Leeuw en de God Horus

Geborenen tussen 21 juli en 21 augustus vallen onder het teken Leeuw. De Leeuw is het 2e vuurteken van de dierenriem en wordt gerekend tot het vaste teken. De heerser van de Leeuw is de Zon. Kenmerken van de Leeuw zijn onder meer zijn moed en het feit dat hij bekend staat geen vrees te kennen. De Leeuw is een geboren leider en dus is hij de baas. Je vindt onder de Leeuwen nogal wat ondernemers of directeuren dan wel leidinggevenden. Doordat de Leeuw nogal hoge eisen aan zichzelf stelt past dit goed bij hem. Overigens stelt hij niet alleen hoge eisen aan zichzelf, maar ook aan anderen. Warme, hartelijke persoonlijkheden zijn het de Leeuwen, goede gastvrouwen en heren, waarbij ze hun gasten met alle égards onthalen. De Leeuw heeft humor en weet anderen te vermaken. Ze zijn hulvaardig en eigenlijk altijd bereid anderen te helpen. Alleen het allerbeste is goed genoeg voor de Leeuw en dat brengt mij bij hun pronk en praalzucht. Doordat de Leeuw niet van middelmatigheid houdt en hij zich zelf centraal stelt moet dan ook iedereen het horen en weten, welke dure en vooral ook prachtige spullen hij heeft. Menige Leeuw is gek op merken. Zij hebben een flinke neiging tot spilzucht of ze hebben last van grootheidswaanzin, ze zijn ook arrogant en voornamelijk verliefd op zichzelf. Maar de mooie kant van de Leeuw is zijn groot hart. Want als een Leeuw geeft, dan geeft hij alles. Maar dan wel weer vaak ter meedere en eigen glorie. De Leeuw is het kind van de zon. Stralend, charismatisch en majestueus. Hij is ook de geboren leider over het dierenrijk, de koning gewoon. Kenmerkend van de Leeuw is dat waar hij ook opduikt de ruimte gauw gevuld is met zijn natuurlijke majestueuze manier van zijn. Zijn enorm zelfbewustzijn kan hem tot een echt lichtend figuur maken. Helaas zie ik dit laatste zelden bij de Leeuw. Wees echter zeer zorgvuldig met kritiek naar de Leeuw, want hij heeft uitermate lange tenen, hij reageert snel beledigd. Want o wee o wee hiermee wordt zijn waarde aangetast, althans zo ervaart de Leeuw dat veelal. De mogelijkheid om kritiek te accepteren en het vermogen om zelf na te denken behoren niet bepaald tot de sterke kanten van dit dierenriemteken.

De Leeuw heeft aanleg voor het gespeelde waardoor je onder dit teken van de Dierenriem veel acteurs en regisseurs tegenkomt. Ze hebben een talent voor drama en weten dingen zo neer te zetten als ware het een scène in een film, waarbij last but not least alle schijnwerpers uiteraard op hen gericht staan. Geef de Leeuw de nodige aandacht en hij zal je op handen dragen en uitvoerig verwennen. De Leeuw nodigt zijn geliefden uit in het beste van het beste restaurant of rijdt met in het maanlicht naar een meer, wel in een luxe dure bolide natuurlijk. Zijn verleidingen zijn helder en zouden op het filmdoek zeker niet misstaan. Emotioneel en materieel is hij erg gul. Het liefst wil de Leeuw dat zijn geliefden nooit ergens gebrek aan hebben. Dus met een beetje mazzel schopt de Leeuw het ver in zijn leven en zal hij zijn geliefdes een koninklijk huis bieden. Ze zijn dol op grote feesten waar hij natuurlijk in het middelpunt van de belangstelling staat. Steek hem nooit de loef af of wat nog erger is, wanneer hij vindt dat hij niet genoeg aandacht krijgt. Het wordt helemaal een drama als zijn partner met een andere man flirt. Dit zal de Leeuw niet gauw vergeten en vergeven. Leeuwen zijn temperamentvolle, vurige en bijzondere genieters, die het hofmaken graag met kreeft, kaviaar, ganzelever en champagne aanvangt. Als het maar luxe en duur is. Ze zijn graag trots op hun geliefdes en het pronken met hun partner is hen niet vreemd. De vrouwelijke variant is de diva onder de sterrenbeelden. Als ze een ruimte binnenkomt straalt ze haar aantrekkelijkheid uit, maar ze verlangt ook een hoop. Wat een dagelijkse noodzakelijke behoefte is, is namelijk de eeuwige zucht en hang naar bewondering, het is voor haar meer dan noodzakelijk dat men haar adoreert en zij heeft veel luxe nodig, vooral mooie kleding en waardevolle sieraden. Voor haar is de prins op het witte paard iemand met behalve een goed gevulde bankrekening ook iemand die veel begrip kan tonen en zich op de achtergrond weet te houden. Want zoals hierboven al vermeld de Leeuw wil altijd in het middelpunt van de belangstelling staan staan. Ze heeft en een groot hart maar weet als geen ander hoe je iemand moet verleiden. De Leeuw heeft humor en met zijn talent voor het vertellen is hij een aanwinst op ieder feestje.

De Bark van Horus, een replica in de tempel van Horus te Edfu. Deze tempel staat op het programma van een van de reizen van Triade Travel. Horus wordt in de tempels en tombes afgebeeld als de zoon van Osiris en Isis. Hij is verwekt door het magische werk van zijn moeder terwijl zijn vader dood was. Hij werd in de moerassen van de Nijldelta geboren om zo uit de handen te blijven van zijn aartsvijand Seth. Seth heeft ervoor gezorgd dat Osiris door een list vermoord kon worden. Zodat Seth plaats kon nemen op de troon. De spirituele traditie van Egypte stelde dat de beschaving werd ingehuldigd door de Heru Shemsu, de volgelingen van Horus en afstammelingen van de Goden die op aarde heersten in de eerste nevelen van de oudheid. In het oude Rijk was de Farao de representant van Horus, dit ging in direct nadat hij de troon had bestegen. Hij was de incarnatie van Horus en de mediator tussen de Goden en de mensen op aarde. Horus kent verschillende aspekten van persoonlijke kracht verkregen door zijn goddelijke afkomst. Deze aspekten zijn terug te vinden in de symbolische gang van de Zon. De opkomende zon is "het kind". De heer van de 2 horizons staat symbool voor de Zon op zijn hoogste punt, namelijk midden op de dag en de Oudere, namelijk wanneer de zon ondergaat. In de oudheid waren er ook nog 3 planeten aan deze fases gelieeerd, namelijk Horus als wreker op zijn vader is de planeet Mars (God van de Oorlog), Jupiter staat voor de Oudere en de Zon staat symbool voor de jonge Horus. Het zijn metaforen voor de spirituele aspiratie en het bereiken van het kongingschap zoals aangegeven in de cycly van het sterrenbeeld Leeuw. De Goden worden geassocieerd met de ingewijde, die Bewust is. Dit Bewust Zijn is manifesteert zich dan op verschillende niveaus.

