Hij rijdt met ons mee naar het huis. Binnen komt hij niet, want dat is ongepast. Anne is buiten met hem en ik ga nietsvermoedend naar het dak waar het aarde donker om mijn laatste was van de lijn te halen. Ik krijg zowat een hartverzakking, als uit het niets hoor ik " meen?" wat zoal betekent wie is daar. Het is mijn huisbaas die op het dak is en die niet meer bij komt van het lachen omdat ik mij een hoedje schrik. Alle was is droog en Anne helpt me vouwen en inpakken. De allerlaatste spulletjes staan dan nu klaar om ook afgevoerd te worden. Anne vertelt me in vertrouwen dat Ahmed met haar wil praten en kijkt mij vragend aan. Waarover dan? Vraag ik haar. Ze weet het niet, waarop ik begin te lachen. Hoe lang kom je nu al in Egypte? 12 jaar antwoordt zij. Dan moet je het toch zo onderhand wel weten, dan gaat het of over het feit dat hij met je wil trouwen of hij wil geld van je. Ze staart me met een glazige blik aan. Wake up Anne, zeg ik haar nog.
Mijn huisbaas dist mij weer een kul verhaal op. Zijn slaapzak ( we hadden eerder ruzie over de slaapzak) had zijn zoon gevonden in luxor en de slaapzak die ik in het huis in zijn bed had gevonden was inderdaad mijn slaapzak. Een geruststellende gedachte, dat we het daar nu eindelijk wel over eens zijn.
Mijn vlucht vanuit luxor is komen te vervallen en ik vlieg nu met een andere vlucht wat later naar Cairo. Om 21.00 word ik opgehaald. Ehab wil mijn ticket en paspoort hebben. Hij ziet dat mijn vlucht om 22.15 uur staat en vraagt mij waarom ik zo laat ben en hem niet gebeld heb. Hassaan had een en ander uitgezocht en vertelde mij dat het 23.15 uur was en hem vertrouw ik blindelings. Dus ik zeg, ik zag het net pas, wat ook zo was. De chauffeur zet de vaart erin want we hebben volgens Ehab niet veel tijd meer. Vlak voor we bij de luchthaven zijn, kijkt hij mij samenzweerderig en vervolgt: als ze vragen waarom ik zo laat ben, zeg maar dat je trein vertraagd was uit Aswan of dat je problemen had in je hotel. Ik schiet in de lach, dit is nu weer typisch Egypte. Ik haal m'n schouders op en zeg hem dat ik helemaal niets ga zeggen en al helemaal geen smoezen ga verzinnen.
Op de luchthaven van luxor krijg ik een telefoontje van Anne. Guess what? Voor mij is het niet echt gissen. " he wants to marry me". I told you! Ze zag er toch maar vanaf. Even later val ik zelf in de prijzen. 2 jaar geleden heb ik een mooie jonge Egyptenaar via Tarek ontmoet en ook dit keer hebben we elkaar weer gezien en gesproken. Die mannen hier weten toch maar moeilijk het 2e van het 4e chakra te onderscheiden. Hij belt me en vertelt me dat hij me graag beter wil leren kennen en dat hij al vanaf onze eerste ontmoeting 2 jaar geleden gevoelens voor me heeft. Hoe ga ik dit nu weer tactisch oplossen? Het leeftijdsverschil is zo groot dat hij de afdrukken van de pampers nog in zijn bovenbenen heeft staan. Wel strelend voor mijn ego, dat zeer zeker wel, maar ik ga vast problemen met de jeugd en zedenpolitie krijgen. Ach, zou Anne zeggen, " age is just number" wat waar is natuurlijk. Maar ja die heeft een issue op leeftijd, want "i refuse to reveal my age". Komisch, dit soort reacties. Enig idee waar ik met hem over kan praten dan? vraag ik haar, het antwoord blijft ze mij schuldig.
