Engelse, Ierse en Schotse Sferen

Een vriendin vroeg mij of ik zin had om mee te gaan naar een folkfestival in de Doelen. Dat leek mij wel wat, a) is het altijd met haar gezellig en b) een avondje uit zag ik ook wel zitten. Het was voor mij echt een eeuwigheid geleden dat ik in de Doelen in Rotterdam ben geweest. Wat ik mij ervan kon herinneren was dat het indertijd wel een bepaalde uitstraling had.

Wij liepen al kletsend door de stad en ook hier viel het mij op dat de crisis flink heeft huisgehouden. Winkelpanden staan leeg en sommigen zijn zelfs met papier dichtgeplakt. Het geheel maakt een wat armoedige indruk. Het doelencafé is eveneens gesloten, dichtgetimmerd met een soort van kartonnen borden, dat zal het vast niet zijn, maar zo zag het er wel uit.

Eenmaal binnen, valt het mij op dat het ook hier het niet meer is wat het geweest is, maar wat mij vooral opvalt is dat het energetisch enorm vervuild is. Mijn vriendin heeft allemaal niets met die hocus pocus van mij, dus houd ik wijselijk mijn mond van wat ik waarneem. De sfeer is ontspannen en er zijn diverse workshops waar je met life muziek het Ierse dansen kunt leren. Heel leuk en de muziek klinkt goed. Wij kijken elkaar veelbetekenend aan, want de zweetlucht in de ruimte waar de workshop gehouden wordt, is niet te harden en wij besluiten dan ook vooral snel naar een andere ruimte te gaan.

Het is druk, daar waar het eten en drinken verkrijgbaar is, en ik kijk mijn ogen uit. Het is alsof ik in Glastonbury ben beland. Mensen van alle leeftijden zijn gekleed in een hippyachtige outfits en ook mannen in Schotse kilts ontbreken niet. Het is alsof ik in een andere wereld ben beland. Een wereld waarbij het publiek in hun eigen verhaal zit, compleet met bijpassende kleding en haardracht en dit alles passend bij en voor een Folkfestival. "Zien wij er nu ook zo uit"? vraag ik aan mijn vriendin. "volgens mij niet hoor", is haar antwoord, waarbij zij met moeite een lach onderdrukt.

Voor ons loopt een echtpaar voorbij, zo inschattend zijn zij beiden eind 50 begin 60. Ze hebben een zelfde soort energie. Hij, te dik parmantig lopend met zijn veel te dikke buik naar voren gericht en zij, op een net te korte afstand achter hem aanlopend. Zijn haar is compleet grijs, iets te lang, en nét niet meer in model, en hij heeft een grijs baardje met een klein vlechtje. Dit vlechtje bungelt een soort van wormvormig aanhangsel onder aan het baardje. Het beeld van een geit verschijnt voor mijn geestesoog. Zou dat het spirituele signaal zijn dat ik inmiddels in het jaar van de Geit ben beland??? Later kom ik de man nog diverse malen tegen, maar het beeld van de geit en de telkens opkomende neiging om in de lach te schieten raak ik niet meer kwijt. Tja, dat ego wil zich onderscheiden en ik bemerk bij mezelf dat ik hierover allerlei gedachtes en overtuigingen heb.

Wij besluiten naar het optreden van Meave te gaan. Voor mij is alles nieuw en ik laat mij graag verrassen. Nou een verrassing was het zeker.

Naast mij op de 1e rij zit een man in Schotse kledij. Naast mijn vriendin zit een enthousiaste Rotterdamse die speciaal naar dit Folkfestival is gekomen om HAAR te zien en horen optreden. Zij vertelt lyrisch over Meave en zodra deze nagtegaal begint te zingen snap ik ook waarom. Wat een stem heeft deze vrouw, prachtig! Zij krijgt een staande ovatie, waarbij de Schot, wat gewoon een onvervalste Rotterdammer blijkt te zijn, door het iets te enthousiaste opstaan met zijn kilt aan de stoel blijft hangen. De ongemakkelijke situatie zorgt ervoor dat ik strak voor mij uit blijf kijken naar de 5 koppige band omdat ik anders bang ben dat ik helemaal mijn lachen niet meer kan inhouden. Het lijkt wel een klucht waar we in zijn beland.

