Medinet Habu, bescherming en oude bekenden

Onze wegen, die van Misty en van mij,

hebben zich op een wonderbaarlijke wijze gekruist. Sinds een aantal jaren onderhouden wij per mail of sms contact en sinds 2011 is er een shift geweest en kwamen onze paden weer samen in luxor. Zij is een bekend medium uit Canada en leeft daar, waar haar spirits willen dat ze is. Al haar bezittingen passen in 1,5 rugzak. Persoonlijk moet ik er niet aan denken, maar ik bewonder haar manier van leven. Totaal niet gehecht aan materie en net als wij soms nog worstelend met egostukken, staat zij vol vertrouwen op wat haar spirits haar vertellen in het leven.
Haar tijd hier zit erop, dat werd haar duidelijk toen ze onverwachts in december in Abydos belandde. Haar terugkeer naar Abydos voor het einde van 2012 had ik haar al lange tijd geleden voorspeld. Overigens had ik zelf niet meer gedacht dit jaar nog in Egypte te komen, maar blijkbaar is het toch de bedoeling en zo zitten we hier samen in Luxor. Haar gechannelde boodschappen heeft zij verwerkt in een boekje, wat ze me een tijd geleden opstuurde. Zij wilde heel graag naar de Philae tempel in Aswan, want een van haar boodschappen ging overmdie tempel. Omdat het zuiden van Egypte haar onbekend is vroeg ze mij of ik mee wilde naar Aswan. Een dergelijke trip zat eigenlijk niet in mijn programma. Dus na wat afstemming met mijn gidsen en onderzoek binnen mijzelf zou het voor mij een toeristisch uitje gaan worden, met een leuke gelegenheid om de hekkenspringer uit Abu Simbel weer eens even te ontmoeten. Hij is weer dolenthousiast wanneer ik hem van mijn plannen vertel.
Wat mijn gidsen me lieten zien is dat we eerst naar de medinet habu mochten gaan.

Misty was zo enthousiast over de trip naar Aswan en de Philae tempel, want daar was ze nog nooit geweest dat zei ze" we need to go first to Aswan" ik liet het maar even zo. Het hotel waar mijn goede vriendin uit Holland zit, bracht mij dit keer een aangename verrassing. Hazel, een Engelse dame die hier woont, liep ik tegen het lijf en kort daarna Amani uit België. Haar herkende ik in eerste instantie niet omdat haar lange krullende haren nu eens niet verstopt waren onder een hoofddoek. Time flies when you are having fun, en ineens zei Misty, you are right Caroline, we need to go first to the medinet habu temple. Later hebben we nog een heel gesprek over ons ego, onze wil etc en zoals zij het zo mooi zegt "don't get trapped into the illusion" tja, niets menselijks is ons vreemd. Zo gingen wij gedrieën op een holletje naar de tempel. Problemen ondervonden wij bij het ticketoffice in verband met het ontbreken van wisselgeld. Dus eer wij de kaartjes hadden en het wisselgeld geregeld, was er alweer een half uur voorbij. Aangekomen in de tempel is er de oase van rust. De kleuren van de tempel zijn prachtig omdat we laat zijn en het zonlicht dan een prachtig schouwspel aan kleuren laat zien. De guardians heetten ons hartelijk welkom en we mogen zonder een enkel probleem naar een ruimte aan het eind van de tempel ons ding doen. Al pratend over hoe mooi deze tempel is stonden we in de courtyard en ineens hoor ik. " Habibi, what a nice surprise" . Die stem klinkt bekend, denk ik nog, en kijk in het allervriendelijkste gezicht van Salah. Hij is hier aan het werk, dus veel tijd om te kletsen is er niet om nog voor sluitingstijd op ons gemak onze dingen te doen. Uit het zicht zijn we en het is er heerlijk rustig. Ieder zoekt zijn plek en voor mijn vriendin duurde het even, want voor zij zich geïnstalleerd had, op een steen ( lees alternatief meditatiekussen) waren wij al reeds met onze mediatie begonnen en donderde ze met een " klap" op de grond.
Her herstel gaat snel want door de stilte en de energie in ruimte, ( de andere 2 zitten buiten) ben ik alweer snel ver weg. Bloedheet krijg ik het, het is alsof er van onderen en van boven iets wordt aangekoppeld op mijn lijf en ik voel het water uit mijn lijf overal stromen. Dan verschijnt er een enorme engel voor me, Kamael is zijn naam. Wouw.......wat een energie, hij is de engel die met draken vecht. Hij staat voor kracht, niet bang zijn en heeft het getal 5. Ineens realiseer ik mij dat ik deze engel ook in het vliegtuig had gezien. Dan voel ik dat de stroom van energie afneemt en wanneer het helemaal stopt, sta ik op, pak mijn dekentje, probeer het voorzichtig uit te kloppen en sta in een wolk van fijn stof. Zowel Misty als mijn vriendin hebben elk diepe ervaringen, we delen ze later wanneer we op een soort van stenen bankje in de tempel zitten.
Ineens schiet me de theebladeren lezing van Misty me weer te binnen, waar zij een Miss Piggy zag die zo ' n ding droeg waar allemaal kogels in zitten en ze had een samoeraizwaard in haar handend en die Miss Piggy was ik. Moet blijkbaar toch nodig wat aan mijn lijn gaan doen. Ook daar zag ze de engel en een mummie die me beschermden. We gaan het zien.
Wanneer we later aan de Nijl zitten,