Er is geen tempel in Egypte die de magnifieke krachten weet over te brengen van dit Huis van Goden als de de Horus tempel in Edfu.

Uw Zorg Onze Zorg, Lang Leve de Zorg

Laatst was ik in de gelukkige omstandigheid in een ziekenhuis in Nederland behandeld te mogen worden. Na ooit een Egyptisch ziekenhuis aan de binnenkant bewonderd te hebben, ben ik Allah eeuwig dankbaar dat ik hier in het rijke westen vertoef. Stof en bacterie vrij ( mits er geen ziekenhuisbacterie rondwaart) zijn de Nederlandse ziekenhuizen uitermate steriel, het personeel hoog en goed opgeleid en doet iedereen zijn stinkende best het de patiënt vooral naar de zin te maken.

Onderstaand een kleine impressie van het bezoek aan een ziekenhuis in de Kharga Oase te Egtpte(december 2011).

Overal is stof, de hal van het ziekenhuis lijkt wel een bouwplaats. brokken beton en afval liggen overal verspreid. Egyptenaren lopen in en uit. Er staat al een hele tijd een jonge man op de dokter te wachten met een gebroken voet. Maar er gebeurt dus verder niets met deze man. Mensen komen bij ons kijken, wat wij daar doen. Opeens zie ik een rode kat door de lange gang rennen en ik schiet in de lach. Dat kan hier
allemaal. Het blijkt een jong beestje te zijn, die speels op elk pluisje, papiertje afduikt alsof het een levensgrote rat of muis is, die minimaal gekilled moet worden. Dan voel ik narigheid de trap opkomen en stoot Tineke aan en zeg "weet niet wat er is maar iets voelt niet goed" en dan blijkt dat er een familie met een metalen
baar de trap op is gekomen en zij lopen ons voorbij. Wij zien een ingewikkelde overledene op de baar liggen. Alles is hier open, dus ook de dood wordt niet weggehouden. Dat vind ik zo mooi van hier. En tussen alle bedrijven door is het een net een mierennest van mensen die in en uit lopen en er is de rode kat die zich aangenaam vermaakt op de gangen van dit streekziekenhuis.

Een blik in de operatiekamer levert het volgende beeld op. Zusters met latex handschoenen pakken net zo vrolijk de deurknoppen beet als het operatiemes. Mensen lopen ook hier in en uit, met schoenen, zonder schoenen en de dokter heeft badslippers aan en dit allemaal in een operatiekamer die steriel zou moeten zijn.

Dit alles is ondenkbaar in Nederland en mijn narcose werd een ruggenprik, dat was even heel erg AUW! Maar dat leed was, op de korte heftige pijn na, snel vergeten. De anesthesist had een metamorfose ondergaan, want de man waar ik in eerste instantie het gesprek mee had gehad, was vervangen door een alleraardigste vlotte vent, met een gezellige babbel.

Het 6 koppig operatie team ging aan het werk en wij (de anesthesist en ik) waren in een aangenaam gesprek verwikkeld, tot de arts zijn guitige kop boven de blauwe doek uitstak en zei" kan het niet wat rustiger?" normaal krijgen we te horen dat wij zo kletsen". Volgens mij was hij gewoon jaloers omdat hij aan ons interessante gesprek niet kon deelnemen, maar het kan ook zo maar zijn dat hij van plagen houdt. Naarmate de operatie vorderde ging ik steeds meer geeuwen, hetgeen niets te maken had met mijn gesprekspartner. En na 1,5 uur werd ik naar de verkoeverkamer gereden, waar ook weer alleraardigste zusters aan het werk waren. Eenmaal stabiel genoeg, werd ik afgevoerd naar de verpleegafdeling.

Daar hebben ze me 1,5 dag zwaar gedrogeeerd, dit was nog het meest te vergelijken met de uitgebreide paddo sessie die ik ooit jaren geleden onderging. M'n bewustzijn zweefde boven mijn bed en er ontging me niets en op een gegeven moment was m'n bed omringd met allerlei lichtwezens. Yes, dacht ik nog, fijn dat jullie er zijn. De nachtploeg heeft me elk uur gecheckt, bloeddruk, temperatuur en zuurstofmetingen verrichten zij, zonder met met te praten. Chapeau, voor mij de perfecte aanpak. M'n kamergenote had haar hele familie op bezoek, ook zij was die middag geopereerd. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat zelfs haar bezoek was voor mij teveel en te druk was. Ondanks dat ik zwaar onder de medicatie zat ontging mij haar gesteun, gekreun en geklaag niet en op een schaal van 1 tot 10, had zij maar liefst 10 plus pijn en dat zonder te huilen. Dat was toch wel weer een prestatie op zich. De volgende dag heb ik voor een doedelzak aangezien, mijn ogen vielen steeds dicht en toch was er ook een deel in mij dat alert was. De arts kwam tijdens de zaalronde vragen hoe het ging en of ik pijn had. Het enige wat ik kon uitbrengen was " jullie hebben me helemaal gedrogeeerd". Waarop zijn stralend blauwe ogen begonnen te glimmen en ik zijn antwoord niet meer weet omdat ik weer wegzakte. Mijn zaalgenote had de hele nacht niet geslapen, dat was, ondanks de zware medicatie, ook mij niet ontgaan. Het gesteun, gekreun en gepiep ging de hele dag door. De volgende dag kregen we een nieuwe kamergenote, zij kwam die avond om 7 uur naar de zaal nadat ook zij geopereerd was. Haar entree was grotesk, want bij binnenkomst zag ik nog net een golf maagsappen richting het verplegend personeel spuiten. Goedenavond, welkom op deze kamer bij een zwaar gedrogeerde en een klaagmiep. Het bed rondom de klaagmiep zat weer vol met onze allochtone medemensen en het was eigenlijk weer veel te druk. Toen het bezoek allemaal naar huis was hoorde ik haar nog steeds kreunen, zuchten en steunen. Mijn andere kamergenote lag, net als ik, erbij als een soort van lijk. Het bezoek was inmiddels vertrokken, het ziekenhuis maakt zich op om te gaan slapen en toen begon het feest. Ondanks mijn drugs, oordoppen en me niet kunnen verroeren heb ik volop kunnen genieten van mijn allochtone kamergenote. Het was niet alleen het gezucht, gekreun en gesteun wat ons wakker hield, maar nu werd zwaarder geschut ingezet, namelijk de zusters werden aangeroepen. In plaats van de bel te gebruiken die binnen handbereik is, klonk haar stem als een misthoorn bij Scheveningen. Het was hierdoor een aan en afkomen van verplegend personeel, licht aan, licht uit, luid praten, dan weer roepen en dat ging een aantal nachtelijke uren zo door. Tegen het ochtendgloren maakte de nachtploeg koffie en thee voor ons, wat een welkome afleiding was. Mijn wond zag er prachtig uit en mijn drugskabel werd afgekoppeld het duurde ongeveer een uur of 4 eer ik weer een soort van normaal was, dus hup, mijn bed uit. Voorruit met de geit, ik wil het ziekenhuis uit. Mijn nieuwe kamergenote had ook geen oog dichtgedaan, maar durfde onze allochtone medebewoonster niet te confronteren en liep tegen mij te mopperen. Ze wilden me in het ziekenhuis eigenlijk nog 2 dagen houden. Hier dacht ik heel anders over nadat de nacht erop, zodra het licht en de teve uitging, het aandachttrekken, kreunen, zuchten, steunen en zeuren weer begon. Toen had ik het helemaal gehad. Want mijn oordoppen konden deze geluiden niet meer afstoppen, mijn hoofd was inmiddels helder aan het worden, dus was het onmogelijk om mij zachtjes in de armen van morpheus te vleien en mij mee te laten voeren naar de andere wereld.