Als we aan een tafeltje van ons spawater zitten te genieten zien wij tegenover ons een paar Engelse mannen zitten. Bier glazen houdend in hun handen en dat niet alleen, ze hebben ook de advokaat ontdekt. De Doelen verkoopt geen advokaat, dus was het ongetwijfeld een BYO. Een waxinelichthouder dient als advokaatglaasje. Vol verbazing sla ik het tafereel gade.

Het leuke van het concept in de Doelen is dat er diverse optredens en workshops zijn gedurende deze avond en wij besluiten naar het optreden van Steeleye Span te gaan. Bij mij waren ze bekend met de hit all around my hat. Een leuk nummer uit 1973. De zaal zit bomvol en de band is nog even alle instrumenten aan het stemmen. Ze zijn allemaal wat ouder geworden, zwaarder, veel lang en grijs haar en vooral in de hippy tijd blijven hangen. Het volume is mij wat te hard, de eerste 2 songs zijn absoluut niet mijn smaak en ik blijk zeker niet de enige te zijn. We besluiten op te stappen en eenmaal buiten de zaal hebben mijn oren rust. Op naar huis, het was een geslaagde avond, maar eer het zover was moesten wij eerst nog wat ruimtes met  dampende, dansende en stinkende mensen trotseren.

Labyrint uitzoekdag

Vandaag zijn we in Werkhoven, om een labyrint te lopen en om te onderzoeken of we deze plek kunnen aanbieden voor de 1 daagse labyrint reis in Nederland. 

Voor mij is het de 1e keer dat ik op deze plek kom. Het voormalig klooster ligt prachtig ingeklemd tussen de velden en de grijs- tot inktzwarte lucht. Wanneer ik het gebouw binnenkom ervaar ik in eerste instantie niet zoveel. De ontvangst is koeltjes en onze vragen worden afgedaan in de hal, wat mij overigens zeer bevreemdt.

Het gebouw is licht en een soort van modern ingericht. We zoeken een ruimte op om eens even rustig af te stemmen. Dan krijg ik een beeld te zien, zoals het nu is, op deze plek; is er geen verbinding meer met hoe het hier oorspronkelijk bedoeld werd. Energie lagen hangen zonder enige cohesie boven elkaar. Het is net alsof het fundament is verlaten voor iets? ......kan er mijn vinger nog niet goed opleggen.

Het regent even niet en we besluiten om maar gelijk van de gelegenheid gebruik te maken en het labyrint te gaan lopen. 

De tuin is uitnodigend en dan ineens op ongeveer 3/4 deel van deze voormalige kloostertuin verandert de energie drastisch, en voor mij niet ten goede. Bijzonder om te ervaren. Loes start als eerste met het lopen van het labyrint en ik wacht nog even. Eenmaal aangekomen in het centrum van het labyrint begint het te gieten. We schuilen wat onder een prachtige boom om even later toch maar te besluiten terug te gaan naar droger gelegen oorden. Hoe meer we het labyrint achter ons laten hoe droger het wordt.

Weer voel ik de duidelijke energetische scheidslijn in de tuin en stap dan weer in een voor mij weldadige energie. Een groot deel van deze tuin voelt namelijk wel heel goed. Hoe meer we het gebouw naderen hoe meer ik weer de energie voel veranderen. Ineens weet ik wat ik hier mis " de verbinding ", dat is wat er niet ( meer? ) is. De lunch is voortreffelijk en ook in de eetkamer mis ik weer iets, er hangt voor mij geen sfeer. Al snel zijn we het er overeens, een mooie ervaring, maar hier gaan we geen gebruik van maken.