komt Hassaan ons gezelschap houden en ik ben blij hem weer te zien. We praten over de komende demonstratie die voor 25 januari gepland staat. Egypte is er vol van, het leeft onder de hele bevolking. De lucht is vol met een energie die ik niet helemaal kan thuisbrengen, hij voelt beladen en geladen aan. Omdat het vandaag ook nog de geboortedag is van hun profeet Mohammed hebben wij weer dag en nacht water, dat dan weer wel. Door de moslimbroeders is het ook weer toegestaan om koopwaar aan te bieden, voor deze dag, met allerlei goedkoop uitziende plastic bruidspoppen, allerlei zoetigheden met als hoogtepunt een soort van suikerbeesten in de kleur fuchsia. Je tanden en kiezen vallen er al spontaan van uit wanneer je alleen maar naar de kleur kijkt. We zijn laat en inmiddels is het al aardig afgekoeld en dus gaan we naar huis. Eenmaal thuis, zie ik een enorme hagedis in mijn slaapkamer zitten, Misty begint te gillen en ik schiet in de lach. Zolang die niet in mijn bed zit, vind ik het allemaal prima. Tarek heeft me een steentje meegegeven wat ik gebruik om te mediteren. Het is een heftig klein steentje en bezit een enorme kracht. Ik probeer een paar posities uit en mijn hele energiesysteem wordt in beweging gezet. Dan hoor ik een harde gil en ben meteen uit mijn meditatie. Wat is er aan de hand? Vraag ik mijn kamergenoot. There is a big beatle in my bed and that 's a sign for protection. De engel schiet me meteen te binnen. Alle lichten doet zij aan, want zij is als de dood voor insecten. Ik word er niet warm of koud van en hervat ik mijn mediatie met het steentje. Even later wanneer ik weer ben weggezakt hoor ik weer een harde gil, ergens werd een schot gelost. Op wat blaffende honden en een balkende ezel na (elke keer wanneer er eentje dat doet zegt mijn vriendin, daar wordt er weer eentje opgepompt) keert de rust terug, draai ik mij om en val in een diepe slaap.

Luxor januari 2013

Het was nog even spannend of alles wel door zou gaan.

20 centimeter sneeuw lag er in mijn tuin op de dag dat ik vertrok naar luxor. Bepakt, bezakt maar vooral ook dik aangekleed, bracht mijn buurvrouw me naar het station. Het was windstil, maar akelig koud. Natuurlijk had de ns allerlei problemen, een van de redenen waarom ik niet graag met het openbaar vervoer reis, maar met wat omwegen kwam ik toch ruim op tijd op Schiphol aan. Had mazzel dit keer met m'n zitplaats in het vliegtuig, veel beenruimte, wat een genot is met mijn lengte. Onderweg raakte ik in geanimeerd gesprek met een mooie man. Nee, niet alleen qua uiterlijk maar het was vooral zijn uitstraling. Hij werkt voor de verenigde naties en was gestationeerd in Egypte en stond op het punt te verhuizen naar Libanon samen met zijn partner. Interessante levens. In Cairo was het snikheet, dat was natuurlijk niet zo, maar met mijn winterlaarzen, dikke skiesokken, dito trui en een goed gevoerde leren jas en het hebben van vooral haast om de aansluitende vlucht te halen, zorgden er wel voor dat ik met een verhit rood hoofd in Cairo airport liep en het zweet langs mijn rug sijpelde.
Aangekomen in Luxor maakt mijn hart een sprong. De kersosine dampen achter me latend, rijden we, (Ehab, Sjaib en ik) naar de Westbank. Egypte zou Egypte niet zijn als er weer een paar verrassingen me te wachten staan in de komende 24 uur. Allereerst wil ik wat brood, beleg, koffie en thee scoren. Bij de plaatselijke bakker schiet Ehab uit de auto en met het geld wat ik hem geef ( geld voor 4 broodjes) komt hij terug met 4 zakken brood. Ik schiet in de lach, want het is veel te veel. Ehab schenkt mij zijn meest ontwapende lach en zegt, " but you asked for 5 pound bread". Ach, denk ik dan, ja, dat was helemaal waar. Koffie kan ik onderweg maar niet krijgen, dat zal dan morgen moeten. Misty staat me enthousiast op te wachten, begroet mij met haar allerliefste hug en zegt. " before you enter the house, did you bring any anti high bloodpressure tablets with you? As you are going to need them, when you see the house. Wat nu weer..........en ja hoor, mijn huisbaas is in geen velden of wegen te bekennen. Het internetcafe, wat aan het begin van het jaar nog in mijn tuin stond, is weg. Nu is er een nieuwe trap in de tuin gemaakt. De buitenmuur van mijn huis laat een groot gat zien, zodat de hele buurt kan meegenieten wanneer ik naakt uit de douche stap en boven op het dak is inmiddels een slaapkamer gemaakt inclusief huiskamer en televisiekamer voor m'n huisbaas. Die woont hier dus. Zijn kleren, schoenen en andere persoonlijke dingen liggen her en der verspreid. De meditatiebanken zijn dus weg. Mijn slaapkamer laat een half opgemaakt bed zien en mijn muskietennet is in 1e instantie nergens te vinden. Het grote voordeel van ouder worden is, dat ik niet meer zo snel ontplof als vroeger. Well, i think i 'll need a coffee, zeg ik tegen Misty. You're sure you don't need anything stronger? Vraagt zij mij. In haar tas heeft zij nog een blik met een soort van half gare cappuccino en we beginnen eerst maar eens met een bakkie ondefinieerbaar slootwater.. Daarna de bedden in orde gemaakt en mijn nieuwe muskietennet opgehangen. Boven op de kast, waar ik, ondanks mijn lengte, maar net bij kan, staat een grote rieten mand, die trek ik van de kast, een stofwolk daalt op mij neer. Daar is dus mijn muskietennet, vies en stoffig. Eenmaal uitgeklopt en met wat kunst en vliegwerk heeft ook Misty het andere muskietennet boven haar bed hangen.