De postoel was de druppel die de zeik-emmer deed overlopen, want het was blijkbaar onmogelijk om het metalen deksel zachtjes te sluiten, nog even los van het gekrakeel midden in de nacht om op dat verdomde ding te gaan zitten, terwijl ze gewoon naar het toilet kon lopen. Tegen de ochtend toen de nieuwe nachtploeg ons koffie en thee serveerde, was haar gordijn nog dicht, maar......toen het gordijn openging, heb ik haar aangesproken op haar a-sociale gedrag en het feit dat er geen fluisterstand op haar stem zat. Ik haar geblèr midden in de nacht absoluut niet kon appreciëren, het weinig getuigde van enige invloelendheid naar haar medepatiënten, want er lagen nog 2 zieken op de kamer. De arts was weer keurig op tijd....en mevrouw dekker hoe gaat het met u? Sprak hij monter. Ik keek hem recht aan en zei" met mij gaat het uitstekend en ik ga naar huis". Hij schoot hardop in de lach. Vermoedelijk was hij al op de hoogte van het nachtspook en van mij kreeg hij de verkorte versie van de afgelopen nacht. Zijn blik sprak boekdelen en toen hij informeerde bij deze bewuste dame, want uiteraard kreeg ook hij eerst een hele klaagzang te horen en toen dat "ze" van haar niet hadden kunnen slapen. Dat was nog zachtjes uitgedrukt. Het laatste wat ik nog van het gesprek opving was, dat de arts haar streng mededeelde dat ze haar bed uit moest, vooral moest oefenen en dat het hier geen rusthuis was. Ik dacht bij het laatste dat ik er in bleef. De moraal van mijn verhaal: met onze Nederlandse ziekenhuizen en verplegend (ook allochtoon) personeel is niets mis! Ze mogen wat mij betreft gaan screenen op het gedrag van de patiënten, mevrouw/mijnheer bent u wel geschikt voor het ziekenhuis? Die dag ging ik ook inderdaad naar huis, wat een opluchting, hiervoor ben ik echt niet in de wieg gelegd.

Paul Jacobs, Internationaal bekend staan medium

Geheel onverwachts ben ik vorige week vrijdag in Mariahoeve beland op een paranormale avond. In eerste instantie wist ik helemaal niet wie er kwam of wat er ging gebeuren. In mijn enthousiasme had ik ja gezegd en ben open naar de avond gegaan. Wat bleek? Het ging om een demonstratie van Paul Jacobs, het internationaal bekend staand medium uit Engeland. Hij staat aan het hoofd van het Arthur FIndlay college zo had ik begrepen.

Aangekomen bij het plaatselijke buurtcentrum was het redelijk stil en rustig. Eenmaal binnen kwam ik in een gezellige ruimte die lila met paars was geschilderd en waar een mooie bos bloemen op tafel stond. Langzaam druppelden de bezoekers binnen en tegen 8 uur was de zaal bijna volledig gevuld. Eerlijk gezegd viel mij de opkomst wel een beetje tegen. Paul werd geïntroduceerd en met een warm applaus werd hij welkom geheten. De avond begon met muziek en Paul begon zich af te stemmen. De overledenen lieten zich graag zien en van zich horen. Met mijn neus zat ik er boven op en kon goed zien hoe hij veranderde. Zijn gezichtsuitdrukking en zijn uitstraling een andere glans kregen wanneer hij begon te werken en dat was mooi om te zien. Paul kon dus ook direkt met mensen aan het werk en de booddschappen die hij doorgeeft worden liefdevol gebracht. De avond verliep niet helemaal soepel. Mensen herkenden niet wat hij zei, ik denk ook deels dat dit komt omdat niet iedereen de Engelse taal machtig bleek te zijn en omdat het geheugen van de mensen uit de zaal niet naar behoren werkte. Paul zei "i do trust the spirits, but i don't trust your memories". Ik sluit dit laatste ook niet uit. Maar het zorgde er wel voor dat de boodschappen die gebracht werden niet herkend werden, het soms stokte en de avond dus niet helemaal vlekkeloos verliep. In een aantal gevallen was er een lieftallige dame aanwezig die zorgde voor de broodnodige vertaling voor de mensen die boodschappen doorkregen (wat ze uistekend deed). Een dame kreeg prachtige boodschappen van haar overleden partner. Dat was mooi en ontroerend om te zien en te horen. Aan het eind van de avond gaf Paul samen met John Johson een demonstratie. John is een Schot en nu kan ik gelukkig inmiddels de Engelse dialecten en zelfs het Schots redelijk goed verstaan, maar ik kan mij zo voorstellen dat het aan de rest van de zaal voorbij is gegaan. Maar deze man raakte in een "flow" en de woorden rolden er in een enorm rap tempo uit, zodat ook ik me echt goed moest focussen om het te volgen en te verstaan. Het was een bijzondere avond om mee te maken, maar om heel eerlijk te zijn, ik was niet echt onder de indruk. Maar misschien had Paul Jacobs niet helemaal zijn avond.