Voor meer informatie over de labyrint reizen en labyrint workshops bij de spiegelkamer in Rotterdam, Loes Blok, of bij Caroline Dekker van Triade Travel. Voor de website kun je terecht op www.spiegelkamer.nl of www.triadetravel.nl/labyrint.html

Bijzondere energieën

Ierland heeft goed eten, dus start een aantal van ons met een full Irish breakfast. Zelf houd ik het maar bij bacon en egs, want de bacon hier is verrukkelijk. We beginnen zoals iedere morgen met het trekken van een kaart, die we bespreken.

Voldaan gaan we op pad, helaas blijkt dat we de Hill van Usnagh niet op kunnen, want die is afgesloten voor publiek, die gaat dus uit het programma voor het volgende jaar. Niet getreurd de rit erheen en de rit erna is prachtig. Mooi glooiende landschappen trekken aan ons oog voorbij. 

We hebben weer enorm geluk, het weer is goed, bewolking afgewisseld met zon. Fore is een warm bad. Net als vorig jaar zien we dat de kinderen hier weer helemaal los gaan. Dit heeft ook met dė plek te maken heeft. Wanneer wij in de ruïne zitten gebeurt ons hetzelfde. Ook wij gaan helemaal los, de tranen lopen over mijn wangen van het lachen. 

In deze prachtige binnenplaats gaat het gewoon verder. De energie maakt los en lacherig. Wanneer we uit gehinniked en gegrinniked zijn gaan we naar een mooie plek waar we de meditatie houden.

Aansluitend brengen we een bezoek aan de kerk, de energie is goed en wij ervaren allemaal de weldadige en hoge energie op deze plek. Een mooie afsluiting van deze reis.

Bijzondere dag

Vandaag bezoeken we een wel heel bijzondere plek. Een steencirkel, die nauwelijks bezocht wordt ligt in de prachtige heuvels van Zuid-West Ierland. We hebben geluk, want het is er nog wat drassig, maar door het mooie weer komen we met redelijk droge voeten aan. De energie is bijzonder, zowel positieve als negatieve energie is voor de meesten van ons goed voelbaar. Ik stem me af en vraag of ik mag zien wat zich hier heeft afgespeeld. Al snel verschijnt er een film voor mijn geestesoog. Ze laten me ook een vortex zien. 

Met mijn handen ga ik de energie voelen en het is een bijzondere ervaring, bij 2 stenen voel ik het magnetisme. Er zijn nog 2 dames die het kunnen voelen, zij geven er alleen wat andere woorden aan. 

Wanneer iedereen klaar is vertrekken we naar Gouganabarrah.

Dit keer hebben we zo'n geluk met het weer, het is zonnig en warm. Deze oude heilige plek is idyllisch en de energie  is goed. We zoeken onze plek voor de meditatie. Vandaag doe ik mee en net als de anderen kan ik er nog wel uren zitten. Een heerlijke meditatie, heerlijke plek, warm en zonnig, een dag met een gouden randje.

Tripje naar la douce France en het labyrint

Een nieuwe trip is in de maak. Loes en ik vertrekken in buitengewoon uitgelaten stemming richting Frankrijk. In no time zijn we in St, Quentin, een leuk plaatsje en we gaan eerst maar eens naar de plaatselijke tourist office. Een allervriendelijkste jonge dame staat ons te woord. Ze spreekt Engels, maar al snel blijkt, dat ons Frans beter is dan haar Engels, ze krijgt er een kleur van. Spreek maar Frans, als we het niet begrijpen dan vragen we je het wel, probeer ik haar nog aan te moedigen. Maar het kwaad is al geschied, want als een blozend schoolmeisje staat ze te stuntelen en zelfs het Frans wil bij deze authentieke Francaise, niet meer lukken. Ik heb met haar te doen, de rode vlekken zitten inmiddels overal in haar nek hals en ook haar gezicht ziet er uit als een kroot. Nadat we met een paar plattegrondjes en een voor ons volkomen onbegrijpelijke minimale  bron aan informatie de zaak verlaten, besluiten we aan de overkant maar koffie te gaan drinken.