Graag vriendschap en geen verloving zeg ik hem, hij respecteert mijn keuze, maar vervolgt hij, ik zal het wel blijven proberen. Het klinkt zo grappig dat ik hardop in de lach schiet. Egyptische mannen, aanhouders zijn het. Ik moet opschieten mijn vlucht gaat zo zeg ik hem en hang op. Ben nog maar net geland in Cairo, het vliegtuig is nog aan het uitrollen naar de standplaats, of mijn telefoon gaat weer. Ja hoor, mijn baby aanbidder. Ik houd het gesprek kort, moet eerst het vliegtuig nog uit, mijn koffer ophalen en minimaal 8 uur wachten. Het is koud buiten en voor het eerst neem ik geen hotel in de stad vanwege alle problemen, ik durf het niet goed aan. Probeer wat te slapen maar ik krijg het na een paar uur koud maar ook mijn heupen en schouders gaan zeer doen van het liggen op de harde banken. Slaapdronken sta ik op, het is 03.47 uur. Een koffie zal me goed doen. Ik bestel koffie en sandwiches.
De dampende koffie en de broodjes staan op een tafeltje en ik stap uit de shop om m'n koffers te pakken. De afstand is nog geen 5 meter. Wanneer ik terugloop zijn mijn broodjes verdwenen. Ik kijk de man achter de toonbank aan en vraag waar m'n sandwiches gebleven zijn. Hij kijkt al even verbaasd als ik. Een schoonmaker zie ik met iets lopen dat op mijn broodjes lijkt en ik vraag hem of hij wellicht mijn broodjes heeft. Hij haalt ze uit het schoonmaakkarretje en legt ze terug op het schoteltje en verexcuseert zich. De man achter de toonbank verklaart dat hij (de schoonmaker) hier altijd komt schoonmaken en moet hebben gedacht dat het afval was. Toch wel een typische verklaring. Ingepakte sandwiches die opgeruimd worden maar de dampende koffie liet hij staan. Nee, net als bij mijn huisbaas, de verhaaltjes zijn goed maar de praatjes deugen niet.
En ondanks dit alles ben ik dol op Egypte.
Jan pakt de leuning an, de heren willen er tegen aan en hierdoor liet mijn 1e bakkie koffie een aardige tijd op zich wachten. De kast is met het juiste gereedschap al snel uit elkaar gehaald. Door de weinige voorbereidingstijd heb ik snel alle kleren uit de kast moeten halen en in mijn woonkamer neergelegd. Het lijkt wel alsof er een bom is ontploft. M'n huisbaas komt de heren gedag zeggen en staat er wat beteuterd bij. Vermoedelijk toch een beetje verkeerd ingeschat, want zoals later Hassaan tegen me zegt "He did not expect you to leave". Anne, mijn vriendin uit Engeland, die sinds 23 januari ook in luxor is, maakt zich al een week druk om m'n verhuizing, zij verwacht ernstige problemen. You don't know these people on the westbank Caroline" waarschuwt ze mij meerdere keren. But i can't be bothered. Tot nu toe ben ik steeds goed beschermd geweest en ik weiger me te laten regeren door angst. Buiten zie ik de vrouw van mijn huisbaas als een ijsbeer heen en weer lopen.
Mijn huisbaas dist mij weer een kul verhaal op. Zijn slaapzak ( we hadden eerder ruzie over de slaapzak) had zijn zoon gevonden in luxor en de slaapzak die ik in het huis in zijn bed had gevonden was inderdaad mijn slaapzak. Een geruststellende gedachte, dat we het daar nu eindelijk wel over eens zijn.
Op de luchthaven van luxor krijg ik een telefoontje van Anne. Guess what? Voor mij is het niet echt gissen. " he wants to marry me". I told you! Ze zag er toch maar vanaf. Even later val ik zelf in de prijzen. 2 jaar geleden heb ik een mooie jonge Egyptenaar via Tarek ontmoet en ook dit keer hebben we elkaar weer gezien en gesproken. Die mannen hier weten toch maar moeilijk het 2e van het 4e chakra te onderscheiden. Hij belt me en vertelt me dat hij me graag beter wil leren kennen en dat hij al vanaf onze eerste ontmoeting 2 jaar geleden gevoelens voor me heeft. Hoe ga ik dit nu weer tactisch oplossen? Het leeftijdsverschil is zo groot dat hij de afdrukken van de pampers nog in zijn bovenbenen heeft staan. Wel strelend voor mijn ego, dat zeer zeker wel, maar ik ga vast problemen met de jeugd en zedenpolitie krijgen. Ach, zou Anne zeggen, " age is just number" wat waar is natuurlijk. Maar ja die heeft een issue op leeftijd, want "i refuse to reveal my age". Komisch, dit soort reacties. Enig idee waar ik met hem over kan praten dan? vraag ik haar, het antwoord blijft ze mij schuldig.