Ego, Merkenrecht & Angsten

In totale concentratie was ik aan het werk, toen ik plots werd opgeschrikt door mijn buurman, die ik niet had horen aankomen. Mijn staldeur stond half open en hij stak zijn hoofd om de hoek en ik schrok me te pletter. Zijn blauwe ogen kijken vriendelijk, open en vooral onschuldig. Hij had een mail gehad van een merkenbureau en in niet mis te verstane taal werd hem te kennen gegeven dat hij zijn werkzaamheden direkt moest staken. Een doodgewoon Nederlands woord was bij het merkenrecht vastgelegd en hoewel zijn website die naam niet draagt, maar het woord wel in de verwijzingen terugkomt moest per direkt alles eraf. De mail van het merkenbureau deed blijkbaar goed zijn werk, want direkt geraakt in zijn angst, had hij al besloten om er mee te stoppen. Ik opperde nog wat dat het wellicht de moeite waard was om een en ander te laten uitzoeken, maar hij wilde de sores er allemaal niet omheen en ik ben geen jurist, dus kan hem daarbij niet helpen. We zaten onder het genot van een kopje kruidenthee er samen over te praten. Het is toch een vreemd fenomeen, dit zogenaamde vastleggen van merken, namen etc. Dr. Simon Speyer heeft jaren geleden een dijk van een therapie ontwikkeld, blijkbaar had deze man weinig last van zijn ego, want toen een collega therapeut ZIJN NAAM wilde laten vastleggen had Simon Speyer hier geen enkel probleem mee. Dus nu is al jarenlang verboden jezelf speyertherapeut te noemen op straffe van een claim ......en nu komt 'ie maar wanneer je bij deze man de oplelding hebt gevolgd dan mag het weer wel. Het gaat dus eigenlijk gewoon weer om geld (en macht). En wat ik nu eigenlijk het meest zotte vind het produkt is niet eens van hem!! We leven toch in een wonderlijke wereld. Dat ego dat weet toch wat. Het doet me denken aan de dwaas uit het spel van de Osho Zen-Tarot, wat een prachtig spel is. Deze vind ik prachtig! Een dwaas is uit een raam van de 6e verdieping gevallen. Hij ligt op de grond, omringd door een massa mensen. Een agent wandelt op hem toe en zegt "Wat is hier gebeurd"waarop de dwaas antwoord "IK weet het niet, ik ben hier net" Er zijn verschillende dwazen, namelijk iemand die niet weet en niet weet dat hij niet weet. Dan heb je iemand die niet weet, maar denkt dat hij het weet. Vermoedelijk kent u vast wel zo iemand uit uw omgeving? Dan is er iemand die weet dat hij niet weet. We konden er samen smakelijk om lachen. Al doorpratende popte zich nog een ander voorval op. Ook ik werd enige tijd geleden aangeschreven op een zeer agressieve wijze door de Stichting Garantie Fonds. Dit omdat mijn bedrijf niet zou voldoen aan allerlei opgelegde voorwaarden en als ik dit niet snel zou veranderen en hen zou antwoorden dan zou ik op een zwarte lijst worden gezet. Met stomme verbazing heb ik de mail indertijd gelezen. En weer wordt er op angst gezinspeeld. Gelukkig heb ik een aantal juristen in mijn omgeving en nadat ik er eerst zelf eens op had zitten broeden heb ik een kleine aanpassing in mijn leveringsvoorwaarden gemaakt en een aparte pagina gewijd op de site van Triade Travel over het bewuste garantiefonds. Ik heb begrepen in de reiswereld dat ook daar oplichters actief zijn, maar aangezien ik mij niet aangesproken voel, heb ik de zoals gezegd de nodige aanpassingen verricht en nooit geantwoord. Wie weet sta ik inmiddels wel op hun zwarte lijst. Eerlijk gezegd, ze doen maar. Zo kwamen er nog meer akkefietjes naar boven drijven. Een oude zakenpartner in de reizenbranche stuurde mij na het beeindigen van de samenwerking een dreigmail. Ik zou hun bedrijfsnaam gebruiken want zij hadden spirituele reizen en magische reizen bij het beneluxmerkenrecht gedponeerd. Al snel was het antwoord klaar en blijkbaar waren ze zo bang dat ik de markt zou overnemen??? Het was eigenlijk wel een soort van komisch, de reizen die ik aanbied zijn én van een totaal andere orde én vinden plaats in andere landen, dus met andere woorden waar gaat het hier over???? Hebben, hebben en nog eens hebben en de angst te kort te komen, de hebzucht viert hoogtij. Zo hebben ooit eens 2 oud deelneemsters van één reis, de reis gekopieerd en zijn er met mijn produkt proberen mee van door te gegaan. Beiden waren héél spiritueel, dat dan weer wel. Maar ik had geen zin in rechtzaken en negatieve energie, want dat gaat zo'n zaak dan worden wanneer ik die aanspan. Per slot van rekening is zoals mijn vriendin het ooit zo mooi verwoordde" beschouw het maar als een groot compliment". Blijkbaar weet jij zo'n mooi produkt neer te zetten dat anderen je dat na willen doen. Alleen met dit werk valt mijn niet veel te kopiëren,omdat ik zelf een essentieel onderdeel van het produkt ben. Uiteraard had ook ik toen heel veel last van mijn gekwetste ego, want ik verwachtte dit gedrag al helemaal niet bij mensen die zeggen te leven en te werken in liefde en te gaan voor het allerhoogste goed. Het meest pijnlijke heb ik hun leugens ervaren toen ik ze confronteerde met wat ik "wist en gezien" had, voordat ze het echt in de markt zetten. Want na ongeveer 2 jaar werd de reis aangeboden op de Onkruid beurs, precies zoals ik het toen al "gezien" had. Inmiddels vele ervaringen rijker en nog meer illusies armer weet ik beter, in deze wereld viert het ego hoogtij. Maar zoals de wet van Karma werkt, inmiddels is het tij gekeerd. Dan rest de vraag natuurlijk: ga ik mee in het systeem of niet???? Wil ik ook alles vastleggen en beveiligen uit angst dat.......Het is soms een dilemma. Want zo al pratend kwam ik op nog een voorval dit keer van de beroepsvereniging. Ons therapeuten werd dringend geadviseerd om de therm psychotherapie niet meer te gebruiken. De naam psychotherapeut is beschermd en mag alleen gebruikt worden door de persoon die BIG geregistreerd is. Maar psychotherapie is volgens mij een gewoon Nederlands woord en maar dat mag ook niet gebruikt worden net als het bewuste woord (ik zal het niet noemen want ik wil niet dat mijn buurman door mij eventueel nog meer problemen krijgt) waarvoor mijn buurman werd aangeschreven. Dus ook het woord psychotherapie mag vooral nergens genoemd worden op straffe van € 8.000,-- per overtreding, wanneer je niet Big geregistreerd bent, terwijl sommige therapiën het gewoon wel zijn! Dan denk ik soms de wereld is gek aan het worden. Toch ga ik gewoon verder en geniet van alles wat er op mijn pad komt. Ik geniet van het succes en als iets mislukt dan geniet ik daar ook van, want zoals Osho het zo mooi zegt Een mislukking zorgt voor een vreugde die geen succes je ooit kan geven. Succes zorgt voor een vreugde die geen enkele mislukking je ooit kan geven. Alles verandert maar het verschil tussen dat wat je hebt en wat je zou willen hebben, blijft constant...........Pffffffff dat ego toch!