Het is een wat alternatieve zaak, zo ook het personeel, alleraardigst, hulpvaardig en vriendelijk, maar ze zien eruit als strenge veganistische geitenwollensokken types, met een wat groezelige huid, haren en dito kleding. We begrijpen uit het verhaal dat er sprake is van " eerlijke koffie" vermoedelijk zonder pesticiden, maar helemaal zeker zijn we niet. Het rappe Frans gaat ons nog net iets té snel. Maar, de koffie was subliem, met een  G sleutel als topping in de opgeschuimde melk.

Op naar le baselique, als eerste voelen we allebei een wat vreemde (zeker geen schone) energie in de kerk. Het labyrint ligt bij binnenkomst aan onze voeten, maar we gaan toch eerst maar eens voelen wat er te voelen valt. Loes begint al redelijk snel te boeren en ik volg haar al snel. We starten met het lopen van het labyrint.

Wij ervaren allebei een bijzondere moeilijk te definiëren energie, wel één die het nodige in beweging zet. Het lopen van het labyrint ontspant en mijn voeten worden steeds warmer en warmer. Nadat we klaar zijn gaan we picknicken in het park, en delen onze ervaringen. We hebben allebei tijdens het lopen van het labyrint het orgel gehoord, heel zacht alsof elk moment het geluid vol zou gaan aanzwellen. Hoe lang de prachtige zachte muziek er was weten we allebei niet, maar zoals er ineens was, zo was het ook ineens weg. Het frappante was dat er geen organist in de kerk was!

 

We rijden naar Amiens, en nemen een route alternatief, die gaat dwars door allerlei dorpen en gehuchten en wij komen aan het eind van de middag aan. Het regent pijpenstelen en het is even zoeken voor een hotel. We vinden er eentje redelijk bij het centrum. We gaan naar de kathedraal, die al voor deel is

schoongemaakt aan de buitenkant. Wanneer we de kerk binnentreden is er een dienst aan de gang, de stemmen en het orgel bezorgen me kippenvel, zo mooi is het.

Wederom besluiten we eerst een rondje door de kathedraal te maken en weer waar te nemen. De energie is in vergelijking met gisteren totaal anders, en ook veel schoner. In totaal lopen we het labyrint 2 keer, tussen de 1e en de 2e keer zitten een paar uren. Beide keren ervaar ik als totaal verschillend, maar heel harmonieus. Amiens is een stuk drukker dan St. Quentin en er zijn wel wat bezoekers die een poging doen om het labyrint te lopen. Bijzonder is het om te zien dat sommige mensen de weg kwijtraken in dit labyrint. Er zijn ook een paar "spelregels" voor het lopen van het labyrint en niet iedereen is daar blijkbaar van op de hoogte. Zo zijn er ook mensen die de stenen lopen waar het labyrint is ingelegd, dat geeft ook bijzondere taferelen en je komt dan ook niet uit in het centrum van het labyrint. Daarnaast word je voor keuzes gesteld, ja en dan vallen verbaasde gezichten ons ten deel.

We blijven nog wat nagenieten in de kerk om vervolgens het stadje in te gaan. Er is markt, en een flinke grote trouwens. Omdat we worden verrast door een plensbui duiken we een brasserie in, waar ze tot mijn stomme verbazing Duvel verkopen. Mijn traktatie voor deze dag, maar dat is nog niet alles, ze hebben ook nog een Vlaamse stoolschotel op het menu staan, waarvan ik zomaar vermoed dat de l een f moet zijn en een potjevlesch.

 

 

We bestellen een kaasplankje, waar 9 stukjes kaas op liggen en nog wat stukjes stokbrood. Eerlijk zullen we alles delen, inclusief dat ene stukje kaas. Loes snijdt het door midden, geeft mij de helft en steekt de andere helft in haar mond. Het is nog wat hard en de structuur en smaak van de kaas is toch wel wat bijzonder. Ik proef, begin te lachen en spuug het uit in mijn servet, " het is geen kaas maar roomboter Loes"! ( vandaar dat  het maar een stukje  op het bord was).  Zonder blikken of verblozen eet Loes de klont boter op en trekt nadat ze het doorgeslikt heeft een vies gezicht. Jakkes, zegt ze, en neemt snel een slok wijn. De overige kaas is verrrrrrrukeluk en we laten het ons dan ook goed smaken.