De volgende ochtend ben ik al vroeg wakker en wil fris en fruitig onder de douche stappen, maar helaas geen water.. O, ja, dit was Egypte, bijna vergeten. Even later hoor ik de stortbak van het toilet doorlopen, waarop ik als een haas uit mijn slaapkleren schiet en onder de douche duik. Klap. Powerfailure, licht in de badkamer klapt er uit en zo ook mijn warme water. Al druipend kom ik er weer onder vandaan, schiet weer wat kleren aan en besluit om maar wat kaart te gaan leggen om zo de tijd te doden. In de tussentijd komt mijn huisbaas aangelopen, heet mij welkom en zegt blij te zijn me weer te zien. Op mijn vraag of hij mijn mobiel wil brengen, kijkt hij me schaapachtig aan en zegt, your mobile is gone. Volgens hem was mijn mobiel in het toilet gevallen en dus onbruikbaar, maar hij had nog wel mijn simkaart. De Egyptische simkaart eenmaal in mijn mobiel geplaatst, blijken alle ook zakelijke contact nummers en aantekeningen te zijn verdwenen, er is dus geen enkel telefoonnummer meer beschikbaar. Ik ontplof bijna. Hij blijkt nog een simkaart te hebben en dus zal die het wel zijn, zo vervolgt hij. Van de andere kaart word ik al net zo mistroostig als van de 1e. Mijn huisbaas snapt er niets van. Misty, belt m'n oude nummer en zowaar is dat nummer in gebruik en wie schertst mij verbazing: een man antwoord in het Arabisch, dus hij (mijn huisbaas) heeft nu wel wat uit te leggen. Hij trekt zijn meest onschuldige gezicht, en praat met de man aan de andere kant van de lijn. Deze man woont in Sohag en blijkbaar is ofwel mijn mijn oude mobieltje dan wel mijn simkaart daar beland. Egypte zou Egypte niet zijn met al die vreemde verdwijningen, dat ik terplekke en kordaat beslis om vandaag nog met beide simkaarten naar de Etisalat winkel te gaan.
Wandelend door Luxor kom ik onderweg Tarek tegen. Hij is een oude vriend van mij en trouwde 2 jaar geleden met een vriendin uit Nederland. Toen ik hen beiden aan elkaar voorstelde, schoot Cupido zijn pijlen af en vielen zij als een blok voor elkaar. Egypte doet vreemde dingen met mensen en ik heb haar binnen 24 uur zien veranderen van een vriendelijke goedlachse elementaal naar een soldaat op oorlogspad met mitrailleurvuur. Er viel geen goed garen meer te spinnen en haar rapen werden steeds gaarder en tot op de dag van vandaag is de reden over het hoe en waarom mij nog steeds volkomen duister. Haar offensief tegen mij startte in januari 2011 wat uiteindelijk tot een breuk met beide leidde.
Onze blikken kruisen elkaar en ik zeg tegen hem, think we need to talk. Hij kijkt me aan en begint spontaan te huilen. Wat ik in 2011 al vermoedde wordt bevestigd in het gesprek met hem. Zelf voel ik er weinig voor om de situatie van toen hier in egypte en daarna in Nederland tussen haar en mij met hem te delen. De hele kwestie is dan dus ook al snel uitgepraat. Het probleem met mijn Egyptische telefoon wil ik graag uit de wereld wil hebben en dus ga ik snel door en haast mij naar de winkel.
Eenmaal daar aangekomen krijg ik een nummertje en wacht geduldig op mijn beurt. Het duurt en het duurt.......een training in geduld. Een alleraardigste en goed Engels sprekennde Egyptische jonge vrouw staat mij te woord en checkt beide simkaarten en wat blijkt........ook dit vermoedde ik al, geen van beide kaarten is mijn oude simkaart. Mijn huisbaas heeft nog wat uit te leggen dus. Het gesprek wat zich toen ontvouwde en zijn kulverhalen zal ik voor mezelf houden, maar ik was pissed off.
's avonds landt mijn goede vriendin uit Nederland in luxor en Misty en ik zoeken haar op in het hotel. Gezamenlijk besluiten we langs de Nijl te gaan dineren. Het is voor haar genieten nadat ze Nederland met -15 graden Celcius deze ochtend verliet. Er komen nog wat Egyptische vrienden aangewaaid en tot een uur of 1 's nachts zitten we geanimeerd te kletsen. Eenmaal thuisgekomen wacht mij de volgende verrassing. Mijn slaapkamer is afgesloten met een hangslot. Nadat er al eerder problemen waren met hangsloten, doorgeknipt, sleutels kwijt etc. Heb ik een paar jaar geleden een nieuw hangslot gekocht waarvan alleen Lorraine en ik de sleutel hebben. Toen ik in mijn huis aankwam was het hangslot open en ik heb er verder geen acht op geslagen omdat er andere zaken waren die mijn aandacht opeisten. Het slot had ik dichtgeklikt voor we het huis verlieten. En wat blijkt: na een paar keer gemorreld en geprobeerd te hebben: mijn sleutel past niet in dit slot. Wel @&@0"?/€@"€&;: en nog meer bommen en granaten. Mobiel gepakt, met inmiddels een nieuw Egyptisch nummer en hierop bel ik mijn huisbaas, die neemt natuurlijk in 1e instantie niet op, want het is inmiddels half twee 's nachts. Na 3 pogingen heb ik geluk en hij komt op een holletje naar het huis. Slaperig, met een witte tulband op zijn hoofd en met een slaapstem vertelt hij dat hij niet snapt waarom ik het slot maar niet openkrijg. Op de vraag of het slot misschien vervangen was antwoordde hij natuurlijk ontkennend. Sesam open u: en ja hoor een wonder geschiedde, zijn sleutel paste wel en het slot klikte dan ook onmiddellijk open. De vergelijking met onze sleutels, liet zien, dat het inderdaad een nieuw slot was. Dit was nu net het zetje wat ik nodig had om definitief de knoop door te hakken. Ik blijf hier niet langer.