Kreeft & Nebt-Het de Godin van de Geheimhouding

Kreeft het 2e hoofdteken van de dierenriem. De Kreeft is een waterteken en dit teken loopt van 21 juni tot 22 juli. Voor mij is het niet een van de makkelijke tekens om mee om te gaan. Wat hen kenmerkt is dat dat ze nogal humeurig, lichtgeraakt, overemotioneel en (over-)beschermend kunnen zijn. Ik krijg het er vooral Spaans benauwd van, zeker als ze als een moederkloek over mij zich (ongevraagd) gaan ontfermen. Maar ja met een maan in waterman is dat dan ook niet echt een goede combi. Als ze dan ook nog met allerlei onbedoeld goede adviezen aankomen, worden de rapen helemaal gaar. De Kreeft kan timide, verlegen en vooral ook teruggetrokken overkomen. Maar innerlijk gebeurt er van alles bij hen. Zij beschikken over een rijk innerlijk gevoelsleven en vooral ook een creatieve geest. Zij zijn nogal huiselijk ingesteld en voor hen is een stabiele thuisbasis meer dan noodzakelijk. De Kreeft kan indrukwekkend overkomen en dan kan de Kreeft een kant laten zien die juist niet emotioneel is. Ze kunnen ook onwrikbaar, koppig, doelgericht, sluw, intuïtief en wijs zijn met een filosofische diepgang die grenst aan inspiratie. De Kreeft is gesteld op intimiteit, ze zijn meevoelend en vriendelijk voor andere mensen. Ze beschikken over een groot inlevingsvermogen en kunnen zich makkelijk inleven in situaties van anderen. De watertekens staan bekend om hun aan-en invoelend vermogen maar ook omdat ze een grote verbeeldingskracht en een rijk emotioneel gevoelsleven hebben. De andere kant is hun neiging tot dagdromen, waarbij ze soms hun leven proberen om te smeden om aan een of ander romantisch ideaal te voldoen. Kreeften zijn dol op lekker eten, of zorgen dat er lekker gekookt is, kunst, literatuur en toneel, maar ook een goede film spreekt de Kreeft erg aan, waarbij ze helemaal op kunnen gaan en zich inleven in de actie en gevoelens van de personages. Om die reden vinden ze het vaak ook leuk om zelf te schrijven of toneel te spelen. Dankzij hun scherpe ogen en tong en gave voor mimiek kunnen ze hier zelfs erg succesvol in zijn, al moeten ze wel uitkijken niet té ver door te gaan in hun emoties en niet te veel overdrijven. Je komt bij hen nogal eens een mengeling van stoerheid en zachtheid tegen en ze zijn heel romantisch soms op het ziekelijke af. Wanneer een kreeft in een langdurige relatie zit dan is hij of zij qua emoties juist heel standvastig. De Kreeft ziet zichzelf vooral als beschermer van het gezin en bij hen staat de partner en kinderen altijd voorop. Zij hebben een uitstekend geheugen, zeker wanneer emotioneel beladen gebeurtenissen zich afgepeeld hebben. Zij kunnen zelfs nog na jaren de kleurrijke details herinneren. Kreeften zijn vaak rommelig, chagrijning en ze hebben de neiging om te zwelgen in zelfmedelijden (meestal omdat ze een minderwaardigheidscomplex hebben). Ze kunnen lang blijven tobben over (veelal ingebeelde) beledigingen. Kreeften zijn niet altijd erg stabiel. Ze raken makkelijk ontaard en omdat het zulke overtuigende romantiseerders en inlevers zijn, zijn het ook succesvolle oplichters. De relatie met de Kreeft en het Oude Egypte is de Godin Nebt-Het (ofwel Nepthys genaamd). Nebt-Het de godin van de geheimen wordt in het Oude Egypte geassocieerd met de Kreeft. Zij is de zuster van Isis en Osiris en zij zorgde voor de Egyptische gewoonten en begrafenis protocollen. Zij wordt vaak afgebeeld met Horus, het kind van haar broer en zus, waarbij zij de lerares, verzorgster en bewaakster is. Zij is de passieve beschermvrouwe. Haar afbeelding vind je in tempels en tombes als een gevleugelde beschermster en gids. Zij staat symbool voor het moederinstinct van de woestijn gier. Deze vogel staat bekend om haar kracht, zeer beschermend naar haar jongen en zij kan zowel heel laag over de aarde maar ook erg hoog boven de aarde vliegen. De krachten zijn een toespeling op ons astrale lichaam die zij beschermd. Haar naam zinspeelt op " het huis" wat ons lichaam representeert . Als beschermvrouwe van ons lichaam werkt zij in op ons autonome onbewuste functies wanneer we slapen. Ze zorgt niet alleen voor ons fysieke lichaam maar zij staat ook nog voor de meer subtielere vormen van voeding. De levenden staat zij bij wanneer het voedsel aan de Goden wordt geofferd. De oude Egyptenaren gingen er vanuit dat de essentie in het voedsel door de Goden werd opgenomen. Wat overbleef had het stempel van de Goden meegekregen wat door de stervelingen weer gebruikt kon worden als spirituele voeding. Het teken van de Kreeft heeft een relatie met het voeden van de zojuist geborene, zoals haar traditionele werkzaamheden werden afgebeeld namelijk het voeden van Horus, het geincarneerde zonprincipe. Het ritme van de maan wat geassocieerd wordt met de Kreeft. De maan is de heerser van de Kreeft, heeft te maken met gewoonten, geheugen en het organische deel van het lijf de spijsvertering (maag) en het elimineren van afval. Dit dubbele proces staat ook weer centraal in haar bestaan in de Duat, namelijk de ontvanger van de nieuw overledene die het innerlijk leven binnentreedt en als vroedvrouw voor dezelfde ziel die deze regionen weer verlaat om opnieuw te incarneren. Haar kroon is een op een voetstuk staande plengofferkom. Dit was de traditionele offerkom die zowel in de tempels als de tombes werd gebruikt. Het is het symbool van haar goddelijke taak voor het transporteren van het spirituele equivalent van fysiek voedsel van de aardse en de hemelse regionen. De uil is haar dier en de oude Egyptenaren geloofden dat zij het medium was voor de spirits van onze innerlijke stem. Haar afbeelding werd gevonden door heel Egypte op duizenden begrafenis heilgdommen. Vaak wordt zij samen afgebeeld met haar zuster Isis. Samen voerden zij de magische riten uit om de natuurlijke krachten te herstellen van de persoon die door het Heilige Land reisde. Isis staat garant voor bescherming door middel van haar toverspreuken en Nebt-Het biedt haar gevederde armen aan om de overledenen te beschermen tegen negatieve krachten. Door het hele graf leidt Isis de ziel van de overledene door het land van Osiris terwijl Nebt-Het de gelederen sluit en als beschermster fungeert. In de Philae tempel te Aswan, wat één van mijn favoriete tempels is vind je afbeeldingen van de heilige rituelen van de vernieuwing, waarbij uitgebeeld wordt de belangrijke connectie en de functie die de de 2 zusters hebben in de Osirus mythe. Zij wordt daar afgebeeld als het spiegelbeeld van haar zus bij het balsemen, de ceremononie van het inprenten van het leven als mede het herstel van de vitale krachten voor de ingewijde. De Philae tempel staat regelmatig op het reisprogramma van Triade Travel. Het is een mooie (welliswaar) verplaatste tempel in het Zuiden van Egypte.