Wil je meer weten of ben je geïnteresseerd in de reizen die we aanbieden, neem dan een kijkje op de website van Triade Travel. Voor het nieuwe aanbod voor de Labyrint reizen en dagtripjes, kun je contact opnemen met de Spiegelkamer Loes Blok 010-2202012 of met Caroline Dekker 070-3692559.
 

Energieën die nu naar de Aarde komen en de verandering van de trillingsfrequentie

Al langere tijd zijn er energieën aan het werk die hier op aarde heftig kunnen uitpakken. Dit is niet alleen mondiaal zo, maar geldt ook voor ons als individu. Astrologisch bezien zijn er momenteel de standen van een vierkant van Pluto met Uranus, en dan doet de oorlogsgod Mars er nog een schepje boven op en tel uit je winst. Alle ingrediënten zijn aanwezig om de boel goed te laten ontsporen.

Dit proces is al een tijdje aan de gang en met verwondering sla ik het gade. Zo ook in mijn directe omgeving. Hier bevinden zich 2 dames, inmiddels op leeftijd, die, zo gezegd, niet helemaal sporen. Het paadje waar zij met hun huis aan zitten heb ik inmiddels het Zottepad gedoopt. 

Allebei zijn ze bejaard, de een manisch depressief en overgoten met een stoornis van Gilles de La Tourette, wat nog wel eens tot bijzondere taferelen leidt.

De ander inmiddels dik in de 70 en naar het zich laat aanzien toch wel zachtjes dement aan het worden is, en daarbij de nodige agressie ten toon spreidt. Haar ogen staan wild, haar kapsel ziet eruit als een mislukte knipbeurt bij de Kinky Kapper, verward haar, kale plekken,  het is een soort van haardos waarmee  ze met een beetje fantasie zo het akkerveld op kan gaan om als vogelverschrikker dienst te doen.

Het verlies van decorum, dat is er ook, maar zoals het met de meeste psychiatrische zieken gesteld is, van enig ziekte inzicht is dan ook geen sprake. Met een hoop overlast als gevolg.

 

Op dit moment is de situatie zo, dat zodra ik mijn gezicht laten zien, er een lading agressie over me heen komt. Gelukkig  ben ik niet de enige die in de prijzen is gevallen een andere buurvrouw is eveneens goed de klos. De scheldkanonnades, de provocaties en de bijbehorende zeer ernstige ziektes die wij regelmatig toegewenst krijgen zal ik hier dan ookmaar niet herhalen.

Regelmatig mag de Hermandad er aan te pas komen, die overigens ook weinig kan uitrichten, maar een bezoek van hen, leidt soms wel weer tot komische situaties. Want, heer agent ook niet van gisteren, weet soms met gevatte humor de vinger op de zere plek te leggen. En ons rechtssysteem heeft op dergelijk lastigvallen geen adequate oplossing.

Dit was nog niet alles, in de laatste 3 dagen gebeurde er nog veel meer,  met als klap op de vuurpijl een onverwachtse bezoeker. Het is  maandagavond en inmiddels 22.15 uur en ik zit ontspannen naar een detective te kijken wanneer er aan mijn deur wordt geklopt. Buiten staan mijn wel aardige en normale buurvrouw en een wat vreemd uitziende man met fiets bij mij op de stoep. De man kijkt alsof hij in een psychose zit, draagt een raar mutsje, heeft een verfrommeld briefje in zijn hand met TriadeTravel erop en het adres. Hij spreekt Engels en hij wordt door mijn buurvrouw met een veelbetekenende blik geïntroduceerd, als zijnde dat hij voor mij kwam. Ik zal ongetwijfeld niet bijster snugger hebben gekeken, want mij was niets bekend.