Graag vriendschap en geen verloving zeg ik hem, hij respecteert mijn keuze, maar vervolgt hij, ik zal het wel blijven proberen. Het klinkt zo grappig dat ik hardop in de lach schiet. Egyptische mannen, aanhouders zijn het. Ik moet opschieten mijn vlucht gaat zo zeg ik hem en hang op. Ben nog maar net geland in Cairo, het vliegtuig is nog aan het uitrollen naar de standplaats, of mijn telefoon gaat weer. Ja hoor, mijn baby aanbidder. Ik houd het gesprek kort, moet eerst het vliegtuig nog uit, mijn koffer ophalen en minimaal 8 uur wachten. Het is koud buiten en voor het eerst neem ik geen hotel in de stad vanwege alle problemen, ik durf het niet goed aan. Probeer wat te slapen maar ik krijg het na een paar uur koud maar ook mijn heupen en schouders gaan zeer doen van het liggen op de harde banken. Slaapdronken sta ik op, het is 03.47 uur. Een koffie zal me goed doen. Ik bestel koffie en sandwiches.
Closure to Egypt
Zoals gebruikelijk weer een korte nacht. Voor de wekker ben ik al wakker en sta snel op. Buiten schijnt de zon en het belooft een mooie dag te worden. De eerste gasten staan al klaar om naar de luchthaven te worden gebracht. Van 2 krijg ik te horen dat zij het gevoel hebben dat het wel weer even kan duren voor ik hier weer terug ben. Ethiopië wordt geopperd, ach waarom ook niet, ik houd van Afrika, maar eerst nog Ierland en verder ga ik het wel zien. Misty en ik rijden mee en onderweg bekijken we alle foto's op de laptop van Hans. Er zitten juweeltjes tussen, dat belooft weer wat voor de website. Het afscheid op de luchthaven is warm en ik ga ze missen. We hebben met elkaar zo veel gelachen, uitgewisseld en gedeeld, in deze hechte warme groep. Maar zoals aan alles een eind komt, zo ook aan deze reis. We zwaaien ze uit en wij gaan naar het caféterras en bestellen een overheerlijke cappuccino. Wanneer we buiten komen begint er een aardige straffe en koude wind op te steken. Toch maar even terug langs huis om een warme trui op te halen en daarna naar het station. Misty gaat uitzoeken hoe het met de treinen zit naar Cairo, ze heeft mazzel en heeft voor vanavond nog de nachttrein. Ze wil voor vrijdagochtend er zijn, want als er eventueel narigheid komt tijdens de demonstraties, dan is het na het gebed. Vreemde combinatie bedenk ik mij nu. Zelf besluit ik om overmorgen Cairo niet in te gaan, maar op de luchthaven te blijven tot mijn aansluitende vlucht vertrekt. Wanneer we later de laatste 2 dames in bikini aantreffen bij het zwembad, krijgen wij veel commentaar omdat we er zo dik gekleed bij lopen. 
Kijk haar zitten uit de wind en in het zonnetje. Decadent met een glas vers geperste aarbeien. We doen op de badkleding na, mee met beide dames.Ze kunnen me wat, want de wind is behoorlijk koud, later deze middag ziet de lucht geel van al het zand wat in de luchtlaag terecht is gekomen. 
Inmiddels is iedereen vertrokken, Misty en ik hebben de dames uitgezwaaid op de luchthaven en als laatste heb ik haar gedag gezegd op het treinstation in luxor. See you in India, zegt ze enthousiast, don't think so, antwoord ik haar, never see no, as you never know, is haar reactie Eerlijk gezegd moet ik er nu even niet aan denken, maar de hele groep wil naar India, behalve ik. 
Well maybe not yet, zegt ze. Step,by step, zeg ik haar en denk eerst dit maar eens afronden en dan naar het volgende.
Inmiddels is het middernacht en ik krijg een belletje van mijn baby habibi, hij wil me nog graag zien en spreken voor ik weer naar Nederland ga. Of dat hier in luxor gaat worden of de Skype, we will see.
Inmiddels is het middernacht en ik krijg een belletje van mijn baby habibi, hij wil me nog graag zien en spreken voor ik weer naar Nederland ga. Of dat hier in luxor gaat worden of de Skype, we will see.
Subscribe to:
Posts (Atom)