Kloosters en het Labyrint

Retraite, Stilte, meditatie en het lopen van een labyrint, bracht ons naar het Zuiden van Nederland en België. Op zoek naar een goede locatie, waar én de energie goed is en waar we in stilte tot onszelf kunnen komen maar ook een labyrint kunnen lopen. Er werd het Westmalle Klooster geopperd, daar had ik wel oren naar. Als Belgisch bier lefhebster wil ik wel een aantal dagen in het Westmalle klooster bivakkeren. Voor degene die nooit anders dan "gewoon" bier drinken, ik kan de Belgische bieren van harte aanbevelen. Persoonlijk vind ik ze een stuk lekkerder en gevarieerder dan het Nederlandse bocht, ik zal geen merken noemen, overigens op de Hertog Jan na, want dat is ook lekker bier! U voelt de bui zeker al hangen??? Jawel al de overige Nederlandse bieren vind ik niet te hachelen. Dus togen wij naar België, een grens afzetting is mijns inziens niet echt nodig want je ziet direkt wanneer je in België bent. Onderweg naar Westmalle kwamen wij het ene na het andere frietkot tegen. Het water liep me uit de mond bij de gedachten aan deze Belgische frieten met hun wat zurige mayonaise. We hadden hier echter geen tijd voor. Bij het Westmalle klooster aangekomen bekroop mij toch een wat ondefineerbaar gevoel. Stem me af op wat ik nu waarneem en de plek is voor mij niet dé plek. We stappen uit de auto en het stonk, een soort putlucht. Een deel van het klooster lijkt nieuw. Achter een mondern metalen hek zien we de kratten Westmalle staan. Oehhhh denk ik nog LEKKKKKKER!!!!! Maar net als met de friet daar kwamen we niet voor. Onderweg zie ik Maria aan de muur hangen. Wanneer we bij het klooster aankomen, oogt het hermetisch gesloten. We staan wat te dralen voor de grote houten deur. We besluiten toch om maar aan te bellen en een alleraardigste Monnik of Broeder doet open. We mogen door het klooster en de kloostertuin doorlopen naar het andere gebouw waar de de gastenbroeder zetelt. Want wij zijn aan het kijken of we op deze plek slaapgelegenheid kunnen regelen. De kamer van deze broeder was al snel gevonden, ik klop aan, hoor een Jahhhh.....en probeer de deur te openen, die zit dus op slot. Even later hoor ik de sleutel rammelen in het slot en hoor dat het slot open gedraaid wordt en met een ferme zwier gaat de deur open. Oog in oog sta ik met de gastenbroeder. Hij staat daar met opgestroopte mouwen van zijn habijt en hij maakt op mij de indruk dat we hem gestoord hebben. Alleh....wat kan ik iek veur u doehn???? Wij zochten onderdak voor het houden van een retraite antwoord ik. Jaaaah, dat koemt nu nie goei ooiuet hé....., we gahn zoi eeten.......en dahn die mis........Oh...antwoord ik, ik begrijp het. Maar we zoeken iets voor in augustus. Alleeh dat ies dan speitig want we zitten elemaahl vol. Ik kijk hem aan en kan mijn lachen gelukkig inhouden en zeg dan uit de grond van mijn hart. "Dat is dan heel fijn voor jullie dat jullie volzitten". Hij kijkt mij ongelovig aan. "Ik wens u een prettig maaltijd en een hele fijne dag". Hij draait zich snel om en sluit de deur weer af. Wij kijken elkaar aan.......en zijn eigenlijk een beetje verbaasd, ook omdat hij verder niets zegt wanneer er dan wel eventueel plek is. Omdat deze plaats voor mij niet helemaal lekker voelt, dacht ik, het is weer geregeld dus, we moeten hier gewoon niet zijn. Maar wat dan wel. We besluiten een ander klooster op te zoeken, niet ver hier vandaan. Het klooster is snel gevonden en wanneer ik het terrein op rijd.................................................................................Wauw.....dit is een goede plek. Enthousiast stap ik uit en geniet van de natuur. Dit klooster ligt op nog geen 15 tot kilomter afstand van het andere klooster, wat een wereld van verschil. Ik neem de omgeving in mij op. Eerlijk gezegd vind ik dit klooster (qua gebouw) niet echt mooi, maar het voelt hier helemaal goed. Loes en Petra reageren net zo enthousiast als ik. We zijn er met elkaar al snel uit. Dit klooster is prima geschikt voor de retraite net als de omgeving trouwens. Nu nog even kijken of er plek is. Er is een labyrint in de buurt. We besluiten om erheen te gaan. The labyrinth awaits our discovery, for it will guide us through the troubles of our lives to the grand mysterious patterns that shape the web of creation. It will lead us towards the Source and eventually guide us home. Uit: Lauren Artress : Walking a Sacred Path, p.22 ................................................................................................................. Wat is nu een labyrint??? Het is een kruisingsvrij, slingerend pad wat jou als loper voert naar het centrum van het labyrint en weer terug. Het labyrint heeft slechts één enkel pad, dit in tegenstelling tot een doolhof, waarin je keuzes moet maken tussen de verschillende paden. Het labyrint gaat via diverse wendingen naar het centrum en weer terug. Een essentieel verschil tussen een doolhof en een labyrint is, dat je in een doolhof je weg verliest maar in een labyrint je weg (terug)vindt! Het labyrint komt in vrijwel alle culturen voor. De oudste bekende labyrinten zijn zo'n 6000 jaar oud en stammen uit het Neolithisch tijdperk, op eilanden in de Middellandse en Aegeïsche Zee. Later werd het labyrint onder meer via het oude Egypte en de Minoïsche beschaving en vandaar via de Griekse mythologie een onlosmakelijk deel van de Europese cultuurgeschiedenis. Sinds 300 jaar na Christus heeft het ook een plaats gekregen in de Christelijke traditie: in een aantal kerken en kathedralen in Frankrijk, Italië en Engeland liggen labyrinten. Het bekendste ligt in de kathedraal van Chartres. In bijbelse verhalen komt het labyrint voor als verbeelding van de stad Jericho, of als onderdeel van het paleis van Koning Salomo. Langs de Scandinavische kusten liggen talloze stenen labyrinten, die een onderdeel uitmaakten van de volkscultuur. In Engeland liggen eeuwenoude labyrinten van turf en gras. Het labyrint heeft een plaats in de cultuur van de Hopi-Indianen, en is te zien op de afbeeldingen bij het Peruaanse Nasca. Op moskeeën in Pakistan staan afbeeldingen van labyrinten. Het labyrint vertoont ook verwantschap met de oosterse Mandala en met oeroude afbeeldingen van spiralen, bijvoorbeeld in Ierland en Turkije en op Malta. Labyrinten en doolhoven zijn sinds jaar en dag ook een bron van spanning en vermaak. Het labyrint is een oeroud archetype. Het heeft de vorm van een cirkel. Een cirkel kent geen begin dan wel een eind en je kunt er ook geen richting of orientering aan aflezen. Het Egyptische symbool voor eeuwigheid is een tot cirkel geknoopt koord. Het is tevens verbonden met geboorte en transformatie. De cirkel is vanouds een symbool van heling en heelheid. Het labyrint wijst je een weg door die cirkel heen. De spiraal is een symbool van de verbinding tussen de menselijke en de goddelijke wereld. In psychologische zin is het labyrint uitdrukking voor "het zoeken naar het centrum". De weg door het labyrint kan voor ons mensen beschouwd worden als een metafoor voor ons levenspad. In het dagelijks leven kent ons pad immers ook de nodige - verwachte en onverwachte - wendingen. De vorm van het labyrint geeft vertrouwen dat je je kern (je bestemming) ook echt kunt bereiken. Maar het belangrijkste is wel dat je in beweging blijft. Niet het bereiken van je doel is de weg, maar de weg is het doel. Loes staat hier bij het labyrint, zij is dé specialist in het werken met het labyrint. Wij (Petra en ik) lieten ons graag verrassen, zoals altijd duik ik graag gehinderd door enige kennis in weer iets nieuws. Het weer was prachtig, een lekker zonnetje, een aangename temperatuur dus slippers en trui uit en gaan. Tot ik een aantal meters gelopen had merkte ik dat mijn camera behoorlijk de aandacht afleidde. Zo bedacht ik mij om mijn camera toch maar even terug te leggen. Opnieuw de loop in het labyrint gestart. Mezelf had ik geen vraag gesteld, maar stelde me open voor de ervaring van de loopmeditatie. Als snel "was ik weg", heerlijk vond ik het. Echt een aanrader en leuk om te doen.Voor degene die met vragen zitten, grote kans dat je vraag beantwoord wordt. Hier in dit labyrint kon je ook etherische oliën en destillaten kopen. Met mijn hand ben ik de de flesjes gaan voelen en heb er eentje gekocht. Dezelfde avond heb ik de olie gebruikt en tijdens mijn meditatie merkte ik dat er energetisch veel in beweging werd gezet. Loes, die veel ervaring heeft met het labyrint, legt als er geen labyrint is, zelf een labyrint neer. Het labyrint kan gebruikt worden voor meditatie, bezinning, heling en spirituele groei, ceremonies, bijvoorbeeld bij geboorte, huwelijk, ziekte en overlijden maar ook voor de viering van het jaar en voor vrede en verzoening maar ook als instrument voor bezinning op waarden en cultuurverandering in organisaties. Mij is het goed bevallen, er zullen zeker meer labyrint meditaties gaan volgen. Voor meer informatie zie de website van de spiegelkamer te Rotterdam of neem kontakt op met Loes Blok.