 

 

Hij stak direct van wal, want hij kwam om over spiritualiteit te praten, een normaal voorstellen was er niet bij. Een beetje wezenloos kijk ik naar het tafereel waar ik weer in beland ben en antwoord, dat het inmiddels kwart over tien is en dat ik hier nu echt geen behoefte aan heb. Hij houdt voet bij stuk, stapt van zijn fiets af en komt naar mij toe lopen, en zo vertrouwt hij mij toe, I am a healer ( de alarmklokken gaan direct luiden).  En hij wil perse met mij hierover van gedachten wisselen!

 

 

 

Ik word al wat ongeduldig, en baal dat ik de rest van mijn  detective mis en denk " waarom krijg ik de laatste dagen toch van die halve zolen op mijn pad en mensen die de weg kwijt zijn?". Het antwoord wil nog niet direct komen.

 

Hij wil gaan lesgeven, zo vervolgt hij zijn verhaal, en zo gaat hij in zijn enthousiasme verder, "you are going to teach me".

 

De roze olifant zie ik al inmiddels voor mij staan en voel tevens een enorme weerstand in mijn lichaam. Het is helemaal niet de bedoeling dat ik daar les in geef en dat ben ik dan ook niet van plan. Mocht dat wel de bedoeling zijn, dan zal "boven" me ongetwijfeld een signaal geven. Wat verward kijkt hij me aan, herhaalt wat ik zeg, maar hij is niet voor 1 gat te vangen, Nee,  hij gaan samenwerken. Mijn hemeltje lief,  denk ik nog, daar kan ik toch geen klant naar toe sturen? Ik besluit maar onomwonden mede te delen dat ik ook echt niet met hem ga samenwerken. Onthutst en met grote ogen kijkt hij mij aan en herhaalt wat ik zeg. Ja, zeg ik hem nogmaals,  dat gaat niet gebeuren. Na nog wat heen en weer gepraat vertrekt hij eindelijk met zijn "grote gevolg" die hem overal brengt en deuren voor hem opent. Mijn buurvrouw en ik krijgen niet goed helder wat dat grote gevolg dan is en we laten het er maar bij.
Nadat hij weg is, verzucht mijn buurvrouw joh, ik dacht dat het een zwerver was en dat hij op zoek was naar huisvesting want hij stond bij Gerrit voor de deur, maar toen ik vroeg of hij iemand zocht zei hij dat ie bij jou moest zijn.
Nou dat is dan heel mooi......en nog hartelijk bedankt voor het brengen Buuv, zeg ik plagend, denk toch dat ik maar eens binnenkort bollen knoflook voor mijn deur ga hangen, want het salieplantje alleen is blijkbaar niet voldoende.

 

 

 

 

Freitag 13. Juni 2014 und der Vollmond

 

Der Mond steht im  Feuerzeichen Schütze. Diese Energie gibt Begeisterung, Optimismus und das Bedürfnis um Dein Blickfeld oder Deine  Sicht zu erweitern.

Dies ist eine gute Zeit für Dich, sich bewusst auf Deine Ideale zu konzentrieren. Die Sonne beleuchtet den Mond von den  Zwillingen aus. Das kann Unruhe geben und  Bedürfnis nach  Kommunikation. Höre bitte zuerst auf Deine intuitive Ansicht und untersuche erst danach die Fakten.
Merkur läuft bis zum 1. Juli "rückwärts", sodass wir mehr auf unsere rechte Gehirnhälfte angewiesen sind  (Gefühle, Phantasie, Philosophie) statt der linken Seite (Fakten).

 

 

 

Merkur steht im Krebs, was bedeuten kann, dass du erinnert wirst  an  alte emotionale Themen, die schmerzhaft waren und immernoch Weh tun. Venus steht  im Stier (vertraute Liebe und Übergabe? und Behaglichkeit?), Pluto steht  gleich gegenüber und dass kann zu denken geben über Deine Beziehung: Wie ist sie wirklich?