Happy New Year / Gelukkig Nieuwjaar

2013 has already begun and we wish our loyal customers and readers of our blog- and newsletters a happy, healthy, loving and spiritual new year. We thank everyone for their confidence in Triade Travel. As usual we are completely at your service during our unique and magical spiritual journeys, courses, workshops and individual readings. Last year we have added some new tours and destinations like our 8 days spiritual journey to Scotland where we visit various places of high energy, castles, abbeys and haunted places! New to our Egypt trips are: 8 days trip balancing Male and Female energies in Dahab, an gentle empowering trip to the Sinai. Last but not least our 8 days healing chakkra our to Luxor, which will the first and the last one in this form. This trip starts January the 24th and there are still a few places available.

During all our trips and tours you will work on your autonomy and your individual spiritual growth!

Some Other news In 2013 and the upcoming years Triade Travel will only offer Retreats, Desert Tours and City trips to Egypt. This is due to a change in legislation under the new regime of President Morsi. As a matter of fact all rituals, including meditations are now prohibited by the law. That includes for example the pyramids, temples and tombs. It is a legal offence! Triade Travel regrets this very much.

The good news is our announcement of the: Training/Evolving your Psychic Skills and our Chakra Course from bottom to crown.

There are really a lot of beautiful things to look back on, but even more to look forward to. We wish you on behalf of Triade Travel a happy, blessed, healthy, evolved, enriched and prosperous 2013.

2013 is begonnen en wij wensen onze trouwe klanten, blog- en nieuwsbrieflezers een heel gelukkig, liefdevol, gezond en vooral spiritueel nieuw jaar.

Wij danken iedereen voor het vertrouwen in *Triade Travel* en in 2013 staan wij uiteraard weer volledig tot je dienst met onze unieke magische en spirituele reizen, cursussen, workshops en trainingen.

Het afgelopen jaar hebben wij een aantal nieuwe reizen en bestemmingen aan ons aanbod toegevoegd: de *8 daagse spirituele reis naar Schotland* waar we diverse krachtplekken bezoeken, kastelen, abdijen en haunted places!!!

*Nieuw voor onze Egypte* reizen zijn de: *8 daagse balancing Male and Female energies* trip in de Sinaï en de *8 daagse helende chakra reis Luxor (start 24 januari a.s. en hier zijn nog een paar plaatsen beschikbaar). Bij Triade Travel werk je aan je autonomie en aan jouw individuele spirituele ontwikkeling!

Ander nieuws is, dat Triade Travel voor 2013 en de komende jaren alleen nog maar Retraites, Woestijnreizen en Stedenreizen in Egypte zal aanbieden. Dit heeft te maken met een wetswijziging onder het nieuwe bewind van President Morsi. Alle rituelen, waaronder ook meditaties zij nu bij wet verboden in de piramides, tempels en tombes en zijn dus strafbaar! Triade Travel betreurt deze ontwikkeling ten zeerste. Het goede nieuws is onze aankondiging van de *Nieuwe* Training Helder Waarnemen en de Chakra Cursus van stuit naar kruin. Een hoop moois om op terug te kijken, maar nog meer om naar uit te kijken. Wij wensen namens Triade Travel iedereen een voorspoedig en reislustig 2013!

Steenbok, de God Seth en Kom Ombo Tempel

De Steenbok, dit laatste aardeteken van de dierenriem, wordt geboren tussen 21 december en 21 januari. De Steenbok wordt gerekend tot een hoofdteken. Het is een van mijn favoriete dierenriemtekens. De Steenbok is uitermate betrouwbaar en dat niet alleen, ze zijn vooral ook praktisch en nuchter. Harde werkers zijn het en zoals ze in Rotterdam zeggen, "niet lulle maar poetsen" is een uitdrukking die helemaal bij dit teken past. Ze zijn de doordouwers van de dierenriem, geen gezeur, gesteun, gekreun of gemok, zij gaan gewoon door. Daar waar ieder ander allang was afgehaakt, vervolgt de Steenbok zijn weg tot het (bittere) einde. Loners, dat zijn het ook wel en een beetje echte Steenbok, kan heel goed alleen zijn. Ze zijn vaak wat ouwelijk, dat kan zowel in gedrag zijn maar ook op de manier hoe zij zich kleden. Niet té uitbundig en hun smaak kan klassiek zijn. Wat mij ook altijd weer opvalt aan dit teken is hun eerlijkheid en hun zeer serieuze kant. Het luchtige van de tweeling dat kent de Steenbok niet. Ze hebben wel degelijk humor en ze kunnen goed en vooral kritisch naar zichzelf kijken. Iets waar de Leeuw nog iets van kan leren. Over het algemeen zijn ze spaarzaam, zuinig en wanneer ze niet in balans zijn dan zijn het de grootste vrekken. Dat is dan wel weer een minder kantje van dit alleraardigste dierenriem teken. Gereserveerd zijn ze ook wel, zeker in contacten met anderen. Door hun wat afstandelijke houding worden ze nog wel eens onterecht voor hautain uitgemaakt. Ernstig, dat is een betere typering voor ze en wat zijn ze GEDISCIPLINEERD! Tjonge, tjonge, zelfs op het vervelende af. Autoriteiten, daar zijn ze gevoelig voor, maar zij hebben er ook respect voor. Hoewel, als ze zelf ergens direct verantwoordelijk voor zijn of zelf een hoge positie hebben, luisteren ze niet snel naar de mening van een ander. Want eigenwijs zijn ze ook. Een leidinggevende Steenbok verwacht wel van van zijn medewerkers gedisciplineerd gedrag en het liefst zoals hij of zijzelf is. Dat is niet het enige want er is meer, namelijk dat ze bij elke taak echte kwaliteit leveren. Met andere woorden de Steenbok kan de lat heel hoog leggen, niet alleen voor zichzelf maar ook voor anderen. De Steenbok is ook zeer ambitieus, op naar de top. Het is een streven wat je bij veel van hen ziet. Wat een Steenbok ook kenmerkt is zijn conservatisme, traditie is belangrijker dan innovaties. Ook kunnen ze erg pessimistisch en melancholiek te zijn. In het ergste geval kan dit leiden tot zwaar op de hand en zeer gedeprimeerd zijn, waarbij extatisch geluk wordt afgewisseld met het ergste soort lijden. Ga mediteren het zal helpen bij het vinden van kracht om dergelijke heftige innerlijke emoties onder controle te houden.