Het Nederlands Voetbal & de Oranje Gekte

Persoonlijk heb ik niks meer met het voetbal en al helemaal niet met de gekte rondom "Oranje" .  Ik weet het, ik maak hier geen vrienden mee, maar dat is dan maar zo. Elke keer sta ik weer verbaasd over hoe de Oranje koorts in de bollen van menig Nederlandse man of vrouw slaat. Hele straten zijn al (sommige een maand van tevoren) voor het festijn gaat beginnen oranje gekleurd.
Dit jaar is HET GROTE VOETBAL EVENEMENT in Charkow of all places, never heard of. Het schijnt in de Oekraïne te liggen. Onze jongens mochten daar niet overnachten, omdat dit politiek niet correct zou zijn. Wel zijn onze voetballers in Polen naar het voormalig vernietigingskamp Auschwitz geweest. Dat is dan wel weer mooi!

 Het had bij onze jongens diepe indruk gemaakt.  Je moet wel van beton of een psychopaat zijn,  wil dit kamp geen indruk maken. Jawel hoor, er is nog een kamp (Polen heeft er velen) vlak bij de Russische grens en die heeft op mij een diepe, maar dan ook een zeer diepe indruk gemaakt. Majdjanek, dit vernietigingskamp is zeker de moeite waard om te bezoeken, niet te vergelijken met Auschwitz. Polen heeft van de voormalige kampen musea gemaakt en ze zijn voor zover ik weet allemaal te  bezichtigen. Mocht er iemand ooit nog eens een horrorfilm willen maken dan kan ik dit  kamp van harte aanbevelen.