Was ist es wirklich? Warum sind wir zusammen? Wann fühlst Du Dich einsam in Deiner Beziehung und warum? Wann fühlst du Liebe und wann Pflicht?

Mars und Pluto stehen im Quadrat. Das gibt Mut für totale Veränderung. Kann auch die Tendenz Deinen eigenen Willen durchzusetzen verstärken. Suche den Ausgleich und nicht die   die Konfrontation. Denn dies führt sehr schnell zu einem eine Machtkampf der nichts bringt.

Stehe in dieser Zeit gelassen zu Deinem eigenen  Wachstum. Schaue bei Dir selbst, was sich in der letzten Zeit manifestiert hat und in welcher Weise Du Deine gewünschten Ziele erreicht hast.  Inneres  Wachstum ist wichtig, so bleibst Du mit Dir selbst verbunden. Dein stetig wachsendes Bewusstsein hilft
 

 

Dir alltäglich bei Deinem TUN und SEIN. Nehme diese folgenden Wörtern mit: Abenteuer (Schütze), Interesse (Zwillinge), Karma (Saturn), Wechselwirkungen  (Venus).

Der Freitag ist benannt nach der nordischen Göttin Freya, Göttin der Fruchtbarkeit und Sexualität.

Freitag war der einzige Tag, die einer Göttin geweiht war und wurde mit Liebe und Fruchtbarkeit verbunden.

Es war ein Glückstag, vor allem um eine Ehe zu schliessen.
Die ersten Kalender basierten auf  den Phasen des Mondes.

Man lebt dann nicht nach dem System der 12 Monate, sondern mit den 13 Monden.

Die heilige Zahl 13 war mit dem Weiblichen Mond-Aspekt verbunden.

Unser aktueller Kalender ist im Jahr 45 v. Chr. von Julius Caesar eingeführt worden. Papst Gregor hat ihn im Jahr 1582 revidiert  und alle christlichen Länder im Westen  gezwungen ihn zu verwenden. Zentral steht die Drehung der Erde um die Sonne. Die Verbindung mit anderen natürlichen Zyklen ist verloren gegangen mit diesem Kalender. Die 13 Monde wurden nach hinten verschoben und die Zahl 13 bewusst von der Kirche aus als Unglückszahl markiert.

Der Freitag  geweiht der Weiblichkeit, Liebe und Fruchtbarkeit sowie die Zahl 13 wurden bewusst verketzert.

Vom Ursprung her war Freitag der 13. ein Tag, um zu ehren  die Göttin der Liebe und des Glücks sowie des  Wohlstandes im Innen und Aussen. 

Die Zahl 13 war für den Mond-Aspekt und er gab einen neuen Anfang oder Übergang in die nächste Phase - das Leben ist ja zyklisch.

 

Quelle: Petra Stamm

Weitere Information: Lia Capelle

Rigistrasse 11

6045 Meggen CH

email: liacapelle@gmx.net

www.angelsforlia.nl

Dronken zonder drank

Newgrange, the Hill of Tara en nog zo wat van Ierland bekende plekken uit de oudheid, zijn niet de plaatsen waar wij moeten zijn. Allebei voelen we er geen verbinding mee en onze gidsen leiden ons een heel andere kant op. Waardoor we er uiteindelijk ook niet komen.

Grappig hoe het weer werkt, want wij worden naar " beneden", lees het zuiden gezonden. Al vroeg laten wij shannonbridge achter ons. Het lage drukgebied ligt hier, dus het weer is maar zo zo. We hebben onderweg heel veel regen en nog meer regen en tegen de tijd dat we ter hoogte van Wexford zitten, zien we de dikke mist vanaf zee het land op komen drijven. Al afstemmend op boven komen we uiteindelijk uit in New Ross.