Saturnus, dat is de heerser van de Steenbok. De planeet heeft een link naar Kronos een figuur uit de Griekse mythologie. De vader van Kronos (Ouranus) was jaloers op zijn zonen en wierp deze in de diepte van de aarde. Hij is de jongste van de Titanen en zoon van Ouranos en Gaea. Zijn moeder Gaea wilde wraak nemen en spoorde Kronos aan zijn vader te castreren. Dit gebeurde en Kronos werd heerser in plaats van zijn vader. Hij huwde zijn zuster Rheia, maar hij wilde dat geen enkele van de uit dit huwelijk geboren kinderen in leven bleef, want zijn ouders hadden hem voorspeld dat een van die kinderen hem zijn heerschappij zou ontnemen. Saturnus is niet de meest makkelijke planeet, want hij houdt verband met de tijd en hier in onze aardse tijd is er sprake van eindigheid en dus is er een link naar de dood. Problemen, moeilijkheden, tegenslagen en beperkingen zijn er paar die bij deze planeet horen. De Steenbok kan hier heel goed mee omgaan. Op hun typische methodologische, geharde, koppige en onbuigzame manier, slaan ze zich door persoonlijke tegenslagen heen. Zelfs waar anderen het al lang hebben opgegeven, blijven Steenbokken doorgaan ten behoeve van hun werk en of hun gezin.In hun persoonlijke relaties voelt de Steenbok zich vaak niet op zijn of haar gemak. Ze kunnen zelfs een beetje egocentrisch zijn maar bij een Steenbok die in balans is, valt dit allemaal wel mee. Ze bemoeien ze zich liever met hun eigen zaken en zijn discreet en integer.Ze hebben vaak maar een paar goede vrienden en zijn intens loyaal aan hen. De Steenbok zal niet hals over kop in een relatie duiken, maar heel voorzichtig kijken of het juiste moment daar is. De meeste Steenbokken trouwen voor het leven. Zoals met alle dierenriemtekens is er een verbinding met het Oude Egypte.

Seth de God van de fixatie is de partner van Nebt-Het en vader van Anpu. Seth gaat over de onderwereld. Materie en de geest zullen gaan versmelten in het koninklijke menselijk lichaam om uiteindelijk de materie en de geest tot in de eeuwigheid in balans te hebben en te houden. Nog een hoop werk te verzetten dus. Seth werd beschouwd als de metafoor van de kosmische permanentie maar ook werd hij bechouwd als het kanaal waarbij hemelse materie werd vastgelegd in het domein van het fysieke bestaan. Hij wordt ook geassocieerd met de winter solstice. In de oudheid bedoelde men hiermee dat de zon symbolisch afdaalt naar die regionen waar de duistere krachten huizen. Eclipsen zijn eveneens met hem verbonden omdat de zon dan verduisterd wordt door de maan.

Kom Ombo tempel. Voor mij persoonlijk was het een heftig bezoek, al dwalend door de tempel belandde ik spontaan in een vorig leven waarbij de hoge priester mij moedwillig had laten omkomen bij een zware proef die ik voor mijn initiatie moest afleggen. In de tempel vind je een dubbel heillgdom gewijd aan de tweeling Sobekh-Haoeris, de Grieks-Romeinse versie van Nubti. Nubti belichaamt de hoofden van zowel Horus als Seth.

Deze afbeelding symboliseert de harmonieuze balans tussen de gepolariseerde principes van het geestelijk en lichamelijk verlangen. In Kom Ombo wordt de krokodil het verslindende aspect van Seth vooral geëerd. Zij werden als heilige dieren beschouwd. De dieren werden gehouden in de vijver en het verhaal gaat dat zij sierraden droegen en dat ze tam genoeg waren om gevoerd en geaaid te worden. Dit tamme van de krokedillen, althans volgens de Hoge Priester, werd mij fataal in het vorige leven wat ik spontaan zag toen ik er de eerste keer voet aan land zette. Het duale karakter van deze tempel is te zien in de het tweeling heiligdom en terug te vinden in de architectonische details weergegeven in een symetrische dubbele vorm. Dit weerspiegelt ook de andere kant van Seth namelijk: de verdeeldheid.

Deze 2 principes mogen in overeenstemming dan wel in harmonie worden gebracht binnen ons zelf. Een eenheid van geest en materie, waardoor we niet meer in het verlangen blijven hangen. Dat is voor velen onder ons nog een hele klus!

Maya Kalender & het licht

Vandaag is het 21 december 2012 en gaan we een nieuw tijdperk in, althans volgens de Maya kalender, want die houdt er mee op. Het kan mij niet snel genoeg gaan kom maar op met die veranderingen naar een ander (hoger) bewustzijn. De afgelopen jaren waren voor mij al duidelijk voel-en merkbaar dat er grote veranderingen aan zaten te komen en ook al gaande waren. Astrologisch gaf de transit van Pluto door de Steenbok aan dat de gevestigde orde omver gaat en dat niet alleen, maar ook dat er veel donkerte aan het licht komt. Dit proces is trouwens nog lang niet voorbij. Via diverse kanalen krijg ik mailtjes met videoboodschappen of andere gechannelde informatie doorgestuurd en heb ik met veel plezier heb kennis genomen van het een en ander. De boodschap dat de wereld zou vergaan, die ging er bij mij niet echt in want daar geloof ik nou net niet in, althans nu nog niet. De afgelopen paar weken heb ik heftige energieën kunnen voelen en waarnemen en fysiek had ik daar ook behoorlijk last van. Het was wel heel opmerkelijk dat het sinds gisteren de 20ste ineens weg is. Gisteravond was ik te gast bij een goede vriendin van mij en wij zaten samen te bomen over alle veranderingen die er gaande zijn zo ook spraken wij ook over 21 december 2012. In Down Under waar mijn moeder leeft is het al eerder 21 december en al dollend kwamen wij tot de conclusie dat mocht de wereld vergaan dat dit nu dan al aan de gang zou zijn en ik zou het niet eens zou weten want zij kan het dan niet meer laten weten.

Afgelopen nacht reed ik naar huis en ondanks dat het een korte nacht was, voor het eerst sinds weken weer eens goed geslapen. Bleek...............dat het gewoon weer dag was, ondanks de dikke mist. De voorspellingen dat het 3 dagen donker zou zijn, (waarvan ik in mijn vorige blog al schreef, ik ga het wel meemaken) zijn in ieder geval hier niet aan de orde geweest, want om 11 uur vanochtend ging nadat de mist was opgetrokken de zon weer schijnen. Dus Japanse Prinses met je voorspelling dat het donker zou zijn en little grandmother hier zaten jullie er toch echt naast. Als de mist symbool staat voor het gesluierde bewustzijn, dan hoop ik van ganser harte, dat net als met de mist vanochtend, het veranderende bewustzijn snel mag doorbreken. Hopelijk ook nog in dit leven.

Hoe vier jij Kerstmis dit jaar?

Dit was een vraag die ik mij al op jonge leeftijd stelde. Wat ik me nog kan herinneren, is dat ze thuis bij mijn vriendinnetje van de lagere school een echte kerstboom hadden met daarin engelenhaar (volgens mij mag dit tegenwoordig niet meer verkocht worden) en niks van die knipperende gekleurde, om gek van te worden, lichtjes maar echte kaarsjes. De kerstversiering bestond uit slechts eenvoudige zilverkleurige ballen en dat was het wel zo'n beetje. Mijn ouders hadden electrische verlichting omdat zij dit veiliger vonden. Vooral dat engelenhaar vond ik als kind prachtig en de geur van de boom, ook heerlijk. Kerstmis, een feest van licht, is het Christelijke geboortefeest van Jezus-Christus. Het verhaal van Maria en Josef vond ik een beetje raar, een onbevlekte ontvangenis, waar haalden ze het vandaan? Met de sexuele voorlichting, toen nog vers in mijn geheugen, begreep ik er al helemaal niets meer van. Maar de 3 wijzen uit het Oosten, die intrigeerden mij, zij werden geleid en dat vond ik toch zo fascinerend.

De Germanen vierden rond Midwinter (21 december) reeds midwinter- of joelfeesten (winterzonnewende) waarbij het boze werd verjaagd en het licht werd begroet. Wanneer ik nu zo de afgelopen dagen eens kijk wat er zoal aan duistere zaken in het nieuuws zijn geweest, dan hebben we hier nog wel een portie werk te verzetten. Een hele kluif donkerte diende zich de afgelopen dagen aan. Het lijkt wel of het duister nog steeds hoogtij viert in plaats van het licht. Het bewustzijn van onze medemensen kan ook wel een boost gebruiken. Vooral dat verwelkomen van het licht maakt mij blij. Dat wij heden ten dage Kerstmis op 25 december vieren hebben we te danken aan keizer Constantijn de Grote en de bisschoppen van de uit vervolging bevrijde vroege kerk, dit alles speelde zich af in de 4e eeuw. Op deze datum werd rond de Middellandse Zee tot dan toe de zonnegod vereerd onder vele verschillende namen zoals Ra in Egypte en Helios in Griekenland. In het late Romeinse Rijk was dit vooral de zonnegod Sol Invictus of wel de onoverwinnelijke zon.

Veel had ik niet met Kerstmis en de godsdienst les op school, droeg daar niet veel aan bij, behalve dat ik een aantal dingen in de bijbel gewoon niet snapte, nog niet trouwens. Omdat veel literatuur, maar ook kunst verwijst naar de bijbel heb ik getracht mij ooit hierin te verdiepen. Het oude testament gaat dan nog wel, maar ik krijg het Boek maar niet uitgelezen. Een kinderbijbel dan? dat zou misschien wel eens de oplossing kunnen zijn, maar helaas, ook dat wilde niet helpen. De verhalen zijn voor mij niet om doorheen te komen. Zo ook met de overdaad aan eten, wat zeker heden ten dage nogal gebruikelijk is om op te dienen gedurende deze 2 feestdagen. Wanneer ik mij in de plaatselijke supermarkt rond die dagen bevind, kan ik met verbazing kijken wat iedereen zo al niet in zijn karretje stouwt. Nu ben ik al geen liefhebber van verplichtingen en al helemaal niet van 2 dagen een soort van volgestopt worden met eten, daarom besloot ik reeds 32 jaar geleden hier niet meer aan mee te doen. Het werd mij in eerste instantie niet echt in dank afgenomen. Inmiddels heel veel jaren later is iedereen er wel aan gewend.

Hoe zit het met jou? Weet jij eigenlijk nog wel waar kerstmis voor staat? De wintertijd is de periode om naar binnen te keren en weer contact te maken met jouw wezenlijke Zijn. Doe jij werkelijk wat je van binnen voelt, of laat je je beïnvloeden door de omgeving, je familie, vrienden de reclame?

Hoe ziet jouw kerstboom of kerstversiering eruit?? Elk jaar een ander design? of kleur? Doe je mee met de nieuwste trends? Al nagedacht over de cadeau's? misschien de laatste tablet? Dat schijnt dit jaar weer heel hot te zijn! Wat heb jij op het menu staan? Hoe voel je je aan het eind van de 2e kerstdag? Voldaan? Heb je je omringd met liefde, liefdevolle mensen? of was het een stresstijd? Kerstmis het feest van licht, hoe licht ben jij nu werkelijk? Hoe trouw ben je aan jezelf? Zeg je wat je werkelijk vindt en geef en ontvang werkelijk vanuit je hart? Of doe elk jaar weer mee, omdat het nu eenmaal zo hoort? Geen idee wat de kleur van de boom dit jaar moet zijn? Want net als alle andere jaren ik heb geen boom, zelfs geen kerststukje.

Over mijn menu heb ik al helemaal nog niet negedacht. Vermoedelijk zal het iets lichts worden iets vegetarisch (al jaren probeer ik mijn steentje bij te dragen aan het verminderen van in mijn ogen onnodig dierenleed) met voor mij als kers op de taart, een lekker Belgisch biertje. Hoewel, dat schenken ze niet in de woestijn. En een cadeautje onder de kerstboom, dat kennen ze daar in de prachtige oase ook al niet. Mis je onze kerst nou niet, wordt mij wel eens gevraagd. Nee, totaal niet, voor mij is het genieten van de eenvoud, geen prikkels van buitenaf, geen tv, geen telefoon, eenvoudig eten, de natuur, maar vooral weer eens even heel bewust te zijn van wat mijn ziel nu werkelijk wil, gewoon even terug en in volledig contact met mijn eigen basis, mijn innerlijk kompas.

Toeval? de buizerd en de merel, Coincidence? the Hawk and the blackbird.

In dit leven is niets toeval, althans voor mij niet. We gaan steeds meer richting 21 december 2012, waarbij we een tijdperk gaan afsluiten en zoals mijn vriendin afgelopen weekend zei "dan is het 3 dagen donker, want dat wordt zo voorspeld". Ik schoot in de lach en zei " ik verwacht het niet, maar ik laat mij graag verrassen". Het hele weekend voel ik "iets", het is voor mij lastig om te omschrijven wat ik dan precies voel, maar ik weet inmiddels uit ervaring dat er een en ander in de lucht hangt en meestal zijn dit geen leuke dingen. Wat bleek in de afgelopen 2 dagen, een grensrechter bij het voetballen doodgeschopt (ik geloof mijn ogen en oren niet, de wereld is gek geworden, denk ik dan), enorme puinhoop op de A 20 vanwege een behoorlijk ongeval met dodelijke afloop en wat een feestelijk moment voor Carré moest gaan worden eindigde in een nachtmerrie met het overlijden van acteur Jeroen WIllems. Maar mijn voorgevoel was nog niet helemaal weg. Vanochtend zit ik geconcentreerd te werken aan mijn eindwerkstuk voor de familieopstellingen training. Opgeschrikt, door een gekrakeel voor mijn deur, ik sta ik op vanachter mijn bureau en kijk.

Een buizerd is geland met een merel in zijn klauwen en het was het gekrijs van de merel wat me zo uit mijn concentratie haalde. Mijn maag krimpt ineen, als ik dat beestje in doodsangst in de klauwen van de buizerd zie. Mijn eerste impuls is om de deur open te gooien zodat hij zijn prooi loslaat, maar ja, bedenk ik mij dan nog op tijd, het is wel voedsel voor de buizerd. Het is een akelig gezicht, maar dat vind ik altijd, zelfs bij prachtige natuurfilms wend ik vaak mijn blik af wanneer er een slachtpartij plaatsvindt. De buizerd kijkt mij met een doordringende blik aan en schat in wat ik wel of niet achter dat glas zal gaan doen. De merel ligt met zijn bek open amechtig naar adem te snakken en hij is in doodangst door de greep van de machtige klauwen van de buizerd. De buizerd begint met een fantatisme de merel als een kip kaal te plukken terwijl de merel nog steeds leeft. Zodra hij weer wat veren heeft uitgespuugd werpt de buizerd een blik in mijn richting, waant zich veilig en gaat direkt weer door met kaalplukken.

Nog nooit heb ik zo van dichtbij een buizerd mogen aanschouwen met een prooi, helaas voor de merel, maar ik was wel in de gelukkige omstandigheid er veel foto's van te kunnen maken. Eten en gegeten worden, survival of the fittest, tja dat is de natuur. Nadat de buizerd flink heeft geplukt en er een wirwar aan veertjes voor mijn deur ligt, werpt hij nog een laatste blik naar me, draait zich om en vliegt weg met in zijn klauwen de merel.

Ik mag toch altijd maar weer hopen dat wij mensen wat beschaafder zijn, na een fiks aantal eeuwen evolutie. Ik duik weer achter mijn pc en terwijl ik weer zit te werken aan het eindwerkstuk gaat mijn telefoon. Een aardige stem vertelt mij dat zij mijn blog had gelezen over Abydos en zo zei zij "ik zal maar met de deur in huis vallen". Ik ben direkt op mijn hoede, want alle banden met Abydos heb ik verbroken vanwege alle duisternis, zwarte magie en andere narigheid die ik daar gezien en ervaren heb. Sinds een aantal jaren verneem ik niets meer over Abydos. Maar zo vervolgt zij in het gesprek "Kan het zijn dat mensen daar bezeten raken"? Direkt schoot mijn lieve Canadese vriendin en spirituele zuster te binnen. Zij gaf mij een tarot reading in december 2011 in Luxor en één van de dingen die ze me toen vertelde was het volgende. "Caroline, this year (2012) you will hear a lot about Abydos and it is coming to you in a way you won't expect". Ik val van mijn stoel, dit is inderdaad nummer zoveel die me dit jaar benadert met narigheid uit dat dorp. We hebben een lang gesprek en ook zij had dezelfde ervaringen. Ze bedankte me voor het gesprek en ook voor de bevestiging die ze van mij kreeg over de dingen die ze daar gezien had. Voor mij was het eveneens fijn omdat wat ik toen zag, niet iedereen ziet of te zien krijgt. Hierdoor heb ik mij lange tijd een eenling gevoeld. Maar ook zij had gezien wat ik indertijd "helder" had waargenomen. Voor haar was dit alleen maar heel beangstigend. Voor mij niet, want wat ik toen zag was voor mij het sein om onmiddellijk uit Abydos te vertrekken. Eten of gegeten worden, het werd me ineens duidelijk waarom de buizerd uitgerekend voor mijn deur landde.

The Osirion, the doorstep to the underworld. Coincidence doesn’t exist according to my believe. Increasingly we are heading to December the 21st. An era which will mean an closure. As my good friend said a few days ago "it is going to be three days darkness, because that has been predicted." I laughed at this extraordinary news and said to her, "I do not expect it, but surprise me". The whole weekend I felt and sensed "something", it is difficult for me to describe what exactly I do feel. As a matter of fact I do know now from experience of the past that there is something in the air and usually it means trouble. Well what happened during the last two days, a football linesman has been kicked to death (I did not believe my eyes, when i saw the news, the world has gone crazy), furthermore there was a huge mess on the A 20 due to the result of all kind of big accidents and what should be a great and nice time for Carré (our national theatre) ended in a nightmare with the death of a famous actor Jeroen Willems during the rehearsals. But my hunch was still there. This morning I was really focused to work as there has to be a final project for my course in family related soul/energy work. All of a sudden there was a fray at my front door, I stood up from behind my desk and I looked outside my window. A buzzard has landed just at my doorstep with a blackbird in its claws and it was the cry of the blackbird what pulled me out of my concentration. My stomach cringes when i look at this little creature in agony tighly held by the clutches of the buzzard. My first impulse was to open the door so he would let go of his prey. But in the same time i think, this little feathered animal is also food for the buzzard. It's a horrible sight, even in beautiful films about nature i do often look to the other way when a massacre occurs. The buzzard looks at me with a penetrating gaze and estimates what I will do or not do behind my window. The blackbird has his mouth wide open, it looks as he is gasping for air and is in agony by the grip of the powerful claws of the buzzard. The buzzard starts plucking the blackbird as it was already a bald chicken. Until that moment the blackbird is still alive. The buzzard busy plucking and spitting out the feathers he gives me a glance, imagine himself safe and starts plucking again. I had never been so close to a buzzard holding and killing his prey. Unfortunately for the blackbird, the whole scene could be photographed. Eat or to be eaten, survival of the fittest, well that's life. The buzzard left a jumble of feathers on my doorstep and it became quite. The bird gave me one last look and all of a sudden he took off with the blackbird in his claws. Hopefully, we as human beings are more civilized. The whole scene made me feel a bit dazzled and when i started working again there was a miraculous telephone call within 5 minutes after the massacre. A really nice voice is telling me she has been reading my blog about Abydos. And as she continues, she tells me "I will be straight with you" This makes me really wary as i cut all ties a couple of years ago due to all the darkness, black magic and other nasty things I had seen and experienced during the time i lived there. She continues and ask me "Could it be possible that people are becoming hellbent"? I was shocked, as this reminds me about my dearest Canadian friend, spiritual sister and teacher. She did me a tarot reading in December 2011. We spent quite some time together in Luxor and one of the things she told me was this. "Caroline, this year (2012) you will hear a lot about Abydos and it comes to you in a way you would never expect ." I was stunned, this indeed again is another person approaching me year with trouble coming from that village. We had a long conversation and she had the same experience as i did almost 5 years ago. She thanked me for the confirmation which she apparently desperately needed. For me it was good as well, as what I saw then, not everyone see or can see. Unable to share it with other people it felt like a loner. But she had seen too what I previously "saw as a clairvoyant". To her this was just very frightening. To me it was just THE SIGNAL to leave Abydos immediately. Eaten or being been eaten, all of a sudden it became clear to me why that buzzard landed on my doorstep.