 Samen met de Engelen, Gidsen en mijn begeleiders heb ik in 2006 een "rondje" Polen gedaan. Dit is één van mijn meest indrukwekkende reizen geweest waarbij ik mij tijdens mijn verblijf in voormalig Oost-Duitsland en Polen me volledig heb laten "leiden". Dit laatste heeft net als het land een onuitwisbare indruk bij mij achtergelaten. Majdjanek heb ik "bij toeval" gevonden, want de wegbewijzering in Polen was toen niet al te bedt best, net als de wegen trouwens!. Helaas had ik indertijd nog geen digitale camera, maar wel een gewone camera, dus de foto hierboven is van het internet geplukt en in dit geval zonder kraaien. Want toen ik daar aankwam was het vernietigingskamp nagenoeg verlaten en alleen bevolkt door zwermen zwarte kraaien, die in grote getale op het prikkeldraad zaten. Majdjanek ademt wanhoop en de dood uit (voor mij nog meer dan in Auschwitz) waarbij de zwarte kraaien voor een lugubere en sinistere aanblik zorgden. Lange tijd heb ik op dit kamp rondgelopen door de barakken, gaskamers en het prikkeldraad waarbij ik nauwlettend werd gadegeslagen door deze levende wezens met hun kennis van goed en kwaad. De kennis van de kraai is van een hogere orde dan de kennis van de mensheid. 

Maar ik dwaal af. Ooit was ik wel in voor voetbal, maar dat is al heel lang geleden. Dat had wel een beetje te maken met onze Nees. Heimelijk was ik wel een beetje verliefd op de Nees, ik vond hem indertijd  een lekker ding.

 Of er in mijn jeugd ook zoveel oranje op straat was? ik kan het mij echt niet meer herinneren maar volgens mij niet. Wat ik nog wel weet is dat er ooit verwoede pogingen zijn gedaan om aan mij uit te leggen hoe buitenspel nu precies in elkaar stak. Echter men heeft de hoop maar opgegeven, want hoe ik het ook wendde of keerde, ik snapte er geen hout van. Uiteindelijk heb ook ik het maar opgegeven dat dit bijzondere fenomeen nog eens in mijn blonde hoofd zou gaan beklijven.
De laatste (volledige) voetbalwedstrijd die ik gezien heb was tijdens het WK van 1974. Toen Nederland tegen onze aartsrivaal Duitsland moest spelen. Nu ben ik van na de oorlog (gelukkig) maar wel met een klein beetje oorlogssaus overgoten, maar daar heb ik heden ten dage geen last (meer) van. Eerlijk gezegd eigelijk al jaren niet meer. In Argentinië verloor Nederland  deze wedstrijd met 2-1 tegen Duitsland en zowaar een nieuw nationaal trauma was geboren en toen de Nees ook nog eens in het huwelijksbootje stapte met zijn 1e vrouw, was het voor mij eens en voor altijd over en uit met de voetballerij. Mezelf overigens afvragend of zij toen ook al gesolliciteerd had naar de fantastische functie van voetbalvrouw. Kromme tenen krijg ik van deze term, nooit geweten dat ze bij de nationale vacature bank een dergelijke voetbalvrouwenbaan hadden.
Nu in 2012 is de Oranje gekte weer toegeslagen. Als nuchtere uit de klei getrokken Hollandse kan ik het niet ontlopen en aan alle kanten word ik hiermee geconfronteerd. Ga ik boodschappen doen bij de plaatselijke Albert Heijn krijg ik voetbalplaatsje in mijn handen geduwd. Bij een andere grutter poppetjes in het kader van de voetbal. Nog maar te zwijgen van alle oranje produkten zoals jumbo bollen, mijn  vullingen vallen er spontaan van uit als ik alleen al denk aan al die zoetige narigheid. Nog even los van alle kleurstoffen en smaakstoffen. Daar zag ik laatst op tv dat de paprika chips tijdens een evenement als dit de winkels uitvliegen. Hoe is het mogelijk denk ik dan! Maar ja, ik lust niet echt chips, dus dat zal het wel zijn.

Waar ik wel weer heel blij van werd was van de Boeddha die in het riante appartement staat van een goede vriend. Persoonlijk heb ik wel wat met het Boeddhisme en sommige Boeddha beelden vind ik zo mooi. Hij, mijn goede vriend,  is er nogal een van het nuchtere soort, samen hebben wij een voorliefde voor lekker eten, drinken, de Efteling én Eddy Wally. Vooral Eddy moet je een keer meemaken! Maar we delen nog meer. Ooit hebben we samen door Egypte getrokken en hoewel ik volgens hem gewoon een "heks" ben en ik hem beschouw als gewoon "onbewust bekwaam",  staat dit onze vriendschap geenzins in de weg. Tot mijn stomme verbazing heb ik hem  urenlang in een tempel op de grond zien liggen en het was hem ook nog goed bevallen. Wat we niet delen is de liefde voor voetbal. Hij is een Oranje fan en ik deed het zowat in mijn broek toen ik zijn Boeddha op facebook zag. De 1e variant ging nog maar de 2e deed mijn mondhoeken krullen.

  Geweldig toch!!!!

Alleen, helaas mocht het niet baten tot en met heden. Ik heb de conversaties over deze Oranje Boeddha een beetje gevolgd op facebook . Want er deden heel wat suggesties de ronde wat je allemaal met de Boeddha zou kunnen doen om het Nederlands Elftal te laten winnen. Mijn fantasie sloeg ervan op hol!

Persoonlijk weet ik als geen ander dat de andere wereld helpt en veel mogelijk kan maken, maar om een voetbalwedstrijd te winnen moet je gewoon een goeie ploeg hebben. Ik weet het, ik heb geen verstand van voetbal,  maar ik vermoed nu zomaar dat we dit nu nét niet hebben. Maar ondanks dat hebben wij Hollanders wel handelsgeest en laten we (de rest van Nederland) ons massaal in de luren leggen met al die Oranje produkten. Zondag mogen ze weer, zo heb ik begrepen, zucht!

Waarschijnlijk ben ik één van de weinigen die verlangt naar een tijd zonder al die uitzinnige Oranje Fans en dat de jumbo bollen weer gewoon van kleur zijn en dat al de Oranje vlaggetjes weer van de straat gehaald worden. Van mij mag het over en uit zijn met deze voetbalmania.

Het zijn niet alleen de bollen, de chips, de oranje drankjes, t-shirtjes, leeuwtjes, poppetjes, petjes toeters, voetbalmakelaars (hoe verzin je het), transferbedragen waar een paard de hik van krijgt en dan nog maar te zwijgen over al die voetbalvrouwen die ineens in de mode gaan, een eigen lijn krijgen, een eigen talkshow of  gewoon gespot worden in de PC Hooftstraat. Nog maar te zwijgen over ons overheidsgeld dat besteed wordt aan extra blauw op straat bij een voetbalwerdstrijd of het uit elkaar houden van Hooligans. Volgens mij is het mooie van sport dat het verbroedert en het leert je te incasseren, want verlies hoort bij het leven. Jullie begrijpen het zeker al, ik snap echt niets van voetbal!