We hebben een goede b & b gevonden op loopafstand van het centrum. Het stadje heeft steile smalle straatjes, met en zonder verkeer, dus is het niet echt handig om met de auto de stad in te gaan. Tegen de tijd dat wij klaar zijn om te gaan wandelen is het droog en komt de zon door. De steile straatjes zijn echt steil. Hoe meer we de stad in komen hoe meer wee de energie voelen veranderen. We slenteren wat winkeltjes in en uit en we hebben allebei moeite om ons recht te houden. Loes zegt " ik heb moeite met mijn gronding" en ik antwoord dat ik mij behoorlijk  stom dronken voel worden. Het is een vreemde gewaarwording en in sommige winkels is het zelfs zo erg dat Loes zich aan de stellingen moet vasthouden. Als twee dronken torren wandelen we de steile helling weer op. Onderweg komen we een kerk tegen, die meer ruïne is dan nog kerk.

Langs de hoge muur van een flink aantal meters hangen bramen. Aangezien ik bovengemiddeld ben qua lengte was het voor mij een fluitje van een cent de rijpe bramen te plukken. Heerlijk zoet waren ze. Maar er gebeurde nog meer want de energie zorgt er ook voor dat we enorm melig, lacherig en vooral de neiging heb gek te doen. Eenmaal terug op onze kamer hebben we zo de slappe lach dat we niet kunnen stoppen. De tranen lopen over onze wangen.

Eens kijken wat er morgen gebeurt als we het stadje weer ingaan.

Healing Tao

Soms ontmoet ik hele interessante mensen tijdens mijn reizen. Zo ook nu weer. Nog niet zo lang geleden sta ik op een beurs en stapt er dame op me af, die geïnteresseerd is in de reizen naar Engeland. Wij raken in een geanimeerd gesprek en nadat ik haar folders en dergelijke opgestuurd heb, neemt zij naar verloop van tijd contact met me op en zegt: "ik moet met jou naar Egypte". Het was een verrassende wending en eentje die klopte. Carla in de Dendera tempel. Het wordt met de hele groep een enerverende, diepgaande, transformerende maar vooral ook leuke en plezierige reis. Wij houden contact nadat we terugkomen uit Egypte. Carla is haar naam en zij is van vele markten thuis, maar wat mij vooral aanspreekt is dat zij via het lichaam de mens in balans brengt. Er ligt bij haar een grote nadruk op "bewust zijn en bewust worden en het nemen van de eigen verantwoordelijkheid". Iets wat mij in elk geval aanspreekt. Enthousiast ben ik bij Carla aan de Cursus Healing TAO begonnen. Zoals altijd start ik niet gehinderd door enige kennis en laat mij onderdompelen in de wereld van de healing TAO. Al snel zie ik raakvlakken met de Ayurveda en ik merk al direct verschil in mijn energie en in mijn energiehuishouding. De cursus voor beginners is nu klaar en ik kan niet wachten om aan de vervolgcursus te gaan beginnen. Cursus Healing TAO Wat is Healing TAO? De healing TAO is een zelfhulp methode om ziketen te genezen, spanningen los te laten en beiden te voorkomen. Wat is TAO? TAO is de weg of de kracht van transformatie door innerlijke zelfobservatie van lichaam en geest. Inhoud van de Cursus In deze cursus staat de self healing centraal. De methode die wordt aangeboden concentreert zich op genezende energie wat leidt tot het versterken en het tot rust brengen van het lichaam door middel van oefeningen in:

- innerlijke glimlach

- I- kracht

- 6 helende klanken

- hemelse kringloop

- Empty Force Breathing

Wat levert het op? Vermeerdering van de eigen levensenergie of CHI (levensenergie, circuleert door energiebanen van het lichaam). Oftewel meer levensvreugde, gezondheid en kracht. De cursus zelf heb ik als heel leerzaam maar vooral ook als leuk ervaren met een duidelijk resultaat. Ik kan een ieder de cursus van Carla dan ook van harte aanbevelen.

Informatie: Wholistisch Praktijk Mahata (Rijswijk) emailadres whp.mahata@gmail.com of telefonisch 070-3932